iyi ki yapmışım

yönetmenliğini sinan metin'in yaptığı, metin akpınar'ın hayatını anlatan 2020 yılı yapımı belgeseldir. dün itibarıyla netflix'te yayınlanmaya başladı.

metin akpınar'ın kerameti kendinden menkul yeteneklerini dolayısıyla kendi ağzından ve çevresindekilerden duyuyorsunuz. geçmişte yaşadıklarını anlatırken bir yandan da türkiye'nin yakın tarihini de arka planda özetliyor. darbesiydi, muhtırasıydı, siyasetçisiydi,yasaklarıydı derken aslında sürekli başa döndüğümüzü ve fasit daireden bir türlü çıkamadığımızı da yansıtıyor bize.
türk tiyatro tarihinin mihenk taşlarından biri olan kabare kültürünün nasıl başlayıp daha sonra evrildiğini de gözlemliyorsunuz.

aslında bu belgesel (farklı mecralarda da duyduğumuz) meşhur metin akpınar sofrasında size bir sandalye çekiyor. oturup iki saat onu ve dostlarını dinliyorsunuz.

metin akpınar' hayatının konu alındığı söyleşi tadında belgeseldir. metin akpınar gibi saygıdeğer bir sanatçıya verilen değerin hiçte boş olmadığını gösterir nitelikte. yapımda emeği geçenlere ayrıca teşekkür etmek gerek, dost meclisine katılmışız kıvamındaydı çünkü belgesel, devam etse 2 saat daha izlenir.

kendisine hayrandım, bunu izledikten sonra aşık oldum.
dibine kadar eleştiren ama eleştirilmeyi sevmeyen biri olduğunu söylerken yüzündeki ifade sanki beni eleştirebilecek sıklette biri mi var der gibiydi. kesinlikle haklı.
nevra serezli, zeynep oral, demet taner, dikmen gürün, cihat tamer, ahmet gülhan, ferhan şensoy gibi isimlerin aralarda anılarını ve katkılarını sunduğu biyografik belgesel bir yandan da yakın tarihin havasını evlerimize taşıyor.
iyi ki yapmışsın üstad, hayatımızın en güzel renklerinden biri olduğun için teşekkür ederim.
vaktiniz olmasını beklemeyin, izlemek için mutlaka zaman yaratın. netflix'te yayında.

metin akpınar'ın hayatını konu alan belgeseldir. bir netflix içeriğidir. belgesel dediğimi zaman netflix çok başarılı işler yapıyor. her belgesel tanımımda bunu mutlaka belirtirim. netflix bu belgesel işini harika yapıyor.

belgeseli izlemeden önce metin akpınar'ı tanıyordum. son tutuklanma olayında ise acayip üzülmüştüm. saygısızlıktı yapılan ve bunu kaldıramamıştım baya sosyal medyada hakaret seviyesinde şeyler yazmıştım. büyük bir ustanın öyle muamele görmesi herkesi üzmüştü.
belgeseli izledim ve sevdiğim bir insanı daha fazla sevdim. mükemmel bir insan harika bir beyefendi. sadece oyunculuğu değil her alanda harika bir insan olduğu gösterilmiş.

2 saate yakın bir belgeselde dönemin tiyatro anlayışı, siyaseti, kişilikleri, insanları ve tiyatroya verilen önem anlatılmaya çalışılmış. ortam şampiyonlar ligi gibi. metin akpınar konuşuyor. demet akbağ geliyor. oradan ferhan şensoy çıkıyor. nevra serezli çok nazik çok güçlü bir kadın olarak olaylar anlatıyor. izlemek çok keyifli hale geliyor.

metin akpınar belgeseli olunca tabii zeki alasya'dan bahsetmemek olmaz demişler ve ikilinin uyumunu aktarmışlar. çok duygulandım. çok şaşırdım. o aralarındaki uyum, sevgi, saygı çok güzel ve çok değerli.
bütün bunlar olurken arkada dolaşan müziğe hayran kaldım hatta bayıldım. belgeseli ayrı bir seviyeye çıkarmış. 2 saate yakın bir belgeseli soluksuz ve ilgiyle takip ettim. seyirciyi bu kadar ilgili ve keyifli şekilde bir belgeselin karşısında oturtmak bence zor bir şeydir ve bunu başarmışlar.
belgeseli izlerken dönemin siyasilerini ve tiyatroya bakış açısını görmek hoşuma gitti. metin akpınar izlemeye gelen siyasilere tatlı tatlı dokundurmalar yapıyor ve onlar tebessümle karşılıyor. bugün baktığımızda ne kadar ileri değil geri gittiğimizi görüyoruz.
belgesel son sahnede o vahim olaya değinmiş. metin akpınar gurur duyduğunu ve o 60 yılı boşa yaşamadığını hissettiğini söylüyor. çok büyük bir sanat adamı çok büyük bir sanatçı. tabii ki asla yalnız hissettirmeyeceğiz. bir sanatçı kolay yetişmiyor bunun farkına herkes varacak. öyle bir tost bir ayranla karakol köşelerinde bekletmenin ne kadar yanlış bir kafa olduğunu öğrenecekler.

tavsiye ederim. keyifli vakit geçirdiğim keyifli bir iş yapmışlar. emeği geçenler sağ olsun.
ha unutmadan tilbe saran ve sesi çok güzeldi. belgesele renk katmış belgeseli çok daha güzel bir hale getirmiş.

