nihal atsız'ın 2. abdülhamid hayranlığı

üzerinde düşünülmesi gereken ilginç bir durumdur. nihal atsız, avrupa sağ'ına uygun, din dışı profan bir yaşam tarzını benimsemiş, islamiyeti kesinlikle reddeden bir tarihçi ve edebiyatçı. hz peygamber sav hakkında da hususi konuşmalarda tahkir edici ifadeleri var. buna rağmen atsız'ın ümmetçi ve dindar yapısıyla bilinen 2. abdülhamid'i gök sultan olarak tesmiye edecek kadar övmesi bir tenakuz oluşturmaktadır.

kendi adıma bunun sebebini 2. abdülhamid'in hasta adam olarak bilinen son türk devleti osmanlı imparatorluğu'nu savaşsız bir dönemde, denge politikaları yürüterek, bir şekilde ömrünü uzatmış olması bağlıyorum. bunun dışında bu iki şahsiyet arasında bir fikir ve inanç birliği göremiyorum.

tevfik fikrette ateisttir han-ı yağma isimli şiiri 2. meşrutiyeti ilan eden darbeciler için yazmıştır. ha keza aynı şiir yiyin efendiler yiyin olarak cem karaca tarafından şarkılaştırılmıştır.
edebiyat dersinde bunları anlatmadılarmı?
mesele şu; ertuğrul özkök 28 şubatta erbakanla alay ederek, tarih doğru ve haklı olanların hakkını vermez. tarih basın neyi yazarsa o dur diyordu.
maalesef tarihteki bazı şeylerde propaganda... savaşları kazananlar dahi, kaybedenler hep cani ilginç değilmi?
abdülhamit yasakçılığıyla ve paranoyaklığıyla millete yaka silktirmişti ama büyük atılımlarada imza atmıştır. merak eden nişanyanın yanlış cumhuriyet kitabına göz atabilir.
o dönem jön türkler sanıyorlardı ki abdülhamit bir gitse gökten altın yağacak.
ama hal böyle olmadı. abdülhamiti indirenlerin ilk işi ceplerini doldurmak oldu. bir miktar basın hürriyeti olsa yolsuzluk hırsızlık atbaşıydı. devlet adamlarının oturduğu bakanlıklarda yağcılar ve yalakalar oturuyordu. o yüzden 2. meşrutiyet herkes için büyük hayal kırıklığı olmuştu.