mezuniyetine katılmayan kişi

benimdir o, ikinci okul olduğundan gereksiz olduğunu düşünüyorum. ayrıca sevmediğiniz insanlarla beraber okuyorsanız eğer gitme gereği duymadığınız organizasyondur.

ortaokul ve lisede katılmamıştım. üniversite mezuniyetine en yakın arkadaşımın ısrarıyla katıldım,kep atma töreninde ayakkabımın topuğu kırıldı, yürüyüşe katılamadım falan yani gönülsüz olunca bir b.luk çıkıyor.

benimdir.
beş saat güneşte beklemeyi saçma bulmuştur.

torpilsiz iş bulamayacağını bilen kişidir. bir de gidip bunu neden kutlasın ki?

bakın dikkat edin, zorunlu olmayan çoğu şey gereksizdir.

22 yaşına gelmiş adamlar, kadınlar anasını babasını teyzesini almış okula gelmiş, ortam ilkokul müsameresine dönmüş, herkeste gereksiz bir süslülük, değersiz bir diplomayı kutluyorlar.

koronadan dolayı yapılamayan mezuniyete haliyle katılamadım.

arkadaşları kutlama yaparken, iş kovalamaya gitmiştir.

ben de katılmayacağım zira ortada kutlanacak bir şey göremiyorum. berbat arkadaşlıklar, berbat ilişkiler, berbat hatıralar. geçmişi her daim özlemle anan sıradan insanlar gidip kutlasın.

önce mezun olması gereken kişidir.

ben mezun olmam gereken yılın tam 4 artı yılının ardından mezun olmuş bir insan olarak her sene yürüdüm. cübbemi satın aldım, her sene pankartımı açtım her sene yürüdüm. törenlerde asla kep atmadım çünki eğitim ömür boyu sürer*. görkemli bir mezuniyet töreniniz oluyorsa kaçırmayınız derim.

katılmak zorunlu değil sadece insana empoze edilen rituellerden birisidir.

benimdir. bir sene önce mezun olmuştum. hem o törenden zevk almayacak kadar yalnızdım. eğleniyor gibi mi yapsaydım sevgili sözlük ?

tebrik edilesi ve bölümdekilerle pek uyuşamayan insandır.

yeri gelmişken belirteyim. mezuniyet töreni, erken boşalmaya benzer. o kepi atarken mutlusunuzdur ama 1 dakika sonra yüzünüzde yarım kalmış bir tebessüm kırıntısıyla evinize ya da arkadaşlarınızla hep gittiğiniz bir mekanda aynı şeyleri yapmaya devam edersiniz.

sözün özü; eğer derece yaptığınız için adınız anons edilmeyecek, amansızca o anın gözdelerinden olmayacaksanız uzaktan akrabanın düğününe gitmek gibi olur.

mezuniyete katılmak yerine üç arkadaş ortak kararla kafamıza göre bir şeyler yapmaya karar vermiştik. sonrasında olağanüstü bir gece başlığıyla andığımız çok tuhaf ve eğlenceli olaylar yaşadık. bilmiyorum belki de biz üçlü olarak lisede hayatımızın en iyi yıllarını geçirdiğimiz için şimdi katılıp ordaki insanlarla son kez bir vakit geçirsemiydik diye düşünüyoruz. hiç sevmediğin insanlarla bile güzel anıların oluyor geçmişte. ya da geçtiği için güzel oluyor tebessüm ettiriyor saçma şeyler, özlüyorsun.

lise mezuniyetine katılmadığım için benimdir o kişi.

o zamanlar bir yerden sınavlarla uğraşıyoruz bir yerden de birkaç tanıdık görevi üstlenip okulda mezuniyet için para topluyor. ben de böyle anılara önem verdiğim için yakın arkadaşıma gidelim diyorum ama kabul etmiyor. hep en başta kabul etmez, illa birkaç kez ısrar etmem gerekir fakat bu sefer ısrar etmiyorum. bıkmışım ısrardan. belki de bıkmamışımdır fakat o sıralar hoşlandığım beyefendiyi listede göremediğim için keyfim de yok. iyi diyorum, gitmiyoruz.

