karanfil sokak

karanfil sokak; ankara'nın çankaya ilçesinde bulunan bir sokaktır. ünlü türk edebiyatçısı sabahattin ali'nin bir dönem yaşadığı sokağın ismidir de aynı zamanda. *

şu anlık ankara da sormadan gidebileceğim tek yer

karanfil, konur, malesef buralar partizan gençlerle doludur. esnafının güven vermediği, angaralıların vazgeçmediği, her ideolojiden insanın eylemler yaptığı ama vatansızların da asla gitmediği bir sokaktır.

kalabalığıyla bıktırmış ama yolunuzu düşürmeden de edemediğiniz bir ankara'dır. aslında sadece "ankara'dır." desek de olur.

ahmed arif'in şiirine konu olan sokak:

gecekondularda hava bulanık puslu
altındağ gökleri kümülüslü
ekmeğe, aşka ve ömre
küfeleriyle hükmeden
ciğerleri küçük, elleri büyük
nefesleri yetmez avuçlarına-ilkokul çağında hepsi-
kenar çocukları
kar altındadır.

hatıp çay'ın öte yüzü ılıman
bulvarlar çakırkeyf yenişehir'de
hikmetinden sual olunmaz değil
"mucip sebebin" bilirim
ve "kafi delil" ortada...

karanfil sokağında bir camlı bahçe
camlı bahçe içre bir çini saksı
bir dal süzülür mavide
al - al bir yangın şarkısı,
bakmayın saksıda boy verdiğine
kökü altındağ'da, incesu'dadır.

ziya gökalp caddesinden başlar, meşrutiyet caddesinde son bulur. en meşhur mağazası dost kitabevi'dir. ankara'da dost kitabevi'ni bilmeyen yoktur. onun dışında kebapçılardan başka bir bok yoktur, hiçbir özelliği yoktur, bildiğin sokaktır işte.

bazıları için normal bir sokak, bazıları için gençlik zamanları, buluşma mekanı, boş boş dolanmalar. hala dost kitabevi'nde arkadaşlarımı beklediğim zamanları özlüyorum. kök'e fotokopi için gidişlerimiz, olgunlar'a yürüyüşlerimiz, ara sokaklardan kocatepe'ye çıkışlarımız... en çok özlediğim zamanlardır.

metrodan çıkıp gaziantep lokantasında ucuza iskender yemişiz. tatlıyı da bitirdikten sonra bir sigara yakıp dükkandan ayrılıyoruz. metronun hemen önündeki merdivenleri çıkıyoruz. karşımızda bir düzlük, gidip gelen insanlar, sağlı sollu kahveciler... ne hatıralar var ulan o kahvecilerde! kiminin ilk kez ilan-ı aşk ettiği, kiminin kardeşim dediği insanları gerçekten tanıdığı, kiminin arkadaşlarıyla tavla okey attığı, kiminin ise sevgilisiyle yıldönümü kutlaması yaptığı kahveciler...

mekanlarda kapalı alanlarda sigara içme yasağı var, işletmeler onu da düşünmüş, denetim olduğu zaten küllükleri kaldırıyor. mecbur kalıp o ayazda dışarı çıkıyorsun, titreye titreye sigara içiyorsun. içeri girdiğinde de çok üşüdüğünü anlayarak kahveyi bir yudumda içiyorsun.

o sokakta, aşkı, hayatı bulabileceğine inanıyorsun. arkadaşlarınla hiç unutamayacağın zamanlar geçiriyorsun. gün geliyor, sonuna kadar gidip olgunlar caddesinden kitap alıyorsun, gün geliyor olgunlar'daki publarda biranla, patlamış mısırınla takılıyorsun.

çok özledim seni karanfil, çok özledim seni ankara. bu salgın elbet bir gün bitecek ve ben sana kavuşacağım.

tanım: bir üniversitelinin doyamadığı sokak.

istanbul un kadıköy ilçesinde bulunan bir sokak. hiphop kültürünün başkenti olarak adlandırılır. gittiğiniz zaman bir çok ünlü rapçi ile karşılaşa bilirsiniz.

sağdan soldan bangır bangır pop müzik çalan mekanların bulunduğu ve kafasında yarım kilo jöle olan garip gömlekli gencoların, ısrarla 5 liraya kahve falına baktırma teklifi sunduğu sokak.

yıllar öncesinin karanfil ve konur sokakları ne anılar yatıyor, eski tadı kalmadı. ama hala buluşma noktaları olarak kullanılmaktadır.

şenlikli bir sokaktı eskiden. olgunlarla kesişme noktasında çoook vakit geçirmişliğim var.

liselilerin genelde buluştuğu yerdir. dost kitabevi, küçük cafeler publar yanı sıra anketörlerin de bol bol bulunduğu, ankara kızılay'da bir sokak.

farklı bir havası olan yer. gezerken insanın içini ister istemez mutluluk kaplıyor. arkadaşlarla gezilesi, ankara'yı ankara yapan yerlerden.

lise yıllarımızı günümüzü geçirdiğimiz, etrafında gezip gezip karanfile geri döndüğümüz, üşüdümüzde dost kitap evinde turladığımız zamanlar.

ankara'da vakit geçirmekten en çok mutlu olduğum yerdir.

ankara'da yaşarken sevdiğim çok az yerden bir yerdi, hala her gittiğimde geçerim.

11 yıldır gitmediğim, gençliğimi sürte sürte geçirdiğim sokak.

ankara'yı bu kadar özlerken, bu başlığa denk gelmek... aşık olduğum insanla karşılaştığım ve tanıştığım sokaktır, ne gariptir ki ayrıldıktan sonra ilk kez tekrar o sokakta karşılaştık.

normal zamanda uzun zamandır gitmedim aklıma gelmez ama şimdi özlediğimi hissettim.