komünistlerin atatürk'ü sevmemesi

düşününce ee çok seviyorlarsa neden cumhuriyet i yıkıp komünist idare getirmeye çalıştılar. ya da atatürk türkçü idi onlar mao stalin lenin troçki derken bu ülkeye ait olmayan ne kadar figür varsa andilar önder yaptılar desteklediler.

mustafa suphi olayını demiyorum bile bakın. mahir çayan deniz gezmiş ibrahim kaypakkaya falan atatürkcü olabilir miydi. atatürkçü mü. ha derseniz atatürk öldü zaten atatürk te atatürkçü değildi tuhaf bir atatürkçülük kemalizm ortaya çıktı neyse derim.
aşırı solun atatürkçü olmasına imkan var mı .
evet görüşlerinizi bekliyorum efendim.

#2327537 bunu yazdım daha önce.

diye bir şey yoktur!

atatürk'ün savunduğu değerler komuzime ters veya karşı değildi/r. evet mevcut anayasal düzen değiştirilmek istendi ama herkes bunu bir "update" gibi görüyordu.

devrimin en çok istendiği dönem de atatürk'ten çok uzak bir "düzen"di.

komünistler ekseriyetle birbirlerini de sevmedikleri için şaşırtmayan önermedir *. yoksa bu kadar çok fraksiyona bölünürler miydi (:

çayanla kaypakkaya atatürkçü değil.bunu kendileri de beyan etmislerdir.gezmise birsey diyemiyorum.herhangi birsey okumadim bu konuyla ilgili ama tkp mevcut kadrosunun atatürke saygi duyduğunu okudum diye hatirliyorum.kurucu kadroyu bilemiyorum.lenin'in de atatürk'ü kapitalist bati devletlerine karsi mücadele ettiği icin takdir ettigi ama en nihayetinde inkılap ve yeniliklerin anadolu hareketini bir devrimci hareket olarak nitelemeye yetmeyeceğini,bunun olsa olsa bir burjuva devrimi olacağini, keza atatürk'ün beyanatlarinda komünizme ve her tür sinif diktatörlüğüne (kastedilen proletarya diktatörlüğü) karsi olduğunu not düşelim.


atatürk'ün komünizmle ilgili sözleri;


6 şubat 1921'de,


“ komünizm toplumsal bir meseledir. memleketimizin hali, memleketimizin toplumsal koşulları, dini ve milli geleneklerinin kuvvetli, rusya'daki komünizmin bizce tatbikine müsait olmadığı kanaatini teyit eder bir mahiyettedir. ”


2 kasım 1922'de,

“ şurası unutulmamalı ki, bu tarz-ı idare, bir bolşevik sistemi değildir. çünkü, biz ne bolşeviğiz ne de komünist; ne biri ne de diğeri olabiliriz. çünkü biz milliyetperver ve dinimize hürmetkarız. hülasa, bizim şekl-i hükümetimiz tam bir demokrat hükümetidir ve lisanımızda bu hükümet halk hükümeti diye yad edilir. ”


21 haziran 1935'te,

“ türkiye'de bolşeviklik olmayacaktır. çünkü, türk hükümeti'nin ilk gayesi halka hürriyet ve saadet verme, askerlerimize olduğu kadar, sivil halkımıza da iyi bakmaktır.

kaynakça:atatürk'ün söylev ve demeçleri adli eserin ilgili sayfaları...



edit:çayancılardan kaynak ve sayfa bekliyoruz eğer çayanın bizzat elinden çıkan doğru kaynak varsa.

birinin birini sevip sevmemesinin bizi hiç ilgilendirmemesi. bundan bize ne olması. böyle başlığa böyle entry.

bu tarz bir kaç başlık var sözlükte... o yüzden parmaklarımı tekrar yormama gerek yok. * aynen aktarıyorum;


evvela sosyalist olmalı, maddeyi anlamalı...

bu sözler mustafa kemal'in "harp okulu" yıllarında günlüklerine yazmış olduğu notlarda bulunuyor. kimileri bu sözleri, gençlik ateşi ve algısı içerisinde değerlendirme yoluna gitse de esasen bunun böyle olmadığını görüyoruz; eğer bu tez doğru olsaydı, mustafa kemal 1921 yılında "hakimiyet-i milliye"de şu sözlerin altına imzasını atmazdı;

