minimalizm

sadelik ve nesnellik akımı.

gereksiz görülen eşyalardan ve hatta insanlardan bile kendimizi kurtarmak minimalizm olarak adlandırılabilir.

youtube'da minimalizm ile ilgili pek çok video var. ayrıca konuya merakı olan kişiler netflix yapımı olan "minimalizm: önemli şeylere dair bir belgesel" isimli belgeseli izleyebilirler. belgesel bizlere sürekli tüketime dayalı bir hayat yaşamanın nasıl bir şey olduğunu ve gereksiz şeylerden kurtulmanın insanları nasıl hafiflettiğini anlatıyor.

bu arada "yahu bu minimalizm nasıl bir şeymiş acaba?" diye düşünülen ilk anın temizlik yaparken yaşandığına inanıyorum.*

gereksiz kalabalıktan uzak sade bir yaşamdır.
bu kalabalık basit bir şekilde insan, eşya, kıyafet gibi düşünülebilir.

yalnız yaşadığım yerde üç tane yatak varken pek de ciddiye alıp uygulamaya dökemeyeceğim düşüncedir.

maddeden önce insanın ruhen uygulayabilmesi gerektiğini düşündüğüm akım.

bunun zevkini ve kalitesini yaşıyorum uzun zamandır.

filozof tavrıdır. yakışır. insan olmayı merak etmeden olmaz. insan gibi insan sıfatı edindirir.

minimalizm felsefesini tanımlamadan önce minimum kelimesini tanımak daha anlamlı olur. minimum sözcüğü fransızca kökenli bir sözcük olup "bir şey için en az veya asgari derece" anlamına gelir. minimalizm felsefesi ise insan hayatındaki maddi ve manevi değerleri ihtiyaçlara göre sınıflandırıp en aza indirgemedir. bu indirgeme sayesinde hayat içinde hareket serbestliği kazanırız ve ayrıca amaç konfor ve kaliteyi arttırmaktır. minimalizm sadeliği,basitlik olarak düşünmemek gerekli. alabileceğimizin en azını ve şartlar içerisinde en kalitesini ve iyisini almak bu akımın temel prensiplerindendir.

minimalizm içerikli videolar izlerken videodaki kişinin çantasını çok beğenip almaya kalkmıştım. minimalizmden maksimalizme geçiş ..

sadelik ve nesnelliği ön plana çıkaran bir akımdır. ben çok severim

ciddi ciddi bu çağa damgasını vurup kapitalizmi bitirecek (bitirmese bile dize getirecek) akımdır. yani ben öyle düşünüyor ve umut ediyorum * bu vahşi satın alma kültürünün, kapitalizmin, farklı ideolojilerle (komunizm, sosyalizm vb) sona ereceğini düşünmüyorum. bu insanlık dışı ideoloji kendi kendini yok edecek gerçekten de. minimalizm, kapitalizmi benimseyenler için de kendi kendine yeşermeye başladı bile. çıkış noktası ise kapitalizmin anavatanı abd olacak.

insanlar artık fazla refahtan doyuma ulaşmış vaziyette. her an satın aldığı eşyaları alıp bir kenara atıp, sadece yer kaplamasından, başka hiçbir şeye yaramamasından dolayı bıkmış vaziyette. alınan her fazla eşya, anlık bir haz sağlıyor. fakat marjinal fayda diye bir şey var. bir sigaradan keyif alırken ard arda yaktığınız bu sigaralar artık keyif vermez. marjinal faydası her ard arda kullanımda düşer. bu satın alma durumu artık marjinal fayda eğrisinin sonuna gelmiş görünüyor. insanlar her satın aldıkları "şeyde" (ürün, hizmet) aslında manevi olarak bir şeyler veriyorlar. sizi günden güne tüketen bir durum bu. ister kabul edin ister kabul etmeyin. gelişmiş ülkelerin toplumları bunun farkına varıyor. bu durum için örgütlenmeye gerek bile yok. herkes bunun kendi kendine farkına varıyor. birbirinden habersizce insanlar minimalizm konusunda kolektif bir bilince sahip oluyorlar. bizi mutlu edecek olan şeyler "eşyalar" "satın aldığımız şeyler" değil. bizi mutlu edecek bir şey aramamıza gerek bile yok. "mutluluğu aradıkça daha mutsuz olursunuz."

siz de bıkmadınız mı? televizyonda, radyoda, facebook'da, instagram'da her yerde bir şeyin reklamları? sürekli bize bir şeyler satın almamızı söyleyen şirketler. karınızı mutlu etmek için almak zorunda olduğunuz yüzük, annenizi mutlu etmek için almak zorunda olduğunuz bir "mutfak" eşyası, kendinizi mutlu etmek için almak zorunda olduğunuz, fakat ihtiyacınızın olmadığı bir kıyafet... "reklam ve işbirliği için dm" yazıları, paylaşılan fotoğraflarda bile içtiği, giydiği, sıçtığı şeyin reklamını yapan samimiyetsiz influencerlar? sürekli sizi izleyen, dinleyen, bir şeyler satın almanız için özlük bilgilerinize saldırıp, sizi sadece müşteri olarak görüp veri toplayan şirketler? sahte hayatlar. abartı duygular. okuduğunuz kitapta bile yapılan reklamlar.

karl marx "kapitalizm kendi kendini yok edecek" diye boşuna dememiş. tek yanıldığı nokta kapitalizmin karşısına "işçi sınıfını" koymasıydı. halbuki böyle bir sınıfa gerek bile yok. bu bokun içine giren herkes artık anlıyor kandırıldıklarını, çok çalışırsa bir gün zengin olacağı yalanlarının gerçek olmadığını, zengin olsa bile bunun mutluluk getirmeyeceğini... insan çok komplike bir varlık. ejderhalar gibi parlak eşyaları bir mağaraya kapayarak mutlu olamaz.

