kocasının aldığı abur cuburları kıskanın kudurun yazarak paylaşan kadın

konuyla ilgili söylenecek çok çok fazla şey olsa da özünde kendine ait,sahipleneceği hiçbir şeyi olmayan,muhtemelen sevgisiz ve ilgisiz büyümüş evliliğinde de eşinden tek ilgiyi yatakta gören onun dışında yüzüne bakılmayan ruhsal/zihinsel ihtiyaçlarının karşılanmadığını düşündüğüm övünebileceği tek şey olan abur cuburları sosyal medyada milletin gözüne sokarak mutlu olduğu izlenimi vermeye çalışan aslında bağıra bağıra mutsuzluğunu haykıran kadındır kanımca.
(bkz: velhasılı kelam) çocuklarınızı sevin, sevmekle kalmayıp bu sevgiyi onlara hissettirin; hissettirin ki sevilmediklerini hissettikleri yerde bir saniye durmamaları gerektiğini bilip öz saygılarını zedeleyecek davranışlarda bulunmasınlar.

bu saçma duruma başlık açılması kadar saçma değildir.

evlenince böyle oluyorsa ben şu anki halimden memnunum.

bir sonraki paylaşımının fazla kilolarla alakalı ya da spor yapma temalı olacağı kesindir. kocişinin aldığı abur cuburları lüp lüp yutarsan sonu bu.

hayatlarında sevgi görmemiş insanlar işte... çok bir şey söylemek istemiyorum çünkü acıyasım da geliyor.

(bkz: görmemişin kocası olmuş...)

safkan kezban.

aşırı sevgiden mi, yoksa evlilikten önceki aşırı aşırısı değersizlik tecrübesi mi buna itiyor insanları, bilemedim.

türk ekonomisinin tanımı ancak bu kadar güzel yapılabilirdi.

bizim insanımızın en büyük problemi herkesin kendini kıskandığını sanması

böyle mutlu olanlar var, ne diyelim? bir değişik versiyonu hergun çocuğunun fotoğrafını durumunda, hikayesinde paylaşan kadındır

koca parası yiyen kadın iğrençliği.

yav zaten bu storyleri atmak icin evleniyor cok da yadirgamamak lazim bu sakilligi

(bkz: ne salak salak insanlar bunlar ya)

aşırı kıskanıp kudurup eşimle kavga çıkartmama neden olan kadındır.
onun abur cuburları varsa benim neden yok, benim neyim eksik der hemen eşime ertesi gün daha büyüğünden almasını emrederim.
peşinen edit: ironi olduğunu anlamayacak sevgili yazarlar için peşinen ironi olduğunu belirtmek isterim.

türkiye'de böyle kadınlardan çok var alayı vasıfsız tam anlamıyla kezban tanımının karşılığı olurlar. hayattaki amaçları evlenip çocuk yapıp koca parası yemek ve millete hava atmak.

akıl hastanelerindeki imamlara yazık ettiklerini düşündüren gülünç durum.
gerçek manyaklar komple dışarda halbuki.*

evliliği çocukken oynadığı evcilik oyunundan ibaret sanmak.

burnuma bim kokusu geliyor.

mutlu değiller mi? meseleye öyle bir odaklanalım. hani şu kıymalı poşeti ayıcığa dönüştürüp buzluğa atan, her yere sim döken, kocişine pembeli kahveler kurdeleli çokalatlar ikram eden, hayatlarını bunun üzerine kuran bu insanlar mutlu değil mi? bence o kadar mutlular ki bizim bu mutluluğu kıskandığımızı düşünüyorlar. bu çok ilginç bir şey. bir an nefretten ve acıma hissinden uzaklaşırsanız çok başka şeyler görüyorsunuz bu durumun arkasında.

meseleye başka bir noktadan bakalım, 5 kutu piskübeyt, bimden alınmış 13 gofret ve hespini yesen düz duvara tırmanmana neden olan o abucuburcular ile mutlu olabilmeleri, bunu büyük bir zenginlik olarak sunabiliyor olmaları çok ilginç bir şey değil mi? istiyoruz ki bizim başarılar! ile dolu hayatımızı örnek alsınlar ve utansınlar kendilerinden. bence biz şunu sorgulayalım, neden onlar kadar basit şekilde mutlu olamıyoruz?

bilen bilir. 28 yaşındayım. aksini asla kabul etmem. bu sene yeniden eğitim almaya başladım. şimdi yeniden sınava gireceğim bi bölüm daha seçeceğim. sonra başka bir bölüm. ölene kadar okuyup öğreneceğim. taktım buna. bir sürü farklı iş yaptım, hâlâ ne iş yapmam gerektiğini bilmiyorum çünkü beni mutlu edecek işi bulamadım. gel yeni proje var diyorlar gitmiyorum. biriyle flört ediyorum olmuyor. mutlu olamıyorum. ne yapsam bir türlü tamam ya oldu işte diyemiyorum. daha fazlasını istiyorum. boşlukta süzülüp duruyorum.

sonra bir kadın çıkıyor ve şöyle diyor. kocam bana yemek yedirdi, kudurun. kocam bana toplam 145 lira turan çohalata kutusu yaptı popomu yiyin ahahaha. 6 tane oje almış sevgilisi, kadın mutluluktan kafayı yemiş. havasını atıyor bize. arkadaşa gidiyorum, eşi pembe mutfak aleti almış nasıl mutlu onu gösteriyor bana. su ısıtıyor alt tarafı ama nasıl özel o kadına göre. alıp onu sosyal medya üzerinden gösteriyor herkese. sanki koçişi ona müstakil bahçeli ev aldı, öyle bir gurur. böylesine bir mutluluk.

ve artık sorgulamanın zamanı geldi sevgili bebeksilerim. bu insanlar bu kadar basit ve ucuz şeylerden nasıl mutlu oluyor? neden mutlu oluyor? biz neden mutlu ve başarılı olmak için çabalayıp bir türlü doyduğumuzu hissedemiyoruz? neden biz hep fazlası için çabalarken onlar daha azı ile mutlu oluyor?

ben takılıyorum bu meseleye kusura bakmayın. lütfen bu nedenle vurmayın bana. hatta niye vurmuyorsunuz. vurun banaa. vuruunnn. efendiler vuruuun.

nasıl mutlular ya. arkadaş çok basit bir şey ya, kocası ciğer falan yediriyor, mesele bize dönüyor, hepiniz kudurun sidikliler falan diyor. çok acayip. öyle aykü 100 üzeri olmayacak bak. en fazla 80 olacak, misler gibi mutlusun. ben bunu gördüm.

hakkat ilginç kafalar ya. çok sorgulanası.