kartpostal

doksanlı yıllarda, bayram ya da yılbaşı için güzel temennilerimizi yazıp ,sevdiklerimize yolladığımız/postaladığımız, artık kullanılmayan bir çeşit iletişim aracıdır. kar ve tabiat manzaralı olanlar daha çok tercih edilirdi. simli olanlarından halen birkaç tanesini saklamaktayım.

biten yedi yıllık ilişkimdeki partnerimle sürekli olarak birbirimize gönderirdik. arkasında güzel şiirlerden dizeler, romanlardan alıntılar.
şimdi ne ben kaldım ne o ne de kartpostallar o kadar ilgi çekici...

bir rivayete göre, duygu asena can yücel'in bir söyleşisinde; "size kartpostal şairi diyorlar" demesi üzerine can babanın, "kart sensin, postalda götüne girsin" dediği varsayılır.

kimi zaman gittiğimiz yerlerden hatıra niyetine aldığımız bir ürün , kimi zaman sevdiklerimize en içten dileklerimizi sunduğumuz bir araçtı kartpostal. uzun bir geçmişe dayanan kartpostal geleneği osmanlı'da yaygınlaşması ise 1893 yılına kadar uzanmaktadır.

birinden gelince insanın içini ısıtan nostalji. ilkokula giderken kırtasiyelerde çok vardı bunlardan. yılbaşı yaklaşınca çam ağaçlı karlı pullu olanları gözümüzü alırdı. hey gidi günler. bulursanız alın ve arkasına not düşüp verin bir yakınınıza. sevinecektir kesin.

ilkokulda aralık ayında resim ya da iş teknik derslerinde muhakkak, renkli karton, sim, pul, pamuk, yapıştırıcı (yapıştırıcı dediysem pritt değil tabi, bizim zamanımızda pritt neredeyse yoktu. uhu sağlıklı sayılırdı. parmaklarımıza sıkar koklardık akşama kadar, bali getiren bile olurdu hatta, o zamanlar çocukların psikolojisinin, sağlığının filan çok da düşünülmediği karanlık dönemlerdi) getirip, yılbaşı kartı hazırlardık renkli renkli, süslü süslü. öğretmenimiz uzaktaki bir sevdiğimize yazmamızı isterdi. sorun şuydu ki benim bütün akrabalarım istanbul'daydı. baba tarafı akrabalarımla aynı apartmanda yaşıyorduk üstelik. en uzağı 3 kat üstümüzde yaşıyordu. işte bu gibi durumlar için(ingilizce dersinde yazılan mektuplar filan da olurdu...lazımdı yani uzakta sevilen bir kişi ama benim yoktu. tüm sevdiklerimin yanımda olması ilkokulda benim için derin bir yaraydı) uydurduğum bir teyzemin oğlu murat vardı. her sene kartpostal gönderirdim kendisine *

arka boş kısmına kısa mesajlar yazılan ve posta vasıtasıyla gönderilen ön yüzü resimli ince ve dikdörtgen şeklinde karton. standart boyut olarak 9×14 cm. ebadındadır.

ınstagram çıkdıkdan sonra öldü diye biliriz

genellikle dikdörtgen biçiminde ince kartondan yapılmış, bir yüzü resimli, öbür yüzüne bir şeyler yazılabilen posta yazışma kart olarak bilinir.