mutlu bir çift görünce akıldan geçenler

ben mutlu oluyorum açıkçası ama buruk bi mutluluk.diyorum ulan beni de böyle seven biri olur umarım falan .

kim bilir sabahları ne kadar da bahtiyar oluyorlardır, diye düşünürüm.

bunlar mutlu çift galiba...

ne güzel daim olsun der geçerim banane! napayım kem göz saldırısı mı yapayım alüminyum! baya alüminyum stoğu yaptım neyse ki bayram öncesi.(bkz: sısısısı)

bir gün uzaktan sevgili olan iki kişi gördüm çocuk kıza çiçek almış onu verdi. herhangi birinden bahsetmiyorum.sevdiğim birinden çiçek almayı hayal ettim. hayali bile ne güzel. sen birinin sana bakan gözlerini seviyorsun saçlarını seviyorsun için gidiyor ona bakınca ve sevdiğin bu adam sana çiçek almış.aşkla bakıp beğeniceğini düşündüğü için. içim gitmişti.

gerçektir umarım.

hele ki kız güzel oğlan da yakışıklıysa. ne biçim sevişiyordur bunlar düşüncesi bi aklımdan geçer hehe.

ne çok yakışıyorlar lafıdır gerisinden bize ne

umarım ayrılmazlar..

acaba bu kadar nasıl mutlu oluyorlar diyip hafif kıskançlık .

benimki yine çalışıyor diyerek akşama kadar kendini kurma, akşam evde trip atmaca vallahi başka bir şey geçmiyor aklımdan.

nasıl bir aile de büyüdüler? nasıl yetiştirdiler? sorunlarını nasıl çözerler? bu kadar mutlu olmak için ne gerekli? ve hemen arkasından gelen "kesin eve gittiklerinde çok mutsuzdurlar, böyle mutluluk olamaz." düşüncesi ve kapanış.

önce bunlar birbirini nasıl buldu ya?derim. bu devirde yeni birini hayatına almak, onu tanımak, kendini tanıtmak hiç uğraşılacak iş değil maalesef. helal olsun mutlulukları daim olsun..

şiddetli bir kavga ve ayrılık. insanız sonuçta.

aklımda bu görsel belirdi direkt.

bayramın ikinci günüydü. bir sebepten eşimle tartıstık. öfke oranınin fazla olduğu bir tartismaydi. cocuklari alip evden çıktım.once biraz parkta oturduk. kafamın içinde ayağa kalktığım anda gideceğim karakoldan, imzalayacağız tutanaktan başlayarak önümdeki beş yıla kadar başımdan gececekleri tahayyül ettim. biraz sonra moralleri düzelsin diye çocuklara marketten dondurma almayı teklif ettim. beni üzmemek için tamam dediler. marketin biraz ilerisinde gölge bir bank bulup oturduk. gözümde güneş gözlüğü ağzımda maske yüzümde hiç bir yerim görünmüyor. yavas yavaş gözyaşlarım akmaya basladi. maske takmanın tek güzel yönü bu sanirim.
küçük oğlum duygularini gevezelikle bastırmaya calisir. büyük oğlum ağladığımi anlayıp sessiz olması için kardeşinin uyardı. sessizce dondurmalarini yemeye calisiyorlar ama boğazlarından gecmiyor farkindayim. eminim hayatlarında daha acı bir dondurma yememislerdir. biraz sonra karşıdan bir çift belirdi. el ele tutmuşlar. kadın hamile, bir eli göbeğinde, eşine bir şeyler anlatıyor. adam da ilgi ile dinliyor. bazen adam kadını kendine doğru çekiyor. kadın da adama sanki bir şarkıya eşlik ediyormus gibi ritim tutarak bir şeyler söylüyor. aheste bir şekilde yanımıza kadar gelip önümüzden geçtiler ve uzaklaştılar. onları izledim. kendi geçmişimi izler gibi. bizi düşündüm, aynı yolda aynı neşe ile yürüyerek evimize dondugumuz bir günü hatirladim. hani ölmek üzere olanların hayatları bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçermiş ya, benim de öyle tüm evliliğim gözümün önünden geçti.
onlar köşeyi dönerken maşallah dedim hemen. allah kucağına almayı nasip etsin ve yüzün hiç asılmasin.benim halimin nazarı değecek diye korktum.
yanımda oturan iki çocuğumla göz göze geldim.

sonra içimden bir şarkı mirildandim.

zamanın eli değdi bize
çoktan değişti her şey
aynı değiliz ikimiz de
zaaflarına bir gece
hatalarına bir nilüfer
sevgisizliğine bir kalp verdim
artık geri ver
geri veremezsin aldıklarını
artık geri ver
geri verilmez hiçbir yanılgı
yokluğuma emanet et
sende benden kalanları...



hikayenin sonunu merak edenler için; uzun bir müddet daha bankta oturdum. . çocuklar dondurmadan sonra yanımda yoremde koşturmaya gülüşüp oynaşmaya başladı. uzun uzun düşündüm. yaşadığım olayı anneme, en yakın arkadaşıma ve beni her an gören allah'a tekrar anlattım.icimden eşimle konuştum olayı bir de ondan dinledim. hayatımın gelecekteki beş yılını bir de farklı bir senaryo ile tahayyül ettim. daha gerçekçi ve daha az aksiyon ve maceranın olduğu şekilde. yapmayı çok isteyip hiç yapamadığım, zekamın yeterli gelmediği planları (muhtemelen yine basarisizla sonuclanacak olmasına rağmen) belirledim.
gözyaşlarımı silip evime geri döndüm. anahtarla kapıyı açarken şarkı değişti.
buradan

allah daha da mutlu etsin artarsa biraz da bize versindir.
evlilik işi biraz zor arkadaşlar. öyle ha deyince kapıyı çarpıp çıkamazsınız. arkada bırakıp kırdığınız insana seviyorsanız mutlaka geri döneceksinizdir çünkü. o yüzden geride sizi bekleyeceğini unutmadan yapın kavganızı.
üstteki entry için demedim bu arada kimse üstüne alınmasın. üstteki arkadaşa da mutluluklar dilerim kafalarından aşağı mutluluk dökülsün, allah ailesiyle uzun ömürler versin.

hasetlik elbette.

olayımız budur:

şimdi bir tartışsalar ne eğlence çıkar diye iç geçiririm.

birbirlerine oral seks yapıyorlar mıdır acaba ?