"sağa mı sola mı nereye gideceğiz? herhalde sağa değil. çünkü insanlar, fikirleriyle, siyasetleriyle, ilimleriyle, devamlı olarak aksi istikameti takip ediyorlar."

keza yine doğan avcıoğlu'nun "milli kurtuluş tarihi" adlı eserinde mustafa kemal'in şu sözleri karşımıza çıkıyor;

"bir yandan batının işçi sınıfı, öte yandan asya ve afrika'nın köleleştirilmiş halkları uluslar arası sermayenin (kapitalizmin) kendilerini yıkmak ve efendilerine büyük çıkarlar sağlamak için köle durumuna getirmek istediğini anladığı ve sömürge politikasının işlediği suç dünya işçilerince kavrandığı gün, burjuvazinin gücü sona erecektir. ben buna inanıyorum."

mustafa kemal bu sözleri de 1922 yılında sarf etmiştir!

yurttaşlık bilgisi (medeni bilgiler) esasen mustafa kemal tarafından kaleme alınmış, afet inan tarafından hazırlanmıştır... orada "dayanışma" bölümünde yazılanları okumakta da fayda vardır;

örneğin; "ne var ki, yalnızca bir düşünce olarak ele aldığımız dayanışma kurumları, uygulamada "sosyal yardımlar" adı altında toplanabilir. bu sosyal yardımlara, devlet sosyalistliğine yaklaşarak ulaşılabilir..." (sy: 91)

bütün bunları cepte tutun. asıl anlatmak istediğim mevzuya geleceğim; mustafa kemal elbette sosyalist bir figür değildir. devrimci ve ilerici bir figürdür. bu sebeple de aklı başında her sosyalist mustafa kemal'e ve onun bağımsızlıkçı ve ilerici hareketine ve kendisine saygı gösterir. bundan gocunanların, rahatsız olanların ise derdinin başka olduğu aşikardır.

genç kuşakların başta mustafa kemal olmak üzere dünya tarihinin bütün devrimcilerini derinlemesine inceleyip öğrenmeleri elzemdir. zira şu çok iyi bilinmelidir ki; büyük devrimler öyle gökten zembille inmezler. hepsini tetikleyen olaylar ve kişiler vardır. bir nevi bu insanlar devrimlerin önsözüdür, başlangıç metnidir.

mustafa kemal gibi, simon bolivar gibi, jose marti gibi şahsiyetler de işte bu nokta da önem arz ederler. onlar bir silsilenin çıkış noktalarıdır ve her coğrafyanın sosyalistleri bu çıkış noktalarına, ilerici ve bağımsızlıkçı tavra dayanarak mücadelelerini inşa ederler.

venezüella'da chavez sosyalist bir mücadelenin altına imza attıysa arkasında ki temel etken, simon bolivar'dı, fidel ve che'nin, küba devriminin dayandığı ana nokta jose marti'ydi. ve tabiri caizse reddi miras yoluna gitmedikleri için de başarılı olmuşlardır. kendi geçmişlerinden çıkmış olan devrimcileri sahiplenerek, amacı bir adım öteye götürmeyi başarmışlardır.

küba örneğine bakalım mesela, ilk anlamda bu başkaldırının kimse ''komünist'' bir başkaldırı olduğunu savlayamaz. zira açık bir şekilde ne olduğunu kendisi ortaya koymaktadır. çürümüş bir yönetime karşı girişilmiş yurtsever bir harekettir. sierra maestra bildirisi ilgilenenler için gayet güzel bir kaynak olacaktır. keza bu hareketin ilk evrelerinde psp'de yer almamıştır. yani küba komünist partisi işin içerisinde bile değildir.

castro hareketi ilk elden şunu savunuyordu; ''küba'nın iç işlerine herhangi bir yabancı elin karışmasına düşman olma ilkesi''! ve fidel bu programını ulusçu ve ilerici bir program olduğunun altını bizzat kendisi çizmektedir. pek çok siyaset bilimci sierra maestra'da verilen sözleri solcu, ulusçu bir hareket olarak betimler ve altını çizer. ancak konumuz küba olmadığı için bunların şimdilik ayrıntılarına girmiyorum. gerekirse gireriz!

