kitap fiyatlarının her geçen gün artması

=can sıkıntımın artması.
en çok bitkiler ve kitaplarla vakit geçiriyorum. evde kitaplarım bittiğinde bu sefer aileme can sıkıntısı oluyorum.
insanların canı sigara içmek isterken geç vakitte bittiğini fark edip taa yarına kadar beklemek zorunda kalmaları gibi bir şey bu yaşadığım. sigara yerine aynı bağlılıkla sarıldığım kitaplarım var. ve bitince ben sinirli oluyorum, bizimkilere daha çok sarıyorumm yani. "kitabım bitti ve e-kitapta indirebileceklerimden hiç beğendiğim yok ya da okumuşum, moralim çok bozukkk." diyorum. benle daha az muhatap olmaya başlıyorlar. bu sefer ben sessiz, sakin oturup başka şeylerle ilgilenirken onlar sıkılıyor niye mi çünkü moralim bozuk dedim ya hiç modumda değilim, şakayla uğraşan ve neşeli hâlim yok yani. normalde ortamı kızıştıran ya da cici hâle getiren benim. küskün ve modsuz bir şekilde "bu sıkıcılık, bu sessizlik ve sakinlik nedir allah aşkına? canım sıkkın diyorum bari sizde hareket ve ses olsun. niye böylesiniz siz ya?" diye sonda atarlanıp "hadi aile yönetmece oynayalım bari."
bu oyunu ben buldum. ve çok zevkli çünkü aklın kadarsın.
stratejik yol çizmen,
krizi fırsata çevirmen,
çok fırsatçı olman(açık arayacaksın ve buldun mu faydalanacaksın biraz hainlik ama oyun),
köşeye sıkıştırıp sıkışmaman,
isteklerini yaptırırken aynı şekilde para kazanman da lazım. tabi elindekini en azından arttırmasan da koruman.
bu oyun (düello) biraz kendime getiriyordu beni çünkü kitap alma şansı sunuyor. ve çok eğlenceliydi ama 3-4'ten sonra bıraktılar. oyunda (aile hazine sahibi) olan babama set kitap aldırdım, birkaç (!) kilo süt (canım peynir çekmişti ne yapalım), eve bakan'ı olan annemin, babamın tarafını tutup bana haksızlık yapmasıyla kör terazi bakanı olarak bu yaptığına kötü baktım tabi ki ondan ödül alamayacağım için ceza olarak 3 gün boyunca toz alma/düzeltme olayından yırttım...

vasıflar karta göre, ev içi sorunları, istekleri vs. o yönetimin içinde döndürmek zorundasın. halk (kuruş) kartı gelen bir şeyler isteyebiliyor ve onun isteklerinden kendinize istek çıkarabiliyorsunuz sadece. çoğu şey "halk"a kalmış ve onu siz kendinize halka hâline getiriyorsunuz. (:
pasif olursa sıkıcı oluyor, oyun zor dönüyor ve kızışma olmuyor. onu kolayca manipüle edip kendi isteklerinizi kendisininkiymiş gibi istetiyorsunuz. o yüzden sıkıcı çünkü çok bir çaba ve uğraş gerekmiyor. gerilimi yok. o istekleri doğrultusunda sizden de bir şey alamıyor. resmen "halk"ı bir kere beş parasız bıraktık yani. (aile üyesine 2 kişi eklemiştik o zaman.) elindekini koruyamadı ve aklını kullanamadı. oyundayken sıkıntı yokta...

kuruş kartı,
dolar kartı,
ortadan bağlanmış (kör) terazi kartı,
anne, baba ve çocuk kartı,
teknoloji/tamirci kartı,
mandal kartı (dış) veya çerçeve(iç) kartı oluyor...

kütüphaneye üye olma vaktinin geldiğine işarettir. demokraside çareler tükenmez.

kitapları okumayalım da neden her şeye bu kadar zam yapıldığıyla ilgili bilgileri öğrenmeyelim diye yapılmış zam.

"aç bırak itaat etsin
cahil bırak biat etsin" der azis nesin. halk cahil bırakılıyor. belkide bu bilerek yapılıyor bilemiyorum. her ne olursa olsun kitaptan vazgeçilmemeli.