mezuniyetine katılmayan kişi

liseninkine katılmadım, iyi ki de katılmamışım. büyük zaman kaybı olurdu harbiden.

gereksiz kuru kalabalık, gürültü, boş. katılmadım, hiç mezuniyet fotolarım videolarım yok diye de ağlamıyorum. kısacası sevmiyorum böyle büyük organizasyonları.

bizzat benim bu. ne lisede ne de üniversitede. büyük bir kayıp olarak da görmüyorum.

mezuniyetime katılamadım değil de hatırlamıyorum ne içirdilerse çöp konteynerında uyanmıştım.

mezuniyetime değil ama mezuniyet sonrası sınıfın kendi arasında düzenlediği meyhanede yapılan hesapta “ eğlenceye” katılmadım.

1) herkesin fikri alınmadan karar verilen bir şeydi. kim mezuniyetinin after party’sini meyhanede yapmak ister? ben mutluluğumu kafayı bularak yaşayanlardan değilim.benim için insanın bireysel iradesini kaybetmesi çok çirkin bir şey.bununla nasıl eğleniyor insanlar?

2) bütün sınıfın katılmadığı bir organizasyondu zaten.bir çok kişi benim gibi düşündüğü için after party olayı bizim sınıf adına hikaye oldu.

insan club ayarlar.deli gibi dans eder, hep beraber çılgınca 4 yılın stressini atardık.meyhane nedir? 4 yıl türlü türlü sınavlara gir, sunumlar yap, ortalamayı yüksek tut aaa mezun olduk diye meyhaneye git!

meyhaneye son sene dönemin uzadığında, yaz okuluna kaldığında gidersin!

mezuniyet kutlaması için meyhaneye mi gidilir?! jilette getirin , mezun olduk diyerek dikey dikey keselim birbirimizi.

pandemi yüzünden 16 yıllık eğitim hayatı mezuniyet olmadan biten kişiler de buna dahildir. yaşandı ve bitti saygısızca.

ben de katılmadım, üniversite epey uzayınca benim mezun olduğum dönemde tanıdık eleman kalmamıştı.

bende katılmadım. o ara köpeğimle geziyorduk. köpeğim daha önemliydi. bu yıl 6 yaşına girecek.

mezuniyet değil de kep atma törenine katılmadım. sınıftaki takıldığım arkadaşların çoğu gitmeyeceğini söylemişti. ama hepsi gitmiş. kep atma hissini yaşayamadım ama olsun. bölüm zor bir bölümdü oradakilerin yüzde doksanı mezun olamıyordu zaten.

üniveristeyi bırakmış olduğum için, lisedekini de çok ciddi bir rahatsızlık yaşayıp hastanelik olduğum için katılmamıştım.
işin özü, içinde ukde kalan insandır.

ortaokul ve lise mezuniyetime katılmadım
üniversitem bitince onun mezuniyetine de katılmayacağım çünkü sevmiyorum ve saçma buluyorum.
sadece üniversiteden mezun olurken kep atma törenine katılırım ve evime dönerim.
çünkü bir arada bulunduğum tipleri sevmiyorum ayrıca o ne ilkellik ya oyun havası açıp oynamak nedir bu nasıl değişik bir eğlence biçimi.
kısacası hiçbir zaman kendi tercihimle katılmayacağım etkinliklerdir.

valla arkadaşlar ben mezuniyette kep gıymek istmeiyorum uğraşmıyorum ya diyordum ama o kadar amerikada okumuşum (beni eleştirmeden önce şöyle söyleyeyim ben okumaya gittiğimde 1 dolar 3 liraya tekabül ediyordu) e annemler ısrar ediyor zorla stadyumdaki törene gittim. bakın zorla provalara yollanıp gitmek istemeyen be 5 saat yaz sıcağında stadyumda olmama rağmen 1 dakikalık diploma verilmesi kısmında öyle bir sevinçle adama gülmüşüm ki hayatımda öyle gülerek çıktığım fotoğraf sayısı çok az. ondan gidebilirseniz katılın derim çünkü insan öyle hissetmeyecekmiş gibi düşünüyor ama çok hoş bir anı kalıyor. 2.5 sene geçti ve düşünün hala ay ne tatlı anı diyorum.

benim de içerisinde bulunduğum kitledir. istanbollara gelip çalışmak zorunda kalmamdan mütevellit katılamamışımdır. eksikliği hissedilir.

mezun olmamış sayılır. net

düğününe katılmayan da evli olmaz, sünnetine katılmayan da sünnetli olmaz.
kurallar açık.

benimdir efenim.

tam o sıralarda çay içiyordum.

tam da bu kişiyim.

mezuniyetim rektörlüğün tatlış kaba etinin yememesi dolayısıyla fakültemde yapılmadı, sunumu bizim fakültemizden biri gerçekleştirmedi. bu duruma tepki olarak benim de dahil olduğum birçok öğrenci mezuniyete gelmedi.

bir kep attık diye başımız göğe ermezdi elbet ancak sırf bunun için dört yıldır öğrendiğimiz ilke ve değerlere sırtımızı dönemezdik.

lisede yaptık öyle bir şey ve hâlâ eksikliğini hissederim.

iki ay sonra inşallah mezun oluyorum ve katılmak istemiyorum. böyle sıradanlaşan sembolik şeyleri hiç sevmen. zira haddinden fazla abartıldığını düşünüyorum

ah ulan hande hep senin yüzünden bunun eksikliğini iliklerime kadar yaşıyorum. ne olurdu yani mezuniyetten sonra inseydik o bodruma.

ben de katılmamıştım.

vedaları sevmediğim için.