peki, bu hareket daha sonra ne noktaya gelmiştir? sosyalist bir küba'ya zemin hazırlayabilecek bir yol haritasını çizebilecek bir noktaya!

yurtseverlik, antiemperyalizm bakışı kendisini sol iktisatla ve bakışla bütünlemiş ve devrimin nihai çizgisi belli olmuştur.

sıçrama tahtasını iyi kullanmış ve belirli bir noktaya gelmişlerdir.

küba'daki öznel ara parantezden sonra tekrar konunun ana akışına dönelim;

en başta belirttiğim ve devrimlerin çıkış noktası olarak gördüğüm devrimcilerin, genel itibarıyla nasıl bir rol oynadıklarına bakalım; fransızlar açısından olaya fransız sosyalist jean – jaures şöyle bakıyor;

“jakoben liderler, aslında terörü legalleştirerek ve radikalleştirerek çok daha korkunç olabilecek bir halk terörünü önlemek istiyorlardı. jakobenler, aydınlanma düşüncesinin henüz dar bir elitin sınırlarını aşmadığı köylü bir toplumda, özgürlük ve özellikle eşitlik ilkesini geniş kitlelere yaymışlardır.” (taner timur, sivil toplum, jakobenler ve devrim, mülkiye dergisi, sayı 219.)

esasen görünüm bizde de büyük farklılık arz etmemektedir. mustafa kemal ve anadolu hareketi de saltanat, hilafet gibi halkı tebaa sayan orta çağa ait kurumları tasfiye etmiş, köklü bir eğitim ve kültür devrimine imza atmış ve benzer bir işlev görmüşlerdir.

yine bu harekete farklı ülkelerin sosyalist liderlerinin bakışı da bu çerçevededir.

stalin, sun yat-sen üniversitesi öğrencileriyle konuşurken çinli öğrencilere şöyle soruyordu; ''nerede sizin kemal'iniz?''

mao zetung ‘`yeni demokrasi'yi kaleme alırken, ''nerede çin'in kemal'i?'' diyordu...

lenin aralof'a mustafa kemal'le ilgili düşüncelerini şöyle aktarıyordu;

"mustafa kemal paşa, tabi ki sosyalist değildir. ama görülüyor ki, iyi bir teşkilatçı. kabiliyetli bir lider, milli burjuva ihtilalini idare ediyor. ilerici akıllı bir devlet adamı. bizim sosyalist inkılâbımızın önemini anlamış olup, sovyet rusya'ya karşı olumlu davranıyor. o işgalcilere karşı bir kurtuluş savaşı yapıyor. emperyalistlerin gururunu kıracağına, padişahı da yardakçılarıyla birlikte silip süpüreceğine inanıyorum..."

rüştünü ispatlamış ve bu konuda söz sahibi devrimciler mustafa kemal hakkında benzeri ifadeleri kullanıyor. konunun uzamaması açısından, fidel'in söylediklerine, bin bella'nın anlattıklarına girmiyorum. ama merak edenler açıp bakabilir ya da gerekirse onlara da gireriz!

1928 komünist enternasyonal programında ''türk devrimi''nin nasıl tanımladığı ve nasıl selamlandığı ise ayan beyan ortadadır!

sosyalist olmak iddiası taşıyan insanların, bu sözleri ve düşünceleri yok saymaya çalışması gibi bir şey olabilir mi?

rus devrimi'nin olgunlaşma sürecinin altında yatan herzen, çernişevski, bellinski gibi isimler de diğerleri gibi bir ön söz özelliği taşırlar. sahiplenilirler.

lenin 1914'te şöyle bir konuşma yapıyor: “ulusal gurur duygusu bize yabancı bir duygu mu? elbette değil! biz, dilimizi ve yurdumuzu severiz... çarın kasapları, soylular ve kapitalistler elinde, güzel yurdumuzun uğradığı hakaretleri, zulmü, aşağılamaları görmek ve duymak bizim için çok acıdır. radiçev'i, dekabristleri, 1870'lerin devrimcilerini kendi içinden yaratmış olan biz büyük rusların, bu zulüm ve aşağılamalara karşı göstermiş olduğumuz direnişten ötürü gurur duyuyoruz.”

