kedi sahibi olmanın dezavantajları

sevgisi ve tatlılığı karşısında ufacık kalan dezavantajlardır.
kıyafetlerin kedi tüyü kaplanması ve camları/kapıları açarken kediye göre davranmak dışında bir dezavantaj göremiyorum. maddi olarak harcanan para var ama çocuğunuza bir şey almaktan farksız.

tüyleri.

kediyi seven pırtına katlanır!

canı benimle uyumak istediği gecelerin sabahında kendisi rahatsız olmasın diye şekilden şekile girdiğim için boyun ve sırt ağrısı ile uyanıyor olabilirim. bunun dışında başka hiçbir dezavantajı olamaz karabal çocumuunn.

şu şekil uyuyan bir kara pamuk yumağı oluyor yanımda, seviyoruz diye terk etmiyoruz yatağı. *

-her yerden ve her şeyin içinden tüy çıkması. ne kadar tararsan tara illa oluyor o tüy.
-kumunu koyduğun oda ya da yer her daim batık ve kokuludur.
-eve at.. öhm. eve gelen misafirlere karşı huysuzluk çıkartıp korkutması.
-yatılı misafirliğe gidememek.

önceden sabahtan akşama kadar ayrı kalmaktı.
şimdi hiç görmüyorum, bağlanmak sonra tamamen kopmak en kötüsü sanırım.

ne yaparsanız yapın , ne kadar severseniz sevin hiçbir zaman yeterli gelmemesi.
ısırarak sevseniz de mıncırarak sevseniz de yetmiyor. popişine vura vura sevseniz bile yetmiyor. göbüşünü yoğursanız bile yetmiyor.
yetmiyor yani, yok. sanki hiç sevmemişte özlemişsiniz gibi oluyor hep.

bir de kıyamadığım için sevemiyor oluşum var tabii. ben dövüşerek sevgimi gösterdiğim için kıyamıyorum kızıma, sadece arada bir göbüşünden, patisinden ısırık alıyorum, bazen popişine küçük bir şaplak atıyorum hiç değilse idare edebilmek için.

bugün de buna yanacağım.
ne olurdu yani birtanecik kızımı dilediğim gibi sevip dilediğim gibi sevgimi gösterebilseydim.

sadece kedi değil tüm ev hayvanları gezmeyi seven, sürekli gezen insanlar için tam bir ayak bağıdır. diyelim eşinizi, sevgilinizi aldınız, 10 günlük bir italya gezisi yapacaksınız. evcil hayvanınız ne olacak? hadi tatil olmasın, iş yolculuğuna çıkacaksınız. kim bakacak? hadi yolculuk olmasın ama her gün işe gidiyor olun. hayvanı 10 saat boyunca hapsediyorsunuz.
evde hayvan beslemek boş insan işi. sürekli bir geliriniz olacak evde kediyi mıncıracaksınız. başka türlüsü kediye (ve diğer evde hapis tuttuğunuz hayvanlara) zulüm.

(bkz: kızgınlık dönemi)
(bkz: dişi kedi)

sanırım hastalanması.
geçtiğimiz yılbaşında kedim çok hastalandı sandım. ishal oldu ve sürekli kustu. veteriner birçok ilaç denedi. artık son olarak bunu deneyelim olmazsa lösemi teşhisi koyacağım dedi. aptal salak!..
sonra ben kara kara o bir aya yakın veterinere gidip gelirken yan komşumuz (10’a yakın sokak kedilerine bakan) olan teyzeyle konuşurken bir mama önerdi. mamayı aldıktan sonra şıp diye kesildi tüm rahatsızlığı.
meğer bu bizim minnoşun hassas bağırsak sendromu varmış. yani iyi mamayla kendine geldi.
bir veteriner kurbanı oluyorduk az kalsın. benim ağlamala krizlerimi söylemiyorum tabii. yeri gelmişken şerefsiz veteriner…