kendini evleneceği insana saklayan insan

benim.
ayrıca 2 günde bir sevgili değiştirmekten iyidir.

bir evi, bir kahkahayı, bir ekmeği, bir koltuğu ömrünün kalanında biriyle paylaşabileceğine ve günün batışını, doğan her yeni günü, nefessiz öpüşleri, bitmeyen sohbetleri yalnızca bir kişiyle yaşanınca güzelleşeceğine inanmaktır. insanın hamurundaki aidiyetin bu türlü yansımasıdır.
bir dokunuşunla karşındaki kişide kaç dokunuşu yeniden uyandırdığını bilebilir misin? bir tene dokunmak biraz da ruha dokunmaktır, bunu değiştirebilir misin? velhasıl kendini saklamak güzeldir. en çok da kendin için..

beni bu kadar iyi tanımlayan başka bir başlık daha görmedim.

bu herşeyden önce kişinin kendine olan saygısından gelir, evleneceği kişi için yapmaz bunu aslnda. kişi kendini ne kadar değerli görüyorsa o kadar muhataptir özel hayatına. nerden mi biliyorum kendimden biliyorum efenm kendimden.

özel anların tek bir kişiyle yaşanmasını savunan insan tipi. biri de ben. çok mu pembe bu hayal? sanırım öyle. özel anlar için özel insan kaldı mı bu dünyada? kaldıysa haber salın.

tek eşlilik konusunda hemfikiriz ancak evleneceği insan derken bir tabulaştırma var bu hoş değil. evlilik ve bu akdi imzalayan kişiler tabu olmamalı fazlaca hayal kırıklığı barındıran durumlar. nihayetinde insanız ve anlam yüklediğimiz şeylerin başkalarına göre anlamsız olması da olası bu sebeple kimse için bir şey saklamamalı bu kişinin tercihi olmalı bana göre.

yaş ilerledikçe insanın birşeylerden aldığı zevk ve heyecan azalıyor. sekiz yaşında kar yağarken hissettiklerinizle bugün hissettikleriniz aynı mı? libido da azalıyor. insanın duyduğu heyecan genç yaşta farklı, ileri yaşta farklı. her şeyi zamanında yaşamalı.
tanım: evleneceği doğru insanı bari 25’i geçirmeden bulmasını dilediğim insandır.

kendini eşya olarak gören insandır.

çoğu insanın yapmak istediği ama yapamadığı yapamadığı içinde doğrusunun bu olmadığını savunan olay. kendinizi kirletmeyin. her çağırılan davete giderseniz erken yorulursunuz.

(bkz: sakla samanı gelir zamanı)

saklamak yanlış bir tabir ama isteyen istediğini yapar. siz iyiymiş kötüymüş yorum da yapamazsınız. kimsenin haddine değil. yok evleneceğim kadın kendini bana saklasın ama ben onunla bununla yatayım, yok neymiş tecrübeli isterim. küfür de edemiyoruz ki. isterse mezara götürür. bu kadar

hiç evlenmezse hayatı bomboş geçmiş olacak insandır, bir noktadan sonra psikolojik sıkıntılar baş göstermeye başlar. evlenmek farz değildir, şart değildir.

sahibinden temiz kulanılmış bekaret donu, yedek anhatarı ve kullanma klavuzu mevcuttur.

evlenmeden önce ilişki yaşayan bir insan nasıl normal biriyse ve saygı duyulması gerekiyorsa, bu insan da saygı duyulması gereken normal biridir.

bir insan bunu dert ediyorsa ya sorunları vardır ya da kendisini sadece evleneceği kişiye saklayan birisi tarafından reddedilmiştir.

kendi seçimini yapmış ve sorgulanmaması gereken insandır.

aslında en akıllımız o dur. kiminle evlenilmeyeceğini bilip gereksiz insanlarla düşüp kalkmayarak kendini bir dolu cinsel yolla bulaşan hastalıktan, kısırlıktan, depresyondan ve sinir bozukluğundan korumaktadır.
evlendiğinde eğer doğru seçim yapmışsa şu masallara konu olan memnun mesut bir hayat yaşayacaktır.

insanların sekse bakış açısından kaynaklanan bir durum bu. bazı insanlar için seks sadece bedensel bir ihtiyacı gidermek için yapılan, yemek yemek su içmek gibi bir şey. nasıl su içtiğinde susuzluğu, yemek yediğinde de açlığı geçiyorsa boşaldığı zaman da o yönüyle ihtiyaç ortadan kalkmış oluyor.

duygusal insanlar için bir insanla yakınlaşmak kolay değil. yani kendine her anlamda iyi gelen birini arayan kişi için, seks özünde hayvansal yanımızı tatmin etmek istemenin de ötesinde bir durum.

burada evlilik denmiş ama doğru olduğunu hissettiği insan olarak genellemek isterim. kulağa fantastik geliyor belki ama şu da bir gerçek ki insan denen varlık yaşadığı hayatı anlamlı kılmak için bir öykü yaratmak zorunda.

aşk dediğimiz de aslında bir çeşit öykü.

pişman olacaktır.

kendini evleneceği kişiye saklayan insandır.