şimdi kalkıp, bu cümle içerisinde lenin'in kullanmış olduğu ''biz büyük ruslar'' sözünden ötürü kendisini faşist olmakla suçlayabilecek biri çıkabilir mi? bu mümkün müdür? ama burada ki sahiplenme önemlidir! kendilerinden önce ki devrimcileri nasıl gördüklerini ve onların mirasına nasıl sahiplendiklerini de gözler önüne sermektedir.

sömürgeleştirilmiş ya da yarı sömürge haline getirilmiş bir toplumsal kesitte, toprak ağalarının, feodalitenin, yeni nesil derebeylerinin kol gezdiği, hurafeler ve yobazlığın baskın çıkmaya başladığı bir ortamda sosyalizm hayalinden bile bahsedilemez. emperyalist boyunduruğu kırmış, yobazlığı tasfiye etmiş, antiemperyalist bir mirasa sahip çıkılamamış olmasının acılarını da 68 kuşağı bizzat görmüş, kendi önsözlerini doğru okumuş ve yola koyulmuştur. yöntem yanlışları ve hareketin doğru kurgulanamamış olması konusu ise farklı bir konu olduğu için o kısma da şimdilik girmiyorum.

68 hareketinin bilinen önderleri de kendi topraklarından filizlenmiş olan bu harekete diğer tüm ülkelerde ki devrimcilerin yaptığı gibi sahip çıkmış, onu bir kenara bırakmamıştır.

mahir çayan şu tahlilleri yapar;

kemalizm, emperyalizmin işgali altındaki bir ülkenin devrimci-milliyetçilerinin bir milli kurtuluş bayrağıdır. kemalizm'in özü, emperyalizme karşı tavır alıştır. kemalizmi bir burjuva ideolojisi, veya bütün küçük-burjuvazinin veyahut asker-sivil bütün aydın zümrenin ideolojisi saymak kesin olarak yanlıştır!

kemalizm, küçük-burjuvazinin en sol, en radikal kesiminin milliyetçilik tabanında anti-emperyalist bir tavır alışıdır. bu yüzden, kemalizm soldur; milli kurtuluşçuluktur. kemalizm, devrimci-milliyetçilerin, emperyalizme karşı aldıkları radikal politik tutumdur.

ülkede, kendi solunda, emperyalizme karşı hiçbir devrimci, ulusal-radikal sınıf hareketi olmadığı, dünyada, bugünkü gibi milli kurtuluş savaşlarının destekçisi bir dünya sosyalist bloğunun olmadığı bir evrede, emperyalizme karşı, dünyada ilk muzaffer olmuş bir halk savaşını veren radikal-milliyetçiler, bu bakımdan, ülkemizin -kökeni osmanlı alt bürokrasisinin ilericiliğine dayanan- bir orijinalitesidir. kemalistler için ülkemizdeki, asker-sivil aydın zümrenin jakobenleri diyebiliriz.

ki görüldüğü üzere oda ön sözüne sahip çıkmaktadır. mücadelesinin girizgâhını yapanlara karşı bir devrimcinin alması gereken tavrı takınmıştır...

mahir gibi deniz'de benzer bir konumlandırmayla olaya yaklaşmaktadır. thko savunma metni her şeyi gözler önüne sermektedir;

keza türkiye sosyalist hareketinin öncü isimleri, mehmet ali aybar, hikmet kıvılcımlı, behice boran gibi düşün insanlarının da miraslarına karşı koruyucu oldukları çok net görülecektir ki söylediğim gibi uzamaması için o ayrıntılara da şimdilik girmeyeceğim gerekmesi halinde onları da aktarırız.

netice olarak; mustafa kemal, simon bolivar, jose marti, sun yat-sen, omar torrijos, jomo kenyatta, muhammed musaddık, samora machel gibi önsözler sosyalistler için iyi okunup tahlil edilmesi gereken, olumlu tüm yönleri ile sahip çıkılması lazım gelen, sosyalist olmayan mücadele adamlarıdır ve saygıyı sonuna kadar hak ederler. mustafa kemal ise bu coğrafya üzerinde saygıyı hak eden en önemli figürdür. o yüzden bir sosyalistin 10 kasım saat 9:05'te ülkesini işgalden kurtaran ve bu coğrafyanın zincirlerini kırıp, makus talihini değiştiren tarihi bir figür için saygı duruşunda bulunması ve onu anması kadar doğal bir şey olamaz.

