ölmeyecekmiş gibi hissetmek

şımardığım zamanlarda içimde filizlenen histir. acayip bir güç , hırs veya kibir de denebilir. gözler çökene kadar çalışıp bir şeyleri değiştirebileceğine inancı tam olan insanın madde olarak yok oluşuna rağmen iz bırakacağı gerçeğine sıkı sıkı sarılmasıdır.

ölmeyecek gibi değil de ölemeyecekmiş gibi hissediyorum bazen. veya nasıl öleceğimi bilmediğim için bu düşüncedeyim.

tam 9 ay içinde iki yavru köpeğimi,beni büyüten bu hayatta bu karakterde olmamı sağlayan bir kere of dememiş halamı kanserden kaybetmiş biri olarak diyorum ölmeyecekmiş gibi değil de ölmeyeceklermiş gibi hissetmek buna göre yaşamak daha kötü daha azap verici sevdiklerinize son kez gibi sarılın son görüşünüz gibi bakın.

ölene kadar böyle hissetmek ne kadar acı.

hep başkaları ölmüyor muydu yaaa.

yaşlılar sıra, sıra gençler ara, sıra ölmekte, beklemedeyiz...

yapacaklarım var. ölmeyeceğim. ölüme yaklaşabilirim ama direnirim. vazgeçmem. işlerimi tamamlamadan olmaz. görevimi tamamlandıktan sonra ise yaşadığım kar.

ölünce görürsün