tabii o sıra paralar toplanıyor, hatta birkaç eksik var ve imzayı atan reşit çocuk "olum bakın kaç milyarlık şeye imza attım, bir şey olursa yanarım" diyor arkadaş çevresine, gülüşüyoruz falan. ama bir yerden de içim rahat, okay gitmeyeceğiz ama zaten görmeyi istediğim kişi de olmayacak. teyit için laf arasında kendisine "mesaj yoluyla" sorup "gelmeyeceğim" cevabını almışım bir kere. zaten öyle şeylerden hoşlanmadığını da biliyorum. yani içim o kadar rahat ki, bir tek beyefendinin noter onaylı belgesi eksik.

mezuniyetten birkaç gün önce bu beyefendinin mezuniyete son anda arkadaşları bilet bulup ısrar ettiği için gideceğini öğreniyorum. bozuntuya vermiyorum ama nasıl üzgünüm. içimden "keşke noter onaylı belgeyi es geçmeseydim" diyorum.

mezuniyet günü bazı arkadaşlar canlı yayın açıyor, herkesin keyfi yerinde. biz de yakın arkadaşımla trene bakar gibi yayına bakıyoruz. moraller iyice bozuluyor. ilk söz arkadaşımdan geliyor: "keşke gitseydik."

o an emin oluyorum, yazılı kaynaklarda geçmez belki ama birinci dünya savaşı'nı sırp milliyetçisinin tabancasından çıkan kurşunu değil, "keşke gitseydik" sözü başlatmıştır.

benim için anlamsız bir törendir. lise mezuniyet törenine katılmadım, ailem katılmamı çok istemesine rağmen. ancak üniversite mezuniyetine katılmak zorunda kaldım. çünkü abim de umursamaz bu tip şeyleri, katılmamış ve ailemizi de çağırmamıştı. bu yüzden ailem benim mezuniyet törenime özellikle katılmamı istedi, zorla katıldım, ailem de geldi, en azından evlatlarından birinin mezuniyet törenini görmüş oldular.

"ahanda ben" dediğim içerik.

mezuniyetimizin yapıldığı sene mezun olmamamız* ve mezun olanlarla samimiyetimin olmamasının yanısıra aşırı önemsemediğim kutlama. belki güzel bi hatıra ama olmasa da olurlardan benim için.

benim bu. geçen sene tıp fakültesinden mezun oldum. okul, ders çalışmak, sabahlamak derken beni o kadar yordu ki mezuniyet günü hala uyuyordum.

kendi lisemin mezuniyet törenine katılmadım. lisemi de lisedekileri de sevmiyordum zaten napıcam gidip bi de onlarla göbek mi atıcam? e tabi artislik falan da var o zamanlar. okul basketbol takımının kaptanıyım falan ahaha.

o zamanki kız arkadaşım da başka bir liseden. onun lisesinden de bir dünya kız-erkek arkadaşım vardı. baya damat modundayım seviyor herkes falan. beni çağırdılar kendi mezuniyetlerine. bunların hepsi anadolu lisesi tayfası. zeki, temiz çocuklar ama içlerinde patlamaya hazır serserilik de var biliyorum. kapıdaki güvenliği ayarladım, iki sırt çantası votka+meyve suyu ile loş ışıkların arasında kalabalık bir masaya kral gibi karşılanıp oturtuldum etrafım sarılıp kamufle edilerek. akabinde masa altından barmenlik yaparak o sıkıcı geceyi las vegas gecesine çevirdim keyifle. akşamın ilerleyen saatlerinde bazı tanımadığım insanlar ve onların hocaları ile halay çekerek ve keklik gibi sekerek hayatımın en güzel gecelerinden birine finali koydum. neydim ne oldum amk.

başörtüsü ile kampüse alınmadığım için 1998 yılı ve sonraki yılların başörtülü kızlarından biri olan ben.