kendimce minimalizm, gereksiz şeylerden arınmadır maddi manevi. instagramda gördüğümüz o göstermelik ev döşemelerinin çok abartıldığını ve insanların sırf trend diye hayatlarına uyguladıkları bir akıma dönüştüğünü düşünüyorum. herkes (buna youtuberlar da dahil) poz keser olmuş. bembeyaz bir tema, az öz görünen eşyalar. ama kamera arkasını çekseler kim bilir hangi işbirlikleriyle kazandıkları koliler açılmayı bekliyor.

ilk olarak müzikte ve görsel sanatlarda ortaya çıkmış, sadeliğin ve nesnelliğin ön planda tutulduğu bir akımdır. hegel'in şu sözü minimalizmi oldukça güzel bir şekilde açıklamaktadır: “sade ama basit olmayan, yalın ama yavan olmayan bir güzellik anlayışıdır.”

bahsetmiş olduğumuz gibi minimalizm, ilk olarak bir sanat akımı olarak ortaya çıkmış daha sonra hayatın çeşitli alanlarına uygulanmış bir yaşam felsefesine dönüşmüştür.

görsel sanatlarda şekilciliğin ve duyguya verilen aşırı tepkiye karşı olarak doğmuştur. bu yüzden minimalistler, nesnenin nesne olma özelliğine dikkat çekmişlerdir. o dönemki minimalist sanatçılar genel olarak heykel üzerine çalışmalar yapmışlardır.

müzikte ortaya çıkmış minimalizm akımı ise, biçimciliğe tepki olarak doğmuştur. minimalist müzisyenler, eserlerinde basit ve sık tekrarlayan melodileri tercih etmişlerdir. bu akımın ünlü bestecileri arasında ise yann tiersen, john adams, philip glass gibi isimler bulunmaktadır.

bahsetmiş olduğumuz gibi ilk olarak bir sanat akımı olarak ortaya çıkan bu akım, daha sonra hayatın tüm alanlarına uygulanır hale gelmiştir. özellikle tüketim çılgınlığının inanılmaz boyutlara ulaştığı, insanların sahip olmak ve satın almak üzerindeki büyük takıntıları içinden çıkılmaz bir boşluk oluşturmuştur ruhumuzda. o boşluğu gidermek adına yapmış olduğumuz eşyalara önem arz etme hareketi, aslında içimizdeki o boşluğu gittikçe büyütmektedir. eşyalar ile doldurduğumuz evlerde maalesef ruhumuza yer kalmamıştır artık. işte bu noktada bir baştan başlamanın adıdır minimalizm.

minimalist insan olmak, sadece daha az eşya ile hayat yoluna koyulmak değil, düşüncelerden, insanlardan, yaşam tarzından, alışkanlıklardan, kısacası maddi-manevi bütün fazlalıklarımızdan kurtulmak demektir.

büyüklerimiz bize eskilerle ilgili anılar anlattığında aslında minimalizm izlerini o anılarda bulabiliriz. eskiyen eşyaların atılmak yerine tamir edildiği, kullanılmayan eşyaların başka eşyalarda kullanılarak hem tasarruf hem yenilik yaratıldığı, fazlasına değil yetecek kadarına sahip olunan o yılları dinlediğimizde hepimizin içine bir huzur dolar. çünkü bizler çokluğun getirmiş olduğu azlık ile hayatımızı gereksiz şekilde doldurduk.

minimalist bir yaşamı benimsemek istiyorsak ilk önce bizlere yük olan her şeyden kurtulmamız gerek. bu fazla eşyalar da olabilir, gereksiz düşünceler de olabilir, bize zarar veren eşyalar da olabilir. çok olmasının değerli olmadığını kendimize ifade etmeli, sadeliğin mükemmel huzuruna bırakmalıyız kendimizi.

"küçülerek büyümek mümkün."
hayatın her alanında olması gereken,insanı fazladan kurtaran,günümüzde popüler olan akım.

bu kavramı sadece ihtiyaç olarak tanımlayabiliriz. kullanılabilirliği kesin olan her unsur hayatınızın parçası olarak sizinle kalmalı. fazlalıkları at, kalanlar ile yaşamaya devam et. kalanları seçerken kaliteden ödün verme. uzun ömürlü olmalı çünkü. kapitalizmden uzak, alanı geniş, sade ve huzur dolu bir hayat. sadece eşya ile sınırlandırılmamalı hatta ve hatta ilk önce ruh ve zihin ile yapılması gerekir.

sadeliktir.
bazı şeyler o kadar sadedir ki kocaman gözükür insanın gözüne aslında ufak bir şeydir.
ulan nasıl ya falan dersiniz sonra dövmeciye abi minimalist dövme istiyorum dersiniz.

sinemadaki örneği için. (bkz: abbas kiyarüstemi)

çok sevdiğim bir sanat akımıdır lakin kendi hayatıma uygulamayı pek istemem.

gösteriş meraklısı felan da değilim ama aşırı sadelik de bayar bence bir süre sonra.

hep merak etmişimdir, acaba duygusal minimalizm de mümkün müdür diye.
sadece ihtiyacın olduğu kadar hissetmek.
acaba minimalizm bunu da kapsar mı.
acaba duygusal anlamda da ihtiyaç dan fazlasını yaşamadan, minimalist denilebilir mi gerçekten bireye.

aslında halk bunun anlamını cook önceden bulmuştur. az eşya az insan çok huzur.

yaşam stilim.