asıl, sosyalist olduğunu söyleyip, bu unsurları görmezden gelerek, mustafa kemal'i yok saymaya çalışanlar ve ona saldıranlardan korkun. onların fikir dünyasını kazıdığınızda altından çok başka şeylerin çıktığını göreceksiniz. selam olsun mustafa kemal'e ve tüm milli kurtuluşçulara!!!

saçma bi yargı. komünist ya da bir başka ideoloji sahibi bi insan'ın da fikri var. bir insanı sevmek demek her şeyini sevmek demek değildir. cumhuriyet rejimini eksik bulabilirsiniz, bu atatürke karşı bir nefret ya da sevgisizlik içermez. mustafa kemal fikirdir, en başta da anlamak gerekir. mustafa kemal'in benimsediği tek rejim de cumhuriyet değildi. kendisi, bulunduğu dönemde en mantıklı bulduğu ideolojiyi benimsemiştir. kurtuluş savaşı bugün ya da bundan 400 yıl önce olsaydı cumhuriyet değilde başka bir rejimi kabul edecekti.

#2337475 @joyce "aşırı solun atatürkçü olmasına imkan var mı ?" diye bir soru sormuş.
öncelikle "aşırı sol" tabiri ülkemizde sağcı, faşist devletçe türetilen ve aşırı sağcılar ve faşistler tarafından yaratılıp kullanılan bir jargon. lenin bir ara sol komünizm diye bir tabir kullanmıştı ama o tabir bile bunu aşırı sol bağlamında söylememiş ve sonunda da bu kavramın hatalı olduğunu açıklamıştır.
şimdi bir komünist olarak cevabımı söyleyeyim, hayır. sevmesine imkan yok.

lenin, kurtuluş savaşı'nda türkiyeye yardımlar göndermesine rağmen atatürk bu coğrafyada komünizmi barındırmamıştır. yani doğaldır.

edit: komünist değil gomonist, babannem öyle derdi valla. inatçılık yapana terslik yapana derdi. düzelttim gomonistler rahatlayın hadi.

atatürk'e ait olduğu düşünülen notlarda, aktarıldığı üzere karşılıklı bir durum.
zaten sevmek zorunda da değiller.
ama yani miko, cehepeli teyzeden rahatsız olup ben komünistim diye yazdı.
sonra onunla radyo programı yapan hdpli hukukçu, ona değilsin az komünistsin, dedi.

öyledir veya değildir.
ben orda değilim.
ben ülkede komedi unsuru olan bir tipleme üzerinden ironi yaptım.
aktrollük gibi bir mit cehepeli teyze miti.

komünistler,
kimi sever kimi sevmez bana ne.
aynı durum benim içinde geçerli.
her seçim öncesi türkiye gibi olmuş sözlük.
yiyelim birbirimizi.
tarihi de kullanalım, eksik kalmasın.


www.malumatfurus.org/komuni...

islamcılar da atatürk'ü sevmiyor.
kirli dövüşüyon köylü ablaaa.

atatürk bir çatıdır, hangi görüşten olunursa olunsun kendisine saygı duyulmalı diye düşünüyorum.

(bkz: kominist)
(bkz: komün)
(bkz: komünizm)

insanlarla ilgili, onları sorumlu tutabileceğiniz beyanları dışında, hakkında hiçbir şey bilmediğiniz (doğru bile yazamadığınız) ideolojileri üzerinden yorum yapmayınız.

bu sözlükte güzelcim, murat ve cenk dışında ideolojimle ve pratiklerimle ilgili bilgi sahibi olan tek bir kişi bile yok, onlar da yazmaktan zaten imtina ederler de; yazdıklarımdan maksimum sosyal siyasete nasıl yaklaştığımın çıkarımını yapabilirsiniz buna rağmen mesnetsizce iddialarda bulunuyorsunuz falan mesela, onu nasıl yapalım?

aman neyse ya, sözlükte ideolojik tartışmaya girecek kadar az komünist değilim neyse ki. öteye.

