kaymaklı kerebiç

kaymaksız kerebiç olur mu bilmiyorum, yiyemedim hiç mirim. yolum bir türlü düşemedi kerebiç diyarına. tadını tahayyül dahi edemiyorum. diyarında yenir derler tantunibizimdirbizimkalacakgiller sülalesi. tantuni gibi kerebiçi de diyarında yemek isterim. yollanmazmış oralardan buralara, yollarda bozulur gidermiş...

e bari kağıdını yalasaydım!..

kaymaksız kerebiç olmaz guzum, zaten tüm özelliği çöven otuyla yapılan o köpük...ha neden uzağa gitmez? o köpük bir süre sonra sönüyor.
sen gel, o köpüğe banayım seni...

bugün yediğim mersin yöresel tatlısı.

ağaç özünden kaymak, içi full fıstık, şekeri normal tatlılardan daha az, hamuru bol irmikli şekerpare gibi.

ağaç özü kaymağı insanın ağzında değişik bir aroma bırakıyor ve farklı bir kokusu var.

aklıma yıllar önce tunus’ta yediğim tatlıyı getirdi.

bir tane buldum az önce yuttum. yazdığım her şey kendi gurmelik deneyimlerim, gene olsaydı gene deneyimlerdim valla ama taze bitti.

tanımadıklarım hakkında konuşmam. huyum değil..!