iş görüşmesi

hayatım en büyük travmasını yaşatmıştı bana. 2 yıl önceydi, eşimden ayrılıp gülnar'a gelmişim, işsizim, 3 ay kadar ruh gibi sürttüm buralarda, ailemin yanında tek göz odada kalıyorum. dayım aradı, kelender ,sen iş güvenlik uzmanıydın değil mi dedi? evet dayı dedim, bir şey daha vardı dedi...
evet tehlikeli madde güvenlik danışmanıyım ayrıca dedim, tamam dedi kapattı.özaltın holding
aydıncık antalya yolunu yapıyor, proje müdürü dayımın yakın arkadaşıymış, içmeler sıçmalar yani.
kelender dedi özaltına giriyorsun belgelerini hazırla. (özaltını bilen bilir devasa bir şirket) gittim personel müdürü ile tanıştım, belgelerimi verdim (nal kadar c sınıfı yazıyor) yusuf beydi adı, ibrahim abi (dayım) arada ise bu iş tamam kelender dedi. tabi biz işi en sağlam hale getirmek istiyoruz, damadımız karayollarında kontrolör mühendis, aradım, abi dedi onların hak edişini biz yapıyoruz, hemen arıyorum dedi, oradan da bağladık mı....şirketin avukatı da dayımın çilingir arkadaşıymış, onu da arattık...düşünün ; dayım, kara yolları mühendisi, şirket avukatı...
neyse bir gün dayım aradı, müdür seni bekliyor git dedi, gittim bekle bekle bekle, neyse odasına girdim, bla bla bla bişeyler dedi yağladı cilaladı... "şirket ilanı yanlış vermiş kelender, biz b sınıfı arıyoruz dedi" yalannnnn... defalarca c olduğum söylendi. seni atoma yönlendireyim dedi,
atomun tamamı taşeron, gitmemle çıkmam bir oldu. ağlaya ağlaya araba sürmek neymiş öğrendim o gün.
sonuç: araya vekil girmiş, ak vekil....çok gücüme gitti çokkkk

en kıl soru şudur istisnasız: "yaşadığın kriz duruma örnek verebilir misin, nasıl üstesinden gelmiştin nasıl yöntemler uyguladın vs?"

az önce çıktığım ortam. çok açıksözlü sevimli bir bayandı. lakin çalışma saatleri çok ağır be kuzum

hayatımda 3 kere iş görüşmesine (mülakat) gittim.
zaten 3 işte çalıştım.
1.sinde 8 yıl görev yapıp şehir değişikliği sebebiyle işi bıraktım.
2.sinden şu anki işim için ayrıldım.
4 yıldır da burada görev yapıyorum.

iş görüşmeleri ve mülakatlar büyük fırsatlardır.
çalıştığınız kurum ya da firmalarda işe başlamayı geçtim, o firmada "ileride ne olacağınızın" aslında %70-80 belli olduğu yerdir.
özgüveni olan, kendini kemkümsüz net ifade eden aday kazanır.
cv önemli, ama bir o kadar da önemli olan sizin işverenin ya da kurum amirlerinin zihninde yarattığınız karakterdir.
net olun.
saçmalamayın.
hint kumaşı olmadığınızın farkında olup hint kumaşıymış gibi tavırlar yapmayın.
sokaklar işsiz dolu.
sen olmazsan başkası.
olay, "bensiz olmaz" fikrini o beyinlere aktarabilmekte.

kişinin kendini pazarladığı bir ortamdır.
giyim, duruş ve üslup ve konuya hakimiyetiniz varsa genelde olumlu geçer.
ama psikolojik tarafı da ağırdır.

yarın başıma gelecek olan.

geçen hafta salı bir firma ile görüştüm. baya verimli geçti. ikinci aşamaya kaldık. testleri vs. yolladılar hallettim. bugün ise başka bir firma aradı. görüşmek istediklerini söylediler. bölge müdürünün yarın yaşadığım şehre geleceğini, benimle görüşmek istediğini ilettiler. saat kaçta uygun olabileceğimi sordular. yani tamamen benim müsaitlik durumum bir program yaptılar bölge müdürüne. bir tık götümü kaldırdı bu olay.

yarın akşam 5'te buluşacağız kendisi ile.

kriz anında rakip firmaya uçan tekme atacağınızı söyleyin.

referans sağlam değilse
genelde olumsuz sonuçlanan
durumdur
bu hayatta kimin kimsen yoksa çoğu şey olumsuzdur zaten.

gergin ortam. sıkıntılı ortam.

hobilerimden biri bu. iş görüşmelerine bayılırım. belli başlı standartlarım var. iş görüşmesine gideceğim gün, mutlaka taksi kullanırım. en parasız olduğum zamanlarda bile özen gösterdiğim durumlardan biri olmuştur bu. otobüs, metrobüs, tramvay vs... bunlarla yolculuk yapmak yoruyor beni. indiğimde, iş görüşmesine konsantre olamıyorum. çünkü enerjimin çoğunu ulaşımda bitirmiş oluyorum. bu yüzden tercih etmiyorum. mutlaka yarım saat önce firma önünde bir yerlerde hazır olmuş olurum. iş görüşmesinde giyeceğim kıyafetler mutlaka yeni olmalı. kendimi böyle güvende hissediyorum. daha önce defalarca giydiğim kıyafetlerle görüşmeye gittiğimde kendimi çok özensiz hissediyorum. dediğim gibi bu da en parasız olduğum zamanlarda bile özen gösterdiğim bir diğer konu. iş yerini ve görüşme yaptığım insanları beğendiysem hep şu sözleri ediyorum. mesleğimle ilgili her şeyi biliyor olduğumun garantisini size asla veremem. ama beni işe aldığınıza pişman olmayacağınızın garantisini yüzde yüz veririm. çünkü işimde çok çalışkanımdır. bilmiyorsam, okurum, araştırırım, öğrenirim. en son bu sözleri ettiğim firmada onuncu yılımdayım. işe yarıyor yani.

çok güzel bir şirkette istediğim bir pozisyona başvurdum. birinci görüşme olumlu oldu ve hemen akabinde ikinci görüşmeye oldu. hatta ofis arkadaşlarımla tanıştım. olumlu olumsuz haber vereceklerini söylediler ve görüşmeden çıktım. bekledim bekledim ve en son dayanamayıp mail attım. önceliğimin onlar olduğunu ancak başka iş görüşmelerimin de olumlu sonuçlandığını bu yüzden kararlarını bildirmelerini istedim. pazartesi günü bildireceğiz dediler. şimdi olumsuz olsa direkt söylerdi ama olumlu olsa da söylerdi diye düşünüyorum. tecrübeli arkadaşlar konu tartışmaya açık. mesaj kutuma gelebilirsiniz..

birinin aslan birinin av olduğu bir sahne.

anlık çalıştığım rakamın 2 katını ettikleri teklifi 4. kez tekrarlayan firmayla, bugün gönülsüz olarak 2 saatlik yolu giderek gerçekleştirdiğim eylem.
sıkıcı, gereksiz plaza dili, o yapmacıklığı görünce dünyalılardan tiskinmek için +1 sebep daha bla bla bla...