tarikatçilerin, dincilerin ve kendine sol diyen teröristlerin atatürk nefreti gibi değildir sosyalist ve komünistlerin atatürk eleştirisi. onlar cumhuriyet sonrasını bir burjuvazi demokrasisi olarak gördüğü için eleştirirler atatürk'ü. aynı şekilde atatürk'ün komünizm eleştirileri de mevcuttur.
tüm bu karşılıklı eleştirilere rağmen genç sosyalist rusya ile genç türkiye cumhuriyeti karşılıklı olarak birbirlerine üst düzeyden elçiler göndermişler anlaşmalar yapmışlar ve fikir alışverişinde bulunmuşlardır. bunun en basit örneği taksim istiklal anıtıdır. ne cumhuriyetçi ne komünist pek çok insan bilmez o anıtta atatürk'ün yanındaki iki rus komutanı. o komutanlardan biri olan general mihail frunze leninin emri ile gelip atatürk ile görüşmüştür.

ama atatürk'ün genç türkiye cumhuriyeti ile ilgili olan fikirleriyle hem o zamanların hem günümüzün komünistlerinin fikirleri illaki karşı karşıya gelecektir. o zamanın komünistlerinin bir kısmı cumhuriyet devrimlerini destekler fakat yetersiz olduğu kanaatinde olup bunun sosyalizm öncesi bir adım olduğunu da düşünürler.
olaya komünist bir gözle bakılırsa atatürkü sevmemek gibi bir durum söz konusu olmaz sadece cumhuriyet devrimlerinin eleştirisi bulunur.

ama yıllar 2000leri gösterdiğinde ne müslümanlar, ne atatürkçüler ne de sosyalistler birbirlerini anlamayı geçtim kendi içlerinde hep çelişkiye düşerler ve çok çabuk provake olurlar.

atatürk nefretinin arkasında ise siyasi değil tamamen bir kuyruk acısı bulunur herkes için.
saygılar.

daha cemaatcilerin cocuk istismarina bile karsi koyamayanlar gelip burada komunizm ile alakali konusuyor ya beni bitiriyor gercekten. mumkunse kendisi sadece siirlerini yazsin, daha da kimseye ellesmesin. senin gibilerin komunizme sallayabilecek kapasitesi olmaz olamaz da, o yuzden daha fazla pisligini yaymadan sus yerine otur assagi.

simdi bu tek hucreliye yanit olarak sunu soylemek lazim. evet, ataturk genellikle komunistleri sevmiyordu. gidip de suyun kaldirma kuvvetini bulan arsimet gibi davranip algi yaratmanin hicbir anlami yok. bu zaten bilinen bir seydir. ben sizlere simdi turkiye isci partisi'nin hazirlamis oldugu 25 soruda tip isimli metinden bir alinti yapacagim, umarim bu mevzu hakkinda herkesin kafasi daha net olur.


bu metni merak edenler olursa, bana ozelden ulasabilirsiniz.

muhtemelen ufacık çevresinde sadece kendi gibi insanların varlığına müsaade edip gerisine alkolik, dinsiz, gomoniz, attiyiz sıfatları takan bir gelenekte yetişen 1 vatandaşın açtığı başlık.

bunlar komünist görmeden onlara laf sallarlar, ateist görmeden laf sallarlar, içki içenler içkiye elini sürdükleri an zina masaları kuruyor falan sanırlar. yüzeysel 1 zihin yapısına sahip oldukları için karikatür eleştirilerden öteye gidemezler.

kimin kimi sevip sevmediğinden bana ne deyip başlığını açmış bir de.. o kadar merak edip bakmamış ki laf söyledikleri kesime, komünist nasıl yazılır onu bile bilmiyor. bir insan ancak bu kadar akp olabilir.

68 kuşağı devrimci lideri deniz gezmiş'in anıtkabir defterine yazdığı;

“ata’nın huzuruna çıktık. saygı duruşunda bulunduk ve deftere: ‘amerikan emperyalizmine karşı ikinci milli kurtuluş savaşımızda gerçekten izindeyiz. milli kurtuluş savaşımız yok edilemez. onu yok etmek için bütün türk milletini yok etmek gerekir. tam bağımsız türkiye için mustafa kemal yürüyüşçüleri’ yazdık.” (deniz gezmiş) 13 haziran 1968
bir de nazım hikmet ne demiş bakalım.

yeterli sanırım...

atatürk de komünistleri sevmiyordu zaten.

2023 yılında komünizmi savunan birinin zekasından şüphe ederim . açın bi şeyler okuyun .

dinci hacivat, komünistte karagözdür
biri olmazsa, öbürü de olmaz.