ben çocuktum. amcam her çıkan yeni oyun kasedini bayram sabahı gibi sallaya sallaya getirir kasetçaların karşısına topluca geçer dinlerdik. hiç görmediğim ama duyduğum insanların görünüşlerini kafamda canlandırırdım. evde tekrar tekrar dinlerdik, arabada dinlerdik. sonra video oynatıcı alındı eve, tabi ilk icraat devekuşu kabere oyunlarının kasetleri kiralandı. böylece sadece sesini bildiğim insanları ilk kez gördüm. belgeseli izlerken bildiğim hatırlafığım sahneleri gördükçe yeniden tekrar tekrar güldüm. diyorum ya çocuktum. benım ıcın cok kıymetlıydıler zeki alasya ve metın akpınar.
küçükken kaybolmusum. benı 2 inşaat işçisi bulmus karakola gotururken annem benı adamların kucagında gorunce cıldırmıs sevıncten. oysa ben yıllarca benı zekı alasya ıle metın akpınar buldu. hatta metın akpınar benı kucagında tasıdı dıye ınandım. bana bakkaldan çokoprens bıle almışlardı.
bir keresinde de ortaokuldayken nostalji yapıp öğle yemeğimde kasetlerini dinliyordum bir espiriye gülücem diye ıspanağı bogazıma kaçırdım. gülerken öteki tarafı boylayacaktım az daha. öyle bır sevgı ıcımde onlara karşı evımfrn bırı gibi, abılerım amcalarım babam gibi. allah metin akpınara daha uzun ömürler versin sağlıkla.

öncelikle örnek biyografi belgeseli için (bkz: senna) selçuk metin şüphesiz iyi niyetli ve yaptığı şey, tiyatro sevdalıları için önemli kaynak. ve fakat ortaya çıkan iş, 90'lardaki "bir yudum insan" ve "aynalar"ın bile çok gerisinde.. büyük sanatçı metin akpınar, kendi yaşantısı/oyunculuğu gibi dalgalı, tempolu bir anlatımı hak ediyordu.

iyi ki izlemişim dediğim belgesel.
kâh güldürür kâh ağlatır; siyah beyaz fotoğraflar eşliğinde sizi yıllar öncesine götürür. metin akpınar'ın ; bir çok oyuncu, hekim, yazar ve akademisyenin akpınar'a ait görüşleri, anıları hayat bulur.
tilbe saran seslendirmesiyle uzun mu uzun ama keyifli bir yapım.

bir netflix yapımı. belgesel demiyorum çünkü benim kisisel görüşüme göre belgesel dediginiz şey bir kişi olay olgu yer vs her neyi anlatiyorsa onunla ilgili her yönü her düşünceyi her ihtimali anlatmalıdır. bir insanın sanat yaşamının yaşadığı ülkenin tarihi dönüm noktaları ile kesiştiği yerleri guzellemeler ile anlattığınızda bana göre o belgesel olmuyor, anı programı oluyor.
yukarıda bir yazar arkadaş çok guzel belirtmiş, kerameti kendinden menkul metin akpınar hakkında yayın. şimdi bu belgeselin izleyen gençler metin akpinar'in nasıl büyük bir değer, yaşayan büyük bir sanatçı olduğunu düşünüp duygulanabilirler haklilar gerçekten de öyle ama bizim gibi tiyatroların son dönemlerini belki ucundan görmüş, vhs kasetler ile büyümüş, özel kanallarin oluşumunu izlemiş nesil, adamın bu ülke için fazlasiyla çalışkan, fazlasıyla dikkatli, bilgili, yetenekli olduğunu ama yine bu ülke insanı gibi fazla hırslı, özgüveni yüksek, girişimci ruha sahip, doğru zamanda doğru ata oynayıp, gerektiği zaman susmasını bilen biri olduğunu görecektir.
yapımda en büyük eksiklik zeki alasya ile ilgili çok az konuşması ve konusulmasiydi ki, metin akpinar her ne kadar "biz bir bütündük, yarım kaldık" gibi güzel bir söz söylemiş olsa da metin akpinar'in zeki alasya olmasaydı bu başarıyı elde edemeyeceği konusuna yeterince deginilmemiş. ilginçtir, siyasi esprileri çokça kullanan, siyaset programlarında düşüncelerini uzun uzun açıklayan metin akpinar'in yayında siyasi düşüncelerinden hiç bahsetmemiş olması düşündürücü. yine cumhurbaşkanına hakaret suclamasi ile ilgili konuyu kısacık gecistirmesi, kendisini ifade edebileceği noktada konuyu hep sanata getirmesi de aslında müjdat gezen kadar açık sözlu ve hatta belki cesur olmadığını da dusunduruyor. daha çok sanatçı kişiliğinin ön plana cikarildigi bu yayın için devekuşu kabare sonrası yaptığı işler hakkında çok konuşulmaması, o yıllarda birlikte çalıştığı arkadaşlarının fikirlerinin alınmaması da bir başka ilginçlik.
her şeye rağmen bu ülkede böyle büyük sanatçıların yetişmiş oldugunu ve unutulmamalari gerektiğini göstermesi adına iyi bir yapım.