kadınların sorunlu erkekleri sevip onları düzeltmek istemeleri

benim için geçerli olmayan başlıktır. ne münasebet ya sen kimsin düzeltmek için uğraşacağım lolipop.

bizzat yaşadığım durumdur tamamen vicdana bağlıyorum bu meseleyi yaralı bir kuşu alıyorsunuz besleyip pamuklara sarıp iyileştiriyorsunuz sonra pır pır ederken canlanıyor elleriniz bomboş kalıyor ister enayilik deyin ister vicdan ister masumiyet olan yaralıya değil iyileştirene oluyor .

erkeklerin, kadınların bu mallığını bilmelerinden ötürü sorunlu davranması.

sorunlu kadınların ilgi alanıdır. ben varsa sorunsuzundan alayım lütfen.

sorun nedir, dert tasa nedir bu tür durumlarla karşılaşmamış kadın olmalı. aksi takdirde kimse sorunlu biriyle uğraşmak istemez. macera falan aranmıyorsa tabii.

sorunsuzlarıda önce sorunlu yapıp, sonra düzeltiyorlarmış, öyle diyorlar.

ikisinin de el ele tutuşup gitmeleri gereken yer.

gereksiz bi sorumluluk..

bu durumun psikolojide "kahramanlık kompleksi" adı verilen bir durumdan kaynaklandığını okumuştum ama bence "tanrı kompleksi" bu duruma daha uygun. tanrı kompleksinde insan kendini her şeyden üstün görür. sanki her şey onun tarafından onun için yapılmış gibi düşünür. bu sebeple egosunu tatmin etmek için insanlara "lütuf"larda bulunur. aslında kendini kendine kanıtlamaya da ihtiyaç duyar, bundan dolayı da yardıma ihtiyacı olduğunu düşündüğü insanlara yapışıp onları kişisel projesi haline getirir.

öte yandan ben şahsen kendimi işe yarar hissetmek istediğim için böyle bir ilişkinin içinde bulunmuştum. sonuç olarak karşı taraftaki bireyi sakin ve huzurlu hale getirebildik ancak kendisi kendini iyi hissettiği anda benden uzaklaştı. bense kendi hayat enerjimi ve umutlarımı tükenmiş vaziyette buldum. artık hiçbir başka insanı tanımaya, kendiminkiler de dahil hiçbir problemle uğraşmaya mecalim kalmadı.

aslında tamamen kendi vicdanlarını tatmin için giriştikleri harekettir. ayrıca zayıflıklarının bi kere daha esiri oldukları durum. kardeşini düzeltmek istesen of uğraşamam der.

... yaratıcılık edimi ve doğuştan annelik güdüsü... ama mevzu derin saçmalık... kimse değişmez, kimse de değiştirmemeli... sonra bir bakıyoruz 3.sayfada kravatlı bir katil...

kafanızdaki bu düşünceyi sakince yere bırakıp hızlıca o alandan uzaklaşın. *

tam tersi olan durum da var.

bu kadın kedi sahiplenmeli ve sevmelidir. malum çok kedi tanıdık hiçbiri nankör değildi.

en büyük hatayı yapmaktır. sonuç itibariyle bir insan 7’sinde neyse, 70’inde de odur. düzeltmek yerine basın tekmeyi gitsin.

bu bende varmış meğer. geçen gün terapide ilk defa ayırdına varıp kendime bunu itiraf edebildim sonunda. ama mesele çözüldü mü, tabii ki hayır. çünkü bu sefer de o sorunlu tip ben oldum. ruh hastası adamlarla uğraşa uğraşa kendim buna dönüştüm. hayat ne kadar ironik. şikayetçi olduğum şeyler geldi benim üstüme yapıştı, gitmiyor. ilişki olaylarına ciddi bakamıyorum, bakmak da istemiyorum açıkçası. ama insan bazen bi karşı cinsin ilgisini arıyor. ha görmüyor da değilim şu an, bazen hatta istemediğim insanlardan.. işte adı üstünde, artık istemiyorum. o noktaya geldim ben de. 'ilişki insanı değilim yea ben' diyen o ağzına vurulası gevşek tip benim artık, üzgünüm. yok ya, üzgün değilim. sağ olun, var olun. beni bu hale getiren kim varsa, hepsinin...

genellemenin yanlış olacağı durum.

bu biraz genç yaşlarda bazı insanlara oluyor da sonra akıllanıyorsunuz. sorunlu erkek sizin hayatınızı da soruna çevirir. uzak durun kızlar. dertsiz başınıza dert almayın.

hayır ersan, ototeyp hırsızlığını bırakmalısın.

kendilerine cok yazik ediyorlardir. kizlar rehabilitasyon merkezi degilsiniz. degiliz. herkes kiymetlidir. lutfen oncelik kendinizde olsun.

aksine ben de efendi seviyorum. ciddi ciddi efendi birini gördüm mü, bu hakikaten böyle bir insan mıdır? yoksa kimseye göstermediği bir yerlerde etik anlayışı, serserileri bile mumla aratatacak nitelikte midir?, diyorum.