kıskançlık evrim ilişkisi

binlerce yıllık süreçte kıskançlığın, eş , barınak, yiyecek ve av bölgesi gibi potansiyel avantalarjı korumak üzere evrimleştiği düşünülür.

kıskançlık ilişkilerde mülkiyet hissinin getirdiği bir duygudur . boyutu ise kıskanan tarafın ne kadar kışkırtıldığına bağlıdır. insanların evrimleşmesi ,toplumsal yapıyı da değiştirdiği için ,her toplumsal yapı kendi evriminin kıskançlık kavramını tanımlar.

öyle veya böyle herkesin kendi üzerinde çalışması gereken duygudur. makul sınırlar dışına çıkan türleri bütün aşk cinayetleri, başka manyaklıklar vs. temel motivasyonudur. hiç olmasın değil tabi, efendi olsun.

kıskançlık sahiplenme durumuyla ilintilidir ve bu da evrimden çok sosyal düzenin bir sonucudur. evlilik dediğimiz kurum ortak yaşayan ilkel toplumlarda ortak bakılan çocuklar üzerine şekillenmiştir. sanıldığı gibi dişilerin çiftleşmek istemediklerinde bebeklerini öldürmesinler diye yapılmış bir şey değildir. bu davranış hayvanlarda gözlemleniyorken insanlarda izlerine rastlanmamıştır.

eski topluluklarda tüm çocuklar toplumun ortak sorumluluğu olduğundan çocuklara da herkes bakıyordu ama çocuklar bugün alfa diye nitelendirilen kişilerin çocuklarıydı. haliyle sözüm ona betalar hem çiftleşemeyip bir de üzerine çocuklara bakmaya yanaşmadıklarında tek eşli düzene geçişler başladı. normalde erkeğin güzele yönelmesi gibi kadınlar da güce yönelir. bu en ilkel güdülerimizden biridir ve evrim henüz bu noktayı aşacak kadar ilerlememiştir.

doğada dişi güçsüz zayıf korunmaya muhtaç gibi algılansa da aslında dişiler daha dirayetlidir, hayatta kalma içgüdüleri erkeklerden daha yüksektir. bu spermken bile böyledir aslında. x kromozomu taşıyan spermler y kromozonu taşıyanlara oranla daha yavaş olsalar da daha uzun süre hayatta kalırlar. doğan kız çocuklarının sebebi, yumurtanın rahme geç düşmesidir aslında. tüm y spermleri öldükten sonra gelen yumurtayı döllemek x lere kalır ve doğan çocukta kız olur bu sayede.

hayatta kalma içgüdüsü yüzünden kadınların güçlü erkek istemeleri geçmişten günümüze kadar süre gelse de günümüz sosyal düzeninde kadın, kendi başına da ayakta kalabildiğinden artık erkeklere ihtiyaç duymuyorlar. hani çalışan kadın boşanıyor diye bir algı var ya özellikle bazı kesimlerde, işte bu bir yerde buraya dayanıyor aslında. eş olamayıp sadece koruma kollama misyonunda olan erkek koruyacağı kadın bulamayınca günümüz toplumunda işlevsiz kalıyor. kıskançlığın eğer bir mülkiyeti varsa bu ancak bireyselleşememiş ya da domine edilme arzusu olan kadınlar için geçerlidir.