miyop olmanın zorlukları

hem miyop hem de astigmatınız varsa hayat size gerçekten zordur. zaten sizi bir metreden sonrası alakadar etmez çünkü göremezsiniz.

her yer karanlık ve ıssız.

göremiyorum.

miyopun zorlukları pek yaşamam ama faydasını çok gördüm sevmediğin insan mı geliyor hemen fuluuuu

denize girmek için gözlüğü çıkarınca güzel manzaranın keyfine varamamak.
(yağmur yağınca kör olmak, kesinlikle maske)
(bkz: hem miyop hem astigmat olmak)

gözlüğünüzü koyduğunuz yeri unuttuysanın bulmak hiç kolay olmuyor.

kimseyi göremezsin. görüp de görmemezlikten geliyormuşsun gibi triplere girerler.

yağmur yağdığında gözlük camında oluşan damlacıklar, hava soğukken sıcak ortama girilince buğulanması, aniden evden çıktığında unutulan gözlük. hayat miyoplara çok zor çokkk..
birde sürekli, gözlerinin telefona çok baktığı için bozulduğu itham edilir.

inat edip, gözlük ve ya lens kullanmayınca başın sık sık ağrıması. üstüne bir de astigmat olunca, hayat kalitesi ciddi düşüyor.

zorluğu olduğunu pek sanmıyorum açıkçası.

gece kafa kıyakken uyumadan önce gözlüğü nereye koyduğunu unutmak, sabah el yardımı ile gözlük aramak.

her seferinde de olur mu ya arkadaşım, hiç mi ders almazsın?

gözlükler gözünde yokken bile çıkarmaya çalışmak...

gözlüğün maske yüzünden sürekli buğulanması, nefret ediyorum bu durumdan.

bende 2 metreden ötesi yok.

1,5-2 miyobum 4 yıldır gözlüğüm yok, görmeye çok meraklı olmadığımdan reddediyorum ama gece araba kullanmak zor olduğu için bu reddedişi bitirmek üzereyim.

100 metrede babamı tanımam. sonra vay efendim görmezden geldin, vay efendim sen bir havalara girdin olmasın.

ilk gözlüğümü 9 yaşındayken 1.5 numara miyop olarak takmıştım, 18 yaşına geldiğimde gözlerim 6 numara miyop-astigmatlıydı. gözlüğüm var diye akran zorbalığına pek uğramadım denebilir. tek hatırladığım, ortaokuldayken gözlüğümü çıkarıp sıranın üstüne koymuştum, o zamanlar meşhurdu gözü bozuk kişiye nah çekerek ''bu kaç?'' diye sormak.* arka sıralardan biri seslendi ''sulu sepken bu kaç?'' diye, arkamı dönmedim ama el hareketini çektiğini tahmin ettim. iki elimi havaya kaldırıp orta parmaklarımı gösterdim ve bu kaç dedim, tüm sınıf ooğoooğğooooo naraları attı. çok epik bir andı evet.**

şu an günlük hayatımda zorluğu çok değil çünkü alıştım, gözlüğün başına bir şey gelirse yapılmasını ya da yenisini almayı beklemek sıkıntı olur sadece. şu an gözlüğümü çıkarsam bilgisayar ekranını okuyamam, mesafe 1 karıştan fazlaysa yazılar birbirine giriyor. duş alırken etrafı görememek ve gözlüğün farklı hava şartlarında buğu yapması kötü. bu kadar.

15 yıldır miyop astigmatım. kendimi bilmeye başladığımdan beri gözlük kullanıyorum neredeyse. burada bazı insanlar "pek de zorluğu olacağını sanmıyorum" yazmış. güldüm sadece. zorluklarından bir kısmını sıralayayım;
1) yağmur yağdığında yürürken hiçbir zaman diğer insanlar gibi eğlenemedim mesela, gözlüğü taksan göremiyorsun, e takmasan da göremiyorsun.
2) soğuk bi ortamdan sıcak bir ortama geçtiğin an gözlüğünün buharlanması
3) güneş gözlüğü takamadığın için yazın etrafına bakmadan yürümek zorunda kalmak.
4) tv karşısında uyuyakaldığında "gözlüğün kırılacak" endişesiyle hemen uyanmak.
5) maske takmaya başlandığından beri yaşanan ekstra zorluk. kışın gözlük camları buğulanıyor, göremiyorsun. bir de maskeden ötürü gözlük hep öne geliyor, hiç rahat değil.
6) yüksek bir yerden aşağı bakarken gözlüğüm düşmesin diye sıkıca tutmak, özgürce bakamamak.
7) denize girdiğinde etrafı görmeden yüzmek, tadını çıkaramamak.
8) ve en önemlisi. baş ağrısı. gözünüzü bir tık daha fazla yorduğunuz gün (ki bu öğrencilik döneminde her gün demek) gelen lanet bir baş ağrısı. gözün arkasından arkasından vuruyor ağrı.
daha sayabileceğim o kadar çok neden var ki. tek tek baktığınızda küçük görünen bu nedenler, zamanla çığ gibi büyüyor ve "yeter artık" dedirtiyor. yani hiç kolay değil. bizi bizden başkasının da anlaması pek mümkün değil gerçi.
ha bi de benim en büyük korkum ya deprem olursa ve gözlüğüme ulaşamazsam korkusu.

yanlız bunlar miyop olmanın değil gözlük takmanın zorlukları. lenste hiçbiri olmuyor.

şu anki halime o kadar adapte olmuşum ki başlığı okuyunca gözlük-lens paralel geçişlerimi hatırladım; lens kutusu, suyu, +gözlük uzun yolculukta uyursan bi de göz kuruluğu, denize girerken mutlaka deniz gözlüğü şart ve en büyük özlemim rimel sürmekti, sürüyorum, net görüyorum, tekrar teşekkürler dr.bülent köse iyi ki varsınız...

denizden çıktığın an birlikte geldiğin insanları bulamama ihtimaline karşın dümdüz yüzüp aynı yönde geri gelmektir. lensle girmeyi tercih edersen kafanı suyun üstünde tutma mecburiyetidir.
sabahları gözünü açar açmaz bir el hareketiyle gözlüğü ele geçirmektir.
lens elinden kayıp düşerse tek gözle onu arama çabasıdır.