kendine kendine konuşurken söylenen ilk söz

onaylama aşaması iyi

ya mesela..."

konuya girişim böyledir, ya mesala derken kolumu masaya koyup avuç içim yukarı bakar ve karşıya doğru uzar. sol. solağım ben.

kendi kendine konuşmayı çok sağlıklı buluyorum bu arada, doğru çok sağlıklı.
sigara filan ikram ediyorum kendime. çok içiyorsun diyorum. ya işte ne yapalım..." diyorum. üzülüyorum sonra çok sigara içiyor bu çocuk diye.

çok sağlıklı bence kendi kendine konuşmak.

“amannn sen de.”

olumlu durumları sessiz atlatırım ama olumsuz durumlarda kendime tepkisiz kalmam.

-la olm sen mal mısın?
-aferin, bunu nasıl başardın?
-tamam! sakin ol kafanı toparla çözüm üret.
-tamam! içine ettin, şimdi çözüme odaklan.
-tamam! sen olsan ne yapardın/ne derdin?
-gerizekalı, bu sana gerekli mi?
-maceramı arıyorsun?
-hazır mısın? şimdi en yakın eczaneye git ve --bir kutu ağrı kesici el.
-tamam sorun yok, bundan daha kötü günlerin olmuştu.

niye öyle dedim ki ben şimdi ?!

anlık pişmanlıkla kendimi dövüyorum.
ben laftan anlamam çünkü.

hmm..

gel alnından öpeceğim.

tamam bu kadar yakınlık yeter, uzaklaş şimdi.