kendimi mi öldürsem yoksa bir fincan kahve mi koysam sorusu

kahveyi yaşat ki insanlık yaşasın.

başlıkta yabancı kitabında geçiyor diyenler olmuş hayret ettim. bu bir yorum veya ana düşünceden çıkarılmış bir özet gibi bir şey olabilir çünkü bilinenin aksine, bu sözü camus doğrudan söylememiştir. ne yabancı ne de sisifos söyleni içinde de birebir geçmez. geçer diyen, evet o söyledi diyen varsa da kanıtlarıyla göstermesini çok isterim.*

ona atfedilmesini sağlayan şey olsa olsa absürdizm düşüncesi olabilir. camus, hayatın anlamı olmadığını kabul eder evet ama yine de umutsuzluğa kapılmak yerine ne olursa olsun o saçmalığın içinde yaşayıp bir şekilde direnmek gerektiğini de savunur. onun için ölüm hiçbir zaman çözüm değildir. ölümün karşısında ne olursa olsun ölüm yerine o, yani yaşam seçilmelidir.


ha ben stoacıyım bu arada. bunu yakın bir arkadaşım söylese muhtemelen "of bsg çay koy" der, hemen kendine getiririm.

en iyisi yola çıkmak. tebdil-i mekanda ferahlık vardır.

seçenekler ile sınırlama kendini. ne ölüm ne kahve. çay demle bana biri açık ve şekersiz.

insan neden kahve içer. bir çok nedeni var ama en temel nedeni kahve aromasını / tadını sevmek olabilir.

bir şeyi seven insan yaşama da bağlanır. ben başlığı dünyevi zevklere tutunup ölüme direnmek ile vazgeçmek arasında kalan birinin sorusu olarak okuyorum.

zaten öleceksek insan neden yaşam süresini kısaltıp sonlandırmak ister. belki sağlıklı değildir ve acı çekmekten korkuyor olabilir.

acı çekmese bile yaşlandığında çalışamayacak duruma geldiğinde hayat kalitesinin düşeceğini veya yalnız kalacağını düşünüyor da olabilir.

bir çok olasılık var ama sevdiği birinin veya bir canlının ani kaybı gibi daha travmatik denetimleri bir kenara bırakırsak daha geniş süreçte çekilen ve fiziksel olmayan bir acı olabilir.

örneğin suçluluk veya utanç hatta pişmanlık, gelecek kaygısı vs.

allah belirsizliklere dayanma gücü versin herkese. yani herkesin kendi tanrısı.