kalınlığı yüzünden göz korkutan kitaplar

strateji - lawrence freedman

julio cortazar/ bütün öyküleri/ 3 seri.

anne karenina
moby dick

ilk defa +700 sayfa kitap okumadım, kurgu manyakları bilir ki sayfalar okurken hızla akar gider. milenyum, enginlik vs. tuğla gibi kitap serilerini çatır çutur okurduk. ama bilinen bazı kültlerin, temel kitapların bu kadar büyük olmasını beklememek biraz gözü korkutuyor açıkçası.

vaktii zamanında 11-12 yaşlarında bordo siyah yayınevinin -kitaplarını bilenler bilir uzun ince cep boy, minnak puntolu kitaplarından- sefilleri okumuştum. benim için müthiş bir başarıydı çünkü bile isteye ve severek okumuştum. lisedeyken öğrendim ki 8 kitaplık tuğla serisiymiş meğer. denedim araştırdım vs zaman kaybı gelmişti. genel hikayeye hakimdim, yazarın verdiği anafikre, karakterlerin ruhuna sarılmıştım. uzun klasik bir romandan alabileceğimi yeterince almıştım. hepsini okuyacağım, okumalıyım takıntısına girseydim belki de hiç okumayacağım kitaplardan olacaktı, bana kitap okuma alışkanlığını veren bu kitabı hiç tanımayacaktım.

gelelim lise döneminde anna karenina ile bir kitapçıda rastlaşmama. ansiklopedi kadar bi' kitaptı. kusursuz klasiklerden biriydi ve okunması son derece ehemmiyetliydi, bir üst basamaktı belki de.

asla okumadım.

elime defalarca kısa versiyonları gelse de onları okuyup kısa olanla iştahımı kesmemeliydim. sonuç olarak okumadım bence bu daha büyük bir kayıp oldu.

gelelim moby dick. yabancı film ve dizilerde yıllardır adı geçer, benzetmeleri yapılır. belki de bir koca diyaloğu hiç edersiniz. işin kötüsü başka kitaplarda da görürsünüz, patlatır sizi cahilliğinizle. neyse bu da böyle kenarda bir gün okunacaklar arasındayken heart of the sea filmiyle son sahnelerde moby dick'in filmi olduğunu kavrayıp dumur olmuştum. "ay kitabını okumadan filmi assla" derken böyle cahil cahil gt olmustum. film çokseldi çünkü. evet.

sonra kitabını görmek nail oldu. na büle kürek gibiydi ağbe. beklememiştim. amerika da veletlere ilkokulda okutuyorlar falan diyorlardı. en başta yazdığım gibi ilk kez kocaman bir kitap okumadım. ama bu okuma isteği beklentinize bağlıdır. kimine sararsınız kimini de böyle diğer kitaplarda-filmlerde yaşadığınız kopukluğu tamamlamak için okumak istersiniz.

o yüzden gidip veledlere özel basım olanını aldım. sefiller gibi okurum yetinirim diye düşünmüştüm. okudum ve evet artık genel hikayeye sahibim ancak doymadım. çok güzel geldi. gözüm kestiği ilk anda yky basımdan ciltli olanını alacağım.

tuğla gibi kitaplara karşı böyle bir korkunuz varsa ancak böyle aşılır. kısa versiyonunu alın, zaten yetinip yetinmeyeceğinizi anlayacaksınız.

nedense “tutunamayanlar”
karamazov kardeşleri bir solukta bitirmiş bir insan olarak neden korkuyorum bilmiyorum ama işte

karamazov kardeşler gözümü çok korkutan ama okurken kendimi kaptırdığım bir kitaptır

anna karenina

(bkz: karamazov kardeşler)
(bkz: milletlerin zenginliği)
(bkz: savaş ve barış)

germinal...

bbc (kategori)

tutunamayanlar
sırf hediye geldiği için okuyacağım :)

300 sayfayı geçen her kitap benim için bu kategoridedir. başlayınca okunabiliyor kimisi ama cesaret edip başlamak?

oblomov

yabancı serisi
suç ve ceza
kavgam

tusdata fizyoloji-histoloji-embriyoloji kitabı. biliyorum içinde birden fazla ders var ama bu göz korkuttuğunu değiştirmiyor.

üç kere başlayıp hep aynı yerinde bıraktığım kitap suç ve ceza zamanı geldiğinde başlayıp bu defa bitireceğim.

herkes suç ve ceza demiş, o kitaba başlarken hiç sıkıntı çekmedim ama şu tutunamayanlar gözümde büyüdü de büyüdü:(

göz korkutucu olan kitabın kalınlığı değil içeriği olmalı bence. ne kitaplar okudum kalın olmasına rağmen bir solukta okunan. fakat ne kitaplar da okudum kıldan ince ama ikinci sayfasına geçilmeyen.

ortaokuldayken eldest diye bir kitap almıştım eragon filmini bilen varsa onun ikinci kitabıydı. gözümde o kadar büyümüştü ki. başlayınca akıp gitti tabi