istiklal marşı

mehmet akif ersoy'un kaleme aldığı , bestesini osman zeki üngörün düzenlediği , 10 kıtadan oluşan milli marşımız.

yazılı hali edebi zirve olan. şiir gibi okunduğunda şahesere dönüşen. türk milletini bir noktada toplayabilen nadir güzelliklerden biri.

yazan kişinin "allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırmasın" dediği, 12 martta 1921'de tbmm'de kabul edilmiş marş.

önemi büyüktür.. fakat çoğu türk genci hepsini bilmez

lisede okul gezisi için çanakkaleye gittik. oraları gezip olanları rehber ağzından dinledikten sonra anlam kazandı benim için. o zamana kadar her genç gibi laylay lomdum. şimdi 32 yaşındayım hala ağlayarak dinlerim, söylerim. akif in dediği gibi allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırmasın.

10 kıta olarak mehmet akif ersoy tarafından yazılmış, bestesi ise osman zeki üngör tarafından yapılmış türkiye’nin milli marşıdır. her kelimesinin, her satırının, her kıtasının birbiri ile ahenk içinde yazıldığı bu eserin analizinin ortaokul ve liselerde yapılıp gençlere anlatılmasını çok önemsiyorum. kelimeler arasında gezindikçe akif’in nasıl bir kelime ustası olduğuna hayran kalıyorsunuz. bu eserin tahlilini yaprak edebiyat dersimi mükemmel kılan ayşe hocama minnettarım.

okurken tüylerimizin diken diken olduğu marştır.

ilkokulda okurken gözlerimi kaç defa doldurduğunu unuttuğum sanat eseridir.

bağımsızlık sembollerimizden birisidir.

feilâtün ( fâilâtün ) / feilâtün / feilâtün / feilün ( fa'lün ) aruz vezni ile yazılmıştır.

türkiye cumhuriyeti ve kuzey kıbrıs türk cumhuriyeti'nin milli marşıdır.küçük yaşta 10 kıtası ezberlenen,her okunduğunda tüyleri diken diken eden,gözlerimizi dolduran marştır.,milli mücadele'nin , kurtuluş savaşı'nın ve bağımsızlığımızın sembolüdür.

orkestrasyonu bir ermeni olan edgar manas yapmıştır.

bu bilgi pek bilinmediği için bu kadar ırkçılık var belki de, bazı gruplara karşı . bir türk olarak şunu demek isterim, millet-din-ırk gibi kavramlarla erdem kazanılmaz, erdem aşılanmaz. önemli olan fikirdir.

kaç yaşımda olursam olayım tüylerimi diken diken eden,gözlerimi dolduran milli marşımızdır.
biz istiklal marşını nerde duyarsak duyalım olduğumuz yerde hazır olda bitmesini bekleyip,eşlik eden bir nesildik,şimdi anne, baba ve çocukların umursamazlığını gördükçe üzülüyorum malesef.
not:yaşlı degilem.

bestesi de güftesi de ayrı güzel ayrı anlamlı olan tüyleri diken diken eden iyi ki ilkokuldayken o soğuklarda bile çıkıp dimdik söylemişiz dedirtendir.
hala spor müsabakalarında çaldığında ayağa kalkıp gururla söylerim içim mutluluk ve huzur dolar. ??????

istiklâl marşı

-kahraman ordumuza-

korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
o benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
o benimdir, o benim milletimindir ancak.

çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilâl!
kahraman ırkıma bir gül… ne bu şiddet bu celâl?
sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl,
hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklâl.

ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
hangi çılgın bana zincir vuracakmış? şaşarım!
kükremiş sel gibiyim; bendimi çiğner, aşarım;
yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

garb’ın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar;
benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
ulusun, korkma! nasıl böyle bir îmânı boğar,
"medeniyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?

arkadaş! yurduma alçakları uğratma sakın;
siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
doğacaktır sana va’dettiği günler hakk’ın…
kim bilir, belki yarın… belki yarından da yakın.

bastığın yerleri "toprak!" diyerek geçme, tanı!
düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
sen şehîd oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
verme, dünyâları alsan da, bu cennet vatanı.

kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
şühedâ fışkıracak, toprağı sıksan şühedâ!
cânı, cânânı, bütün varımı alsın da hudâ,
etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.

ruhumun senden, ilâhî, şudur ancak emeli:
değmesin ma’bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
bu ezanlar-ki şehâdetleri dînin temeli-
ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

o zaman vecd ile bin secde eder –varsa- taşım;
her cerîhamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım,
fışkırır rûh-i mücerred gibi yerden na’şım;
o zaman yükselerek arş’a değer, belki başım.

dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl;
olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
hakkıdır, hakk’a tapan milletimin istiklâl!

milli şairimiz mehmet akif ersoy tarafından biz türk milletine armağan edilen istiklal marşımızın 100. yılı tam da bugün..! umuyoırum ve biliyorum ki daha nice yüzyıllar boyunca varolacak milli marşımız..."korkma" ile başlayıp "istiklal" ile biten hem destan hem öğüt hem de kutlu bir zaferin nidası...

"...
ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
hakkıdır, hakk'a tapan milletimin istiklal."

laik bir cumhuriyete değil de bir islam cumhuriyetine yazılmış gibidir.
ki öyledir zaten.

"korkma!" diyerek başlar. türkiye cumhuriyeti'nin bağımsızlığının sembollerinden biri olan, milli edebiyat dönemi sanatçılarımızdan mehmet akif ersoy tarafından yazılmış eser.

dönemin milli eğitim bakanı hamdullah suphi tanrıöver'in özel isteği ile mehmet akif ersoy tarafından yazılan marş.

yapılan yarışmada bu marş birinci seçilmiştir ve "milli hatip" olarak da anılan hamdullah suphi tarafından ilk kez meclis kürsüsünde okunmuştur. yarışmanın birincisi olan mehmet akif, vaad edilen para ödülünü gazilere bağışlamıştır. aynı zamanda ünlü eseri "safahat"a istiklal marşı'nı almamıştır. milletine armağan ettiği bu marştan kimse hak talep etmesin diye...

not: marş, aruz ölçüsünün "fâ i lâ tün / fe i lâ tün / fe i lâ tün / fe i lün" kalıbı ile yazılmıştır. marşın hece ölçüsü ile yazıldığını söyleyen edebiyat öğretmenlerine kanmayınız. bizzat benim şahit olmuşluğum vardır böyle diyene. hayır bir de mehmet akif'in yazdığı bir şey... ne alakası olabilir hece ölçüsüyle....

ilkokulda tamamını ezberledik, neye yaradı bilmiyorum.