lise aşkını özlemek

şu sıralar içime doğan özlemdir.
zaman geçti; hepimiz büyüdük, değiştik.
işte o ilerleyen zamanda hayatın pek de masum olmadığını anladık.
uzaktan bakışırken bile içimizin kıpır kıpır ettiği, gözlerinin içine hayran hayran hatta mal mal bakarken keyif aldığımız o dönemleri geride bıraktık.
abi artık birinden hoşlanıyorum üç gün sonra kucağıma oturmaya başlıyor. hepiniz mi seks oldunuz lan ? ben cinsellik değil huzur istiyorum!
bazen şunu düşünüyorum. karşı cinsle otururken gerek diksiyonum, gerek karizmam, gerek ses tonum lanetim olmuş olabilir. insan bir ilişkide sadece cinsellikle mutlu olamaz. eski günlerin huzurunu, okul bahçesinde şarap içilen günleri özledim.

başlıktan sonra olan durumdur.

ne gerek vardı şimdi.

(bkz: never again) bir ruh hastasıyla daha uğraşamam doğrusu. ömrümü yedi sağ olsun. olsun da çeksin biraz. halen bana benzeyen kişilerle ilişki kurmaya çalışıyor keşke aşıp mutlu olsa da ömrü boyunca eski beni aramasa. beni dahil her kadını o hayalindeki ben'e sokmaya çalışıyordu doğrusu.
sizde de varsa salın arkadaşlar. iflah olmaz.