ölüm yargısının göreceliliği

aslanlarla ilgili bir belgesel izlerken saatlerce açlık çeken aslanın bir geyiği avlayıp yemesi ve çocuklarına yiyecek götürmesi olayına karşı sıcak tutum sergilerken, geyiklerle ilgili bir belgeselde annesiyle su içmeye nehir kıyısına giden yavru geyiğin aslana yem olma durumuna çok daha farklı tepki veririz.
tarihte insanlara büyük zarar vermiş bir x kişisini düşündüğümüzde, halkın bakış açısıyla onun idam edilmesini en doğru seçenek olarak görür ve onaylarken; bahsi geçen kişinin özel hayatını ve neden bütün bunları yaptığını vs. inceledikten sonra aslında herkesin yaşama hakkı olduğunu düşünüp belki de idam edilmesine kızabiliriz.

ölüm yargısı kesinlikle görecelidir, her yargı gibi. öyleyse bir insanın ölmesi gerekliliğine nasıl hüküm verebiliriz? yaşamasını istediğiniz birinin ölmesi utilitarian bakış açısıyla önem teşkil ediyorsa, ölmesine izin verebilir miyiz? büyük bir ahlaki dilemma bırakıyorum buraya.