kendinden büyük kişilerle daha iyi anlaşan insan

inanılmaz zevkli oluyor :) kendimden büyüklerle konuştukça hem ufkum genişliyor (kişiye göre) hem de kendimi kaliteli birisi gibi hissediyorum.

sahsen benim o insan. kendimden buyuk insanlarla cok daha iyi anlasmaktayim. mesela 40-50 yas, 60 yas. oturak kahvede domino oynayak valla hayir demem buna...

başlıktaki insan benim, benim yaş 17 ama anlaşabildiğim, değerimi bir şekilde bilen insan kitlesi minimum 25 ve 25 üstü insanlar. yani olması güzel bir şey ama sanki yine de bir terslik varmış gibi geliyor bana, çünkü her ne kadar da anlaşıp sohbet etsem de o insana "arkadaşım" diyemiyorum, benden yaşça büyük oldukları için "arkadaşım" diyemiyorum. yani bir saygısızlık olarak görüyorum yaşça büyük insanlara "arkadaşım" demeyi. uludağ ve normal sözlük'ten de anlaşabildiğim insanlar, sohbet ettiğim insanlar var ama onlar da yaş olarak benden baya büyük insanlar...

öyle insanların olması güzel ama yani yaşıtlarımla da anlaşamamak beni üzüyor, yaşıt derken benim demek istediğim aynı yaşta olduğum insanlar değil, benden 3 yaş büyük veya küçük herkes yani.

herhalde erken olgunlaşmaktan olsa gerek hep konuşup anlaştığım insanların hepsi 25 yaş ve üstü insanlar, yav en büyük anlaşabildiğim insanlar bile 70'li yaşlarında insanlar, onun dışında 30-35 tayfa ve 25-29 tayfa. yav birisiyle sevişmek istesem benden yaşça büyük insan ile mi sevişeceğim yani hndjdjdj:)

neyse son kısmı unutun da ben bu insanım diyebilirim, düşüncelerinizi bekliyorum sayın yazarlar:)

toplumun genelinin anlayis, zeka ve olgunluk acisindan sinifta kaldiginin isaretidir. kabaca 80 yas ustu insanlar aramizdaki en gorgulu, vicdanli ve sagduyulu olanlar. dustukleri yerden 100 tanesi yeniden bitmedigi surece alt nesillerin ayricalikli bireylerinde bu yalnizlik hissi zamanla daha da belirgin hale gelecektir.