öldükten sonra hatırlanacak mıyız sorunsalı

zengin ya da ünlü değilsen kimse seni hatırlamaz hayatın gerçeği budur malesef.

bilindiği gibi ölenle ölünmez, tabiki hayat devam eder, ama her canlı ölümü tadacaktır. kimler ölmez arkasında hayırlı eser bırakanlar ölmez. hayatımızı kolaylaştıran bir çok buluşun ve icatların sahipleri asırlar geçsede aramızda yaşıyor
günlük hava durumunu gösteren cihazın mucidimiz ken kawamoto isimli bir yazılım mühendisi.
kitaplardaki bir çok kahraman nesiller boyu yaşıyor yine tıpta kullanılan tomografi, radyolojik teşhis yöntemidir. 1915 yılında fransız hekim boccage tarafından icat edilmiştir. ancak 1930'ları kullanılmaya başlanılmıştır işte insanlar eserleriyle yaşar şuanda yaşadığımız tc kurucusu mustafa kemal hala aramızda yaşamaktadır . istiklal marşımızın yazarı mehmet akif ersoy hala aramızda yaşamaktadır. bu gün kutladığımız mevlut kandilinde doğumu olan hz. muhammet mustafa (sa.v.) aramızla 14 asırdır aramızla yaşıyor ve yaşatılıyor.
insanlar eserleriyle insana hizmetiyle ölmezler her an aramızda yaşarlar.

2 nesil sonra adımız bile hatırlanmayacak..

ne demiş balik; ben öldükten sonra s.keyim en derin suları.

hatırlarlar mezar taşına afilli bi söz yazdirırsin 50 yıl sonra kurban bayramında mezarlık ziyaretine gelen birinin gözü belki senin mezar taşına gözü takılır der ne afilli söz yazdırmış.

yüce allah herkesi hatırlıyor hiç merak etmeyin dediğim sorunsaldır.

hatırlanmak veya hatırlanmamak mesele değil. asıl mesele olan nasıl hatırlanacağın.

yazmaya başladığım kitap basılır ve beğenilirse hatırlanırm ama zor gibi.

başka başlığa daha önce de yazdığım gibi: seni hatırlayan son kişi öldüğünde, hiç yaşamamış olacaksın. takılmayın böyle şeylere, hepimiz doğa döngüsü içinde bir elemanız sadece.

şöyle sormak lazım biz ölenleri hatırlıyor muyuz?

önemli olan allah'ın hatırlaması der ve susarım.

hatırlanmak ya da hatırlanmamak ölen kişi için çok da önemli değildir. sonuçta toprağın altında hatırlanıp hatırlamadığını bilemicen. bilsen bile bence daha büyük problemlerin olacak. o yüzden çok da şey yapmamak lazım.

düz sıradan birisi isen en iyi ihtimalle torunun ölene kadar hatırlanacaksın.

geriye kalici bir eser bıraktıysan uzun bir süre hatirlanirsin..baki kalan bu kubbede hoş bir sada imiş!

insanın kendini adadığı ve bir amaç uğruna savaş verdiği her şey, öldükten sonra kendisini hatırlatması için hizmet eder. sanırım burada yanlış olan tek şey öldükten sonra hatırlanıyor olmak.

tüm o yapılan tablolar, yazılan kitaplar ya da şiirler, bestelenen müzikler tam da zamanı geldiğinde değerinin anlaşılmaması üzerine, yaratan kişiye hayattayken sağlayamadığı yararı öldükten sonra sağlaması ne işe yarar? sanatçı belki de unutulmamak değil de anlaşılmak istiyordur. belki de başarmak için yapmıştır her şeyi, hatırlanmak umrunda bile değildir.

her ne sebep olursa olsun yaptığı işi saygı ve sevgisini katarak yapan birine ölmeden hakkını teslim etmek gerek sanırım. ayrıca bunun için kâinatın sırrını bulmanız gerekmez. bir ağaç fidesini diken birini görürseniz de yapabilirsiniz.

inanın kimseye gülümsememden dahi miras bırakmadım. herkes kendisi kazanmalı. öldükten sonra akıllara kazınan tek şey uğruna öleceğim olan sevdiğim kadın . zaafım olan nenem gibi bir kadını gören hatırlar bilen hatırlar gerisi boş...

bizi tanıyan o en son insan da öldüğünde hiç yaşamamış gibi olacağız öyle silinecek dünyadan izlerimiz.
dünyada işler böyle. bakalım diğer tarafta neler olacak…

yaşarken birbirimizin hayatında bıraktığı anılar ile orantılı olacaktır bu sorunun cevabı. ben hatırlanmak, unutulmamak isterim. adımın geçtiği her sohbette yüzlerde küçük bir tebessüm oluşsun isterim.
tatlı anılar bırakarak, bazen de acıta acıta geçiyoruz birbirimizin hayatından ve ölüm her şeyi yok edip sonlandıracak. birilerinin aklına aniden gelmek isterim. en güzel halimle..
kime ait olduğunu hatırlayamadığım ve beni derinden etkileyen bir alıntı paylaşmak istiyorum.
"bir gün en sevdiğim öldü. ben neye üzülsem hep onun ölümüne ağladım."

hatırlanmak güzel şey..

sevdikleriniz diye bir şey kalmadıktan sonra hayat sizin için bittiğinde bir başkasının yıllar sonra sizi anması neden bu kadar cezbediyor anlamış değilim.

seni tanıyan son kişi öldüğünde hiç yaşamamış olacaksın.