kendinizi nasıl hissediyorsunuz sorusu

valla sanki köy evine gitmişim de yatmak için çekmeceden alınan eşofmanlar gibi hissediyorum kendimi. anlamsızca büyük , o ebatta aileden kim varda öyle bir eşofmanın orda işi ne gibi saçma sapan bir hal içindeyim. hakikaten o eşofman, kazak veya tişörtler niye o kadar büyük.

iyi.

sorana iyi diyoruz da hic kendim gibi hissetmiyorum. yani hissettigim ben degil baska bi sey baska biri..
ıcinde bi yabanci varnis gibi sanki..
ya da artik yabanci olmus biri gibi ne bileyim..
zor bi surec..

çorapla ıslak terliğe basmış gibi...

bok gibi hissediyorum, boklu suda yüzdüm yine. az bir şey de su yuttum sanki. allah kahretsin. 15 dakikadır yıkanıyorum, kulaklarımdan içeri bile su tuttum, birinden girdi ötekinden çıktı. kanlı bıçaklı olduğum fok balığı da buralarda zaten. rambo gibi ağzımda bıçakla atladım suya. ulan amonyum balığı beni de fok balığı zannediyor herhalde, rakip görüyor kendine. ama şimdi sıra diğer tekneyi bekleyip akşam haberlere çıkmakta. maksimum rezillik çıksın diye bulursam bonzai bile içicem anasını satıyım. yanlış kişiye sataştınız olm siz.
artık rahat uyku yok size, takır takır takır silah sesleriyle uyandıracağım sizi.

ben kendi adıma iyiyim, (belki şanslılar arasında bile sayılabilirim) ancak ülkem konusunda herkes gibi kaygılarım var.

şöyleli cevaplanandır.

hissetmiyorum.

numunelik kel aynak gibi..

fena degilim.

umutsuz, mutsuz, keyifsiz, hayalsiz.

nasıl olduğumu cidden hissedemiyorum ama büyük bir boşluk hissinde olduğum gerçek.ama bir yandan da mutsuzluk hissi de hakim böyle bataklıkta debeleniyormuşum gibi.

ahanda beyle:

sanki herkesten izole olmuşum. yani beynim beni zorla inzivaya çekmeye zorluyormuş gibi hissediyorum. sokakta, okulda vs yürürken de sanki oradan biri değilmişim gibi hisler geliyor anlamlandıramıyorum.

kendimi nasıl hissettiğimi sözlükten uçurulmaya sebep olacak cümleler kurmadan ifade edemem.

çok sağ olasın sorman yeter sen nassın.

zaman içerisinde insanların gelişim gösterdiği noktada geriye gittiği çok yerler olduğunu gördüm. mesela yeni filmler çok yapay çok hızlı geçişler atlayarak anlatımla havada kalan hikayeler yapılıyor. eski filmlere sıkıcı deniyor. fakat anlatım desen aslında çok makul duyguların işlenmesi. ya da insanlarda anlama zorlukları var. duygusuzluğa meyledişler. hep böyle dont kill my vibe tavırları. dış görünüş para ne bileyim estetikler hep yüzeysel şeyler. bunlara yatırım yapa yapa aslında bilincinden kaybeden zeki kadınlar gördüm. fenomenlerle aynı kapasitede belki daha iyi hayat yaşayan ama insanlığından giden bir sürü kişi işte. konuşmaktan yoksun bir sürü insanı tv'ye çıkarırsan o trt diksiyonunu mumla ararsın adına da bumır derler. hey yalnız daha kırklı yaşlarda bile değilim. fakat o yıllarda olsam daha rahata ererdim.
evet kendimi bunları düşünürken rahatsız hissediyorum.
çok şükür ifade etmekte de zorlanmıyorum.

can acısından kendi yaralarını dişleriyle dağlayan bir kurt gibiyim. acıyor, çok acıyor ama geçecek!