mutlu olma yolunda en büyük engel

cevabı kendinizden başka yerlerde arıyorsanız, bahane aramaktan baska birşey yapmıyorsunuz, ve acı gerçeklerden kaçıyorsunuz.
ınsan beyni insani mutlu yapmak icin değil, hayatta kalmak icin evrilmistir. bu sebeple surekli olarak etrafındaki yanlislari, tutarsizliklari arar ve tarar. sizin bu noktada yapacaginiz sey hayata karsi tavrınızı belirlemek. tavrınız pozitif yönlü olduğu sürece hayatınızın da pozitif yönlü değiştiği göreceksiniz. pozitif olabilmek, çözüm odakli olabilmek bir seçimdir, bunun farkina varmak gerekiyor.
(hayat herkes gibi benimde içimden geçiyor. ya oturup ağlayıp zirlayacagim yada yasadiklarimdan ders alip biraz daha güçlü olarak devam edeceğim. herkes duser, onemli olan ayaga kalkmayi bilmek.)

kendini çok değerli görmek hep daha iyisine layık olduğunu düşünmek. bir çeşit hastalık.

kişinin daimi şekilde eskiye takılıp kalmasıdır. bu kişinin mutluluğunun en büyük baltalayıcısıdır.

sahip olamadıklarına odaklanıp, sahip olmak adına eylem göstermemektir.

geçmişe takılı kalmak ve gelecek hakkında düşünüp durmak. bazen, anı yaşayamamak insanı tüketiyor, bitiriyor. ha bir de fazla düşünmek.

bitmeyen arzular.

pandemi düğünler hep iptal
bazen aileler engel olur
bazen elalemin fitne fücürlari
bazende hayat yoldaşının hıyar olması

kendini buna layık görmemektir. veya bu mutluluğun sadece bir başkasının vermesiyle elde edeceğimizi düşünmemizdir. yapmayınız. insan kendi kendine yetebilmeli

ben şahsen bizzat kendim.

cüzdanın hafifliği... anlayamazsınız, denizin o fokurtusu.

korkular.

insanın kendisidir. mutluluk bir seçimdir çünkü.

paramın olmaması..

dış faktörlerdir. yoksa iç faktörlerde bi sıkıntı yok. onlar tıkır tıkır işliyor.

fakir varoş olmanız. iyi ki zenginim.

benim için kafam ve içindeki düşünceler.

korku. bunu aşan insan, hayatı yalayıp yutmuş demektir.

(bkz: korkma)

mutluluğun sürekli olmasını beklemektir diye düşünüyorum. mutluluk bir süreç içinde değil, bir an içinde yaşanır fakat biz kendi normalimizi o an a endeksleriz ve anın sonunda mutluluk öncesinden daha kötü bir psikolojik süreç başlar. mutluluk bir anlamda farklılıktır, eğer sürekli mutlu olunabilseydi mutluluk da sıradanlaşırdı. mutluluğu anlar ile yaşamayı kabullenirsek mutluluğun hakkını vermiş oluruz bence.

ek olarak ben şahsen mutluluğun abartıldığını düşünüyorum, insan hayatını anlamlı kılacak bir etkendir fakat tek başına değil. belki de mutluluk üzerine yüklediğimiz bu ağır sorumluluk ona ulaşmamızı zorlaştırıyor.

aldığım beddualar.

şüphedir abi net. ya şöyle olursa ya bunu yaparsa ya bunu yaparsam vs vs gibi kuşkular bitirir anı.