kendimeaitbiryer

ilk ben yazayım bari yeni bir yazar iyi birine benziyor gelmiş.
buraları değerli kılın sayın yazar.

değerini anlayanı değerli klan yazar.

insana kendisinden daha çok değer verebilecekmis gibi bir insana benzeyen yazar.

uzun soluklu yazarlık kariyerimde desteklerini beklediğim kişi.

zaten ne zamandır "bu yazarın neden nick altı boş aloo kız yırtıklarrr"* diye çığıracaktım, kısmet bugüneymiş.

tanımlarını gördüğümde okumayı es geçmediğim ender yazarlardandır. efendim yazım dili çok iyi, yemek tarifi verse okurum dediklerimizden yani en sevdiğim yazar çeşidi. kalemi güçlü deriz yaa bizimkinin aklı güçlü kalem sadece bir araç.

sözlük hayatın daim olsun, kendimeaitbiryer ayrıca nick'inin sahibinin kitabını da okumanı tavsiye ederim, o da güzel yazıyor*.

yine kendim yine kendi kafamin ici kucuk insanciklari uzak tuttugum sessiz sakin gurultuden uzak sadece kulakliktan gelen sesin yankilandigi zihnimdeki o yer

el-rivayet:
dersaadet'te taraflarında bahtsızlığıyla ünlü bir genç var imiş. bu genç a dese z oluyor z dese a oluyor imiş. sokakta yürürken kafasına mütedamadiyen camdan atılan çöpler düşüyor, bilet sırası beklerken sıra ona geldiğinde biletler her zaman tükenmiş oluyor, yağmurlu günlerde arabalar gencin yanında başka birileri de olmasına rağmen ne yapıp ne edip daima buna su sıçratıyor, tekele girdiğinde son amstersdamı ondan önceki müşteri alıyor imiş. bu akıl almaz derin bedbahtlığa düşmüş olan gence en yakın arkadaşlarından biri "biladerim, gel bir kurşun döktür, git bi muska falan yaptır" diye öğüt vermiş. son çare olarak tavsiyedeki batıni yollara başvurma kararı almış. muska işlerinden sorumlu bir ihtiyar bulup muskasını yaptırmış. o günden sonra işleri yoluna girmiş. bir gün merak edip muskanın içini açıp yazılanları okumak istemiş. işte o yazılar kendimeaitbiryer'in tanımları imiş..
kaynak: ..

birlikte kitap yazacağımız yazar.

vampirli, kuantumlu, şövalyeli, zaman yolculuklu bir kitap.

gayet hoş sohbet bir yazar kendisi. kafa olarak da uyuşuyorsa bir insanla gördüğüm kadarıyla uzun uzun konuşmak mümkün.

hoş ve ötesinde bir yazar. müthiş kadın ve sohbeti de o biçim sarar. severiz.

mahzun kalbim.

varlığından yeni haberim olsa da, tanımlarının yüzde birini okuma şansım olsa da şimdiden sevdiğim bir yazar oldular..

tanımları sizinle sohbet ediyor. sevdim tarzını. iyi ki görmüşüm. var olsun.

dogum günün kutlu olsun arkadaşım.

ailenle sevdiklerinle daha nice mutlu huzurlu yaşların olur inşallah.

kalbi mini mini minnoş olan bir yazardır.
mutluluğu fazlasıyla hak ettiğini düşündüğüm, gözyaşlarının yalnızca mutluluğunun yoğunluğundan akması gerektiğini savunduğum çok sevdiğim bir yazardır aynı zamanda.
elzemi olmama izin verdiği için ayrıca seviniyorum..
sabah burdayken kafa iznine çıkmış olduğunu görmek biraz içimi burksa da tez zamanda döneceğine olan inancımı diri tutacağım.
çabuk gel, tanımlarını özletme! *

kim üzdü lan gerçek kesit sarı bıyık fanı arkadaşımı. bir şey soram dedim kafa iznine çıkmış. tarzını beğendiğim bir yazar . eski şirket ortağım işi kuramadan battık gerçi.

kendisini bugün itibariyle ekürim ilan ediyorum. kafa dengi naif bir yazar.

geçen böyle bir şey planlamıştım. nickaltları sola düşmüyor ya, istediğince yaz gitsin öyle değil mi. işten eve gelirken gayet neşeli gibiydim. eve gelip bir sebepten annemle didiştik.öyle büyük bir şey değil de sanırım katlanamıyorum bazen kendi varlığıma. bunları aslında kimsenin göremeyeceği bir yere yazmam lazım. bunlar beni zayıf gösteren şeyler. belki de zayıfım. onu da bilmiyorum.
üzerime dünya yıkılmış gibi şu an ama elimde hiçbir veri yok bununla ilgili. radyo dinliyordum onu da kapattım. sessiz sessiz kahvemle mutfakta kendime nickaltı adı altında depresif yazı yazıyorum. nasıl olsa merak edip bakmadığı sürece kimse görmez.
işte şey kısmı garip hem görülmesin istiyorsun hem gelip buraya yazıyorsun. ruh hastası.
insan düşünüyor da yazarken zorlanıyor işte mesela şu an kafamın onda birini bile yazmadım buraya. yazamam da. he aynı şeyleri yine düşün desen onu da yapamam. peki yazmak iyi geldi mi. onu da bilmiyorum. neden buraya bunu yazdığımı da bilmediğimi ekleyip bu saçma sapan yazıya son veriyorum.

off bana kokulu mum alacakmış. ve alınca en sevdiğim yazar olacakmış...
ben demiyorum baykuş diyor ahah.

böyle bi yazar mi var ya?
bi oluşum sözlüktede kendime ait yer demek falan ne bileyim.

geçenlerde yazıp sildiğim gibi yine bir nickaltı dertleşmesi yapayım kendi kendime. çünkü hem yazmam lazım hem okunmamam. git deftere yaz diyeceksen -ki sen kimsin ki diyeceksin kime sesleniyorum ben acaba?- deme ne olur. bak içim çok daraldı nefes alamıyorum. muhatabıma diyeceğim aslında bunları ama şimdi yeri değil zamanı değil. bir önemsizlik değersizlik duygusu bastırdı dört köşemden. evet dört köşeli bir cansız varlığa dönüşüyorum bunaldığımda. beni bir karenin içine hapsediyorlar da sanki birisi kocaman elleriyle o kareyi iyice köşelerinden bastırıp yuvarlağın içine hapsediyor beni.
başta sadece toz bulutu vardı. güneşi sevdi ve onu ortaya çıkardı. sonra güneş bu toz bulutunu çok sevip bağrına bastı. ama sonra unuttu toz bulutçuğuna neler dediğini onu nasıl yüceltip mutlu ettiğini ve o kendi özgürlüğünü ilan etti.
hiç demedi ki ben güneşim ama bu toz bulutu beni içinden kopardı da büyüttü. pamuk bulutlarına sardı sevdi. bir anda her şeyi unuttu.
ya da toz bulutu öyle sandı.
hiçbir şey anlamadın sen bunu okuyan. ama ben anlattım.
iyi hissettiğimde silerim yine.
aslında çok da dökemedim içimi ama olsun. birkaç satır da bazen yetiyor.
of.

#2157926 yer göster tapayım sanaaaaaa!!!!