ölü diller

dil bilimci açısıyla yaklaşan le guin şiiri. kim bilir kimden ne açıyla uzaklaşır artık :

rezalet, bu ölüm, sürüklüyor
bir sürü hayatı ve hayat dolu akılları
peşi sıra anlamsız,
sonsuz, ahmak sessizliğe.

ne kadar çok yolu olursa "anne" demenin
o kadar bilgeleşir dünya.
asla yetmez sözcükler
"aferin!" yahut "hoş geldin!"i karşılamaya.

dörtlüğün bir dizesi canlandırır yitirilmiş "nisan"ları.
"ev" adı altında var olur tüm milletler.
kullanılmayan sözcüktür kullanışlı olan belki de.

eski isimlerin yoktur acelesi.
bir hayli sabırlıdır eski fiiller.
öğrenmektir hayatın can suyu.

yaşlılar anlatabilirler efsanevi kökenini
kayboldu kaybolacak eski dillerin
kendi kutsal miraslarının bilgisiyle
kandırılan çocuklara.

miyop bilginler kaşlarını çatarak bakabilirler
kitabelerin parçalarına daima
gençler esnesinler diye uzun uzadıya
öğrenirken acımasız gramerleri

konuşabilmek konuşulmayan dilleri
ve işitmek, işitildikçe varolan o insancıl müziği.

türkçe dersinde hocamızın bahsettiği dillerdir.

bir millet için bir dilin ölmesi yaşanabilecek en kötü şeymiş. o yüzden dil çok önemli.