ırkçılık ile milliyetçilik arasındaki fark

kararında milliyetçilik, bir ulusun kendi kimliğini ve bağımsızlığını koruma arzusunu taşır. bunun dışında aşırı göç alımı, yanlış mülteci politikaları gibi bazı nedenler milliyetçilik duygusunu gereğinden fazla körüklemesi sonucunda aşırı milliyetçilik oluşabilir. buda istenmeyen ırkçı davranışlara neden olabilir.

milliyetçilik eve geldiğinde pijama giyip rahatlamak gibidir. edirne'de de hatay'da da seni anlayan insanlar vardır. aynı kültürdür, aynı topraktır. askere gidip sınırda beklerken aileni koruduğunu bilirsin. kötü bir şey değildir milliyetçilik. örneğin amerika karma bir toplumdur ama ortak hareket ederler. çünkü batısı zarar görünce doğusu da bundan etkilenir. kökleri deştiğinde kızılderili de görürsün ingiliz de, afrikalı da. fakat hepsi birden amerikanım dediğinde olay bitmiştir.

ırkçılık ise işte o aynı ekmeği bölüşememektir. seçme sanşının olmadığı bir özellik yüzünden kendini üstün görmektir. bir ırkı beğenmemek seni ırkçı yapmaz. çinlileri sevmek zorunda değilim. onun bir insan olduğunu unutmak seni ırkçı yapar ama. bu yüzden ırkçılara kafatasçı denir.

bu kendini üstün görmek konusunun ne kadar ince bir çizgide olduğunu ve farketmeden ırkçılık yapıverdiğimizi şöyle anlatayım. dr house'a zenci bir adam gelir yaşlı. muayenesi yapılır ve ilacı yazılır. zenci bu ilacın beyazlara da yazılıp yazılmadığını sorar. house zencilere yazıldığını söyler ve tıbbi nedenini açıklar. zenci adam kabul etmez, beyazların ilacından ister. house tamam der ve yeni bir reçete yazar. ama yazdığı aynı ilaçtır. bunu yardımcısı olan diğer zenci asistan doktara anlatır. zenci doktor buna kızar ve şunu der; biliyor musun, ataların da atalarım hakkında böyle düşünmüştü. bizi medeniyetle tanıştırmanın bize iyilik etmek olduğunu savunuyorlardı. zenci bir hastanın kararına saygı duymadın. onu kandırdın der.

işte kendini üstün görme duygusu böyle ufak şeyerle başlıyor. senin için ırkçılık bile olmayan şey bir siyahi için ırkçılığın tam merkezi olabiliyor.

hücre zarı kadar ince görünmez bir fark vardır. milliyetçiyim ırkçı değilim dersiniz ve bir gün bakarsınız ki milliyetçilikten ırkçılığa terfi etmişsiniz.
doğduğunuz, birlikte büyüdüğünüz insanları başka insanlardan fazla sevmeniz sizi milliyetçi yapmaz. hollanda'da doğsanız, orada büyüseniz orayı özlersiniz kökeniniz orada olsa da hiç görmediğiniz samsun'u ve bir tanesini bile tanımadığınız samsunluyu değil.
hem sonra 17 yaşındaki emekçi bir çocuğu kalbinden bıçaklayarak öldüren serikliyi neden özleyeyim k?

bıçak sırtı bir farktır...ya bozkurt işareti yapsam ne olur ki der yaparsınız, koluma 3 hilal yaptırayım der yaparsınız, level atladığınızı fark etmezsiniz bile...bir bakmışsınız uluyorsunuz...sokakta suriyeli kovalıyorsunuz...

milliyetçilik sevmek, ırkçılık nefret içerir.

millete vatana ve bayrağa yapılan saldırı, yoğun sevginin nefrete dönüşmesi için ateşlenen bir fitil olabilir.

burada kesin ve net bir ayrım yapılmalı; kimse mensup olduğu ırktan dolayı suçlanamaz hor görülemez sonuçta bu kendi tercihi bile değildir.

amma velakin bunu kendine argüman haline getirip yaşadıklarıyla zerre alakası olmayan insanlara bile düşmanlık edersen. yani onların mutsuzluğunu kendine mutluluk olarak görüp tahrik etmeye devam edersen milliyetçi çizgide duran birini ırkçı çizgiye doğru davet etmiş olursun.

