işe gitmeyi unutmak

neden her şeyi unutuyor da insan işe gitmeyi bir türlü unutmuyor? kitap okumayı unuttuğum oluyor ama işe gitmeyi henüz unutabilmiş değilim. yemek yemeyi bile unutabiliyor insan yeri geldiğinde. yirmi dakikada işe gitmeyi unutmayı başarabilirsem bugün işe gitmeyeceğim. ve çalışma arkadaşlarıma “aa ben bugün işe gelmeyi unutmuşum” diyeceğim.

işte bunlar hep modern kölelik.

o kadar da unutkan değilizdir diye düşündüren başlık.

gecesi gündüzü belli olmayan işlerde mümkün. izinli gününde işe gelen mi dersin mesai gununde işe gelmeyen mi dersin, ne ararsan var bizde.

fikir iyide sonuçları kötü olur.