iyi ya da kötü bir insan olmamak

işte bizim belamız aynı zamanda da kabul etmemiz gereken şey.

dün komsunun cocuguna cikolata verdim. cocuk iste masum temiz melek. yuzune bakinca aglayasim geldi. durduk yere dualar ettim onun icin. bana boyle seyler hep oluyor. gozume bakan bir hayvan gozlerimi yasartiyor mesela. ac birinin yemege saldirisini gordugumde insanin caresizligi ve ihtiyac halinde olusuna merhamet duygularim kabariyor.

sınırın ote tarafi var bir de. ofkem, kinim, intikamciligim, butun dunyayi atese verme istegi, eksik yanlarimin baskasinda tam olusuna duydugum haset.

roman veya hikaye karakterleri olmadığımızdan sadece birisi olmamız mümkün değildir. gerekirse iyi gerekirse kötü olmak makbuldur. bir bakıma bazen av bazen avcı olmaya benzetilebilir.