aynı şey milliyetçiler içinde geçerli, kendi milletini sevmenin başkalarını ezmek olduğunu düşünüp böyle hareket edersen bu seferde onların ırkçı bakışını tetiklemiş olursun.

yani sözün özü salt olarak hiçbir ırka nefret duyulmamalıdır, ama bu demek değil ki birileri emperyalistlerle işbirliği yapıp sana saldırırsa ona da gül uzat, görmezden gel ve sus. yok öyle bir dünya.

mevzu tamamen bundan ibaret. etki ve tepki tüm mesele bu.

solculuk ve pkk sempatizanlığı arasındaki farktan daha fazla olan farktır.

babaannem, büyük aileye istihdam sağlamak ya da büyük ailenin törenlere icap etmek anlamında kullanırdı milliyetçiliği.

ben o milliyetçilik ile büyüdüm.

büyük ailemin törenlerine katılmaya çalışıyorum ve istihdam için iletişim kuranlara destek oluyorum ve gerektiğinde destek talep ediyorum.

rahmetlinin ırkçılıkla ilgili iyi ya da kötü bir duruşuna şahit olmadım. arazimiz büyüktü ve arazi kazma kürek işleri için kürtlerle çalıştık. gayet anlaşarak çalıştık. alan razıydı veren razı.

yıllar önce bir arkadaşımın kürt kiracısından bahsederken ki tatlılığı geldi aklıma. çok iyi biri demişti. milletin bunlarla zoru ne dercesine, bireyselleştirmişti adamı.

kadının evi, aile için uygun değildi, kadının paraya ihtiyacı vardı, kürt işçinin eve. kürt işçi kadını yormadı kadın kürt işçiyi yormadı. o gün şöyle düşünmüştüm, ırkçılık birbirine ihtiyaç duyan insanların derdi olmayan bir şey. ticaret gibi düşünün, ticaret yaparken kimse müşteri seçmez.

aslında hayata ticaret gibi baksak, kendimizi başkalarına ihtiyaç duyabiliriz diye düşünsek onları bize ihtiyaç duyabilecek gibi düşünsek gül gibi geçinip gideriz. ihtiyaçtan kastım kimin neye ihtiyacı varsa.

ıkisi de ozunde aynidir. ıkisine de karsiyim

#3052290
bir halk savaştan kaçan milyonları sığıntı diye kabul edecek, kendisi sürünürken devleti bu sığıntılara ağa paşa muamelesi çekecek, bundan g.t alan o.o.p. çocukları da bu milletin çoluk çocuğuna sulanacak. buna karşılık milletin tepesi atınca da ırkçılık sayılacak. evet ırkçılık var ama ortadoğu kaçkınlarına yönelik değil, türkler'e yönelik.

göçmen politikalarında ırkçılık yapan devlet var mıdır peki, vardır. mesela polonya. ukrayna'dan sığınanları kabul ettiler ancak ortadoğu'dan gelenleri* almadılar, sınırda donarak öldü bunlar. ortadoğu'dan gelen göçmenlerin avrupa'nın diğer memleketlerinde yaptıklarına bakınca polonya'ya haksızlık etti de denemiyor pek. polonya'nın yüzde biri kadar katı olsak şu an yaşadığımız problemleri yaşamıyor olurduk.

t: çok basit bir farktır. ırkçılık başka milletleri aşağılamaya, milliyetçilik kendi milletini yüceltmeye dayanır. ırkçılık başka milletlerin gelişmesine engel olduğu için ırkçı olan millet gelişmiş görünür ancak dünyadaki genel gelişme zedelenir, mesela yahudi akademisyenleri avrupa'dan kaçıran almanya. milliyetçilik ise dünyada toptan gelişim getirir.

milliyetçilik ülkeni sevip zarar gelmesini istememektir, ırkçılık reçel tahin etsoğan'ın türk halkının öyle gibi görünmesine sebep olduğu şeydir.
ırkçı değiliz arkadaşlar. sadece misafirlik biteli çok yıl oldu artık bsg diyoruz.

çok ince çizgi dikkat etmek gerekli. ben daima kendime yurt severderim. bu topraklarda doğdum ve ölmek istiyorum. toprağına aşık olduğum kadar sınırsız ve sınıfsız dünya düşüm gerçeklene dek insanına, doğasına, hayvanına vs tümden ülkeme aşığım. mücadele de ederim.