kendinizi nasıl hissediyorsunuz sorusu

kahvesini içmiş ama hâlâ gözleri yarı kapalı duran çalışan modundayım.
uykusuzum, hafif sinirliyim, bir yandan da garip bir huzur var. özetle: hayat yorgunluğu + kafein bağımlılığı = ben.

kaç gündür geçmek bilemeyen bir baş ağrım var. bunun dışında birini özlüyorum. ondan da çok babamı özlüyorum. ben zaten ne zaman birini özlesem babamı özlerim. çünkü ben ne zaman birini kaybetsem babamı kaybederim bir kez daha.

yürüyüşümü yaptım döndüm. şimdi bir de soğuk duş aldım mı çakı gibi olurum.*

solucanlar ve tuhaf balıklar tarafından yeniliyor gibi

saçmasapan

sünger bob gibi hissediyorum, bir patrick'im eksik.

yorgun.

hayatımın hiçbir döneminde olmadığı kadar huzurlu, dengeli ve mutlu hissediyorum.

tüm çabalarımın hiç olmasının ve istediğim hiçbir şeyi yapamamanın yorgunluğu ve üzüntüsü var üzerimde.

bugün çok üzgün hissediyorum kendimi, sürekli ağlamakla normal davranmayı becerebilmek arası bir yerdeyim. mis gibi eylül geldi yarın her şeye yeni bir başlangıç yapacağım diyordum dün.
işe gitmek için sabah uyanmamla, evdeki sessizliği farketmem ve akabinde kuşlarımın bulunduğu kafes,n tüneğinde tek kuş görmemle ağlamaya başlamam bir oldu. ve evet her sabah benden önce uyanıp gevezelik yapan 2 tane erkek muhabbet kuşumuz vardı. onlardan yaşlı olan evladımızı kaybettik. o kafeste tek kuş görmek çok zormuş, günlük rutinimin içinde farketmemişim hayatımdaki varlığını.. canım oğlum boncuk gözlüm benimm

taş gibi ve susuz