normal sözlük yazarlarının dini inançları

"spinoza'nın tanrısına inanıyorum”.şöyle özetleyebiliriz: spinoza'nın tanrısı ya da doğasına göre tanrı şöyle derdi: dua etmeyi ve boşuna göğsüne yumruk atmayı bırak! yapmanı istediğim tek şey, dünyaya çıkıp hayatının tadını çıkarmandır

mensubiyetsiz. tanrıcı bir dinsiz.

dini öğretileri ve inanç üzerine yazılanları, çizilenleri bir dinin taraftarı olmadan ve önyargısızca inceliyor, hoşuma giden ne bulabilirsem nasipleniyorum.

söz konusu edilen şey inanç ise, bunun daha çok bireysel olduğuna inanıyorum. tanrı ve biz değil, tanrı ve ben esastır benim kitabımda. tanrıyı sevmem için birilerine benzemem, şu dine bu dine mensup olmam, bir taraf seçmem gerekmez. tanrıyı seviyor olmam yeter.
dinler kolektif davranışı örgütleyen sistemlerdir. insanları bir takım değerler etrafında birleştiren, şekillendiren, benzerleştiren sistemlerdir. saadet ve tanrı, inanç ekseninde birlikte hareket edebilme davranışı geliştiren bu insanların toplaştıkları tapınaklarda değil, insanın iç tapınağında, gönül tapınağındadır...

ben tanrıyla yol yürüyorum. iman, onun hayranlık uyandırabilecek her türlü ayetini görmekte ısrarcı olanlara nasiptir. bu benim için tanrı sözüdür.
bu çağın insanı güneşte ve ayda, ağacın dalında filan görecek değil belki bunları.
fazlasıyla kanıksadığımız şeylerde görememek elbette doğal. fakat daha pek çok yolu var. nasibini aramasını bil. hayranlık yoluyla öğrenebileceğin çok özel işaretler var, kendi türünün becerilerinde dahi.
bilimde, sanatta, tarihte, kimi şahsiyetlerde, akılda, hikmet dolu sözlerde, daha nelerde nelerde.

iki kere doğana inanırım ben.

üzüme, incire, şaraba, mani ve depresifliğe, coşkuya, deliliğe, korkunç bir azaba ve aynı ölçüde affediciliğe, seyahat etmeye, ayağının bastığı her yerde asma filizi yeşertene, pan'ın en güzel ezgilerini sunduğuna, arhipelagos' daki her lütfuna, silenus'un en yakın dostuna, satir' lere emir verebilene, maenadları coşturana...
ona!

yarı deistim. açıkçası hala arayıştayım

agnostikler seri beğensin. evet.

kur'an iktisat ve hukuk sistemi.

beni yaratana inanıyorum.

odin'e inanıyorum ayrıca (bkz: valhalla)

pastafaryanizm'i düşünmeye başladım.

(bkz: yok)

islam

yehovanın şahidi...

ateistim . fakat agnostik müslümanlık ve hristiyanlık ilgimi çekiyor.

yalova şahidiyim.

büyük çoğunluk müslümanım diyememiş gibi hissettim sözlükte. siz diyemediniz bari ben diyeyim; müslüman. kim bilir belki de tüm kafirler bu başlığa toplanmıştır bilemedim.

namaz kılmıyorum oruç tutmuyorum diye beni kafirlikle suçlayamazsınız çünkü itikat başka amel başka şey. siz (sizden kastım pek çok müslüman!?) müslümanım diyen herkes ibadet etsin, alnını secdeden kaldırmasın, hem farz hem vacip hem de sünnet tüm oruçlarını tutsun vs. bunları yapmıyorsa da müslümanım demesin. bi kere tanrı inancı sizi kafirlikten, peygamber inancı da diğer semavi dinlerden ayırır. geri kalan artık sevap point toplayarak cennette sınırsız huri kilidini açma çabası bana göre.

o yüzden müslümanım demeye çekiniyor pek çok kişi. bakıyor kendine namaz yok, oruç yok, haram gırla haliyle bari müslümanım demeyeyim diyor da korkmayın eyyy iman edenler. imanınız varsa cehennemde biraz takılırsınız sonrası yine hurilerle partilemece.

yerleşik hayatı simgeleyen ve tarıma işaret eden buğdayın ilk izleri göbeklitepe'de bulundu. dinler tarihini de etkileyen göbeklitepe, bilinen ilk ibadet merkezi.
buradaki kült yapıların tarım ve hayvancılığa yakın olan son avcı grupları tarafından inşa edilmiş olduğu anlaşılmaktadır. bu durumda bölgenin en erken kullanımının çanak çömleksiz neolitik çağ'a, yani günümüzden en az 11.600 yıl öncesine dayandığı tespit edilmiştir.
çanak, çömlek yapmayı bilmeyen insanlar tanrının varlığını 11.600 yıl önce fark etmiş, kabul etmiş. ama bazıları hala uyuyor.
ben müslümanım.

müslümanım elhamdülillah

zındık ı ekber.

bu başlık altındaki tüm kafirlere haçlı seferi ilan ediyorum. deus vult!