online eğitim

evde zaman kavramını yitirmiş , zombiye dönüşmüş bedenlerin içinde bulunduğu zaten olmayan eğitimin iyice bitmiş hali

nasıl olsa evdesiniz mantığıyla hocaların durmadan ödev yüklediği durumdur. evdeysek evdeyiz kardeşim sen de evdesin, herkes evinde. e bu hayatımız olmadığını mı gösterir? normal şartlarda üç beş sayfalık vereceğin ödevi on yedi sayfaya çıkartıyorsun. sonra geçmiş karşıma ama birbirimizi anlayalım hepimiz zor bi süreçten geçiyoruz diye bana maval anlatıyorsun. haklı olarak tepki gösterince de okuma o zaman zorla mı okutuyorlar seni konusuna çekiyorsun. bayılıyorum ben de zaten bu kadar eziyete.
hayat yeteri kadar kötü bi de bunların tribiyle uğraşıyoruz.
hiç verimli geçmiyor ve bu kimsenin umrunda değil. koca 1 sene geçecek şunun şurasında az kaldı ama ben bu işten hiç bir şey anlamadım. ne öğrendin diye soracak olursanız hiç derim. göz göze, yüz yüze gelemediğin birinin dersinden hiç bir şey anlamıyorsun. arada zaten bağlantılar kesilip duruyor. ses cızırdıyor, kopuyor, sistemden hem hoca hem de biz düşebiliyoruz. sürekli derslere girip çıkmaktan elimizdeki bilgisayarların, telefonların ömrü kısalıyor. geçen bi baktım bilgisayar kendi kendine kapanmaya başladı. yenisi almaya kalksan ateş pahalısı her şey. ne destek görüyoruz ne halimizden anlayan var ki biz bir de şanslı kesimiz.
evine internet bağlantısı olmayan veya anne babasının cepten paketini kullanmak zorunda kalan bir sürü öğrenci var. eğitim sıkıntısı çok ciddi bir boyuta ulaştı. hadi bizi boşverin *bari köylerde, kasabalarda, ailesinin maddi durumu olmayan şu çocuklara yetişilse keşke. temel konulardan çok geri kalıyorlar, üzülüyorum o çocuklara.
kendime de üzülüyorum. kendi ülkemde bu kadar değersiz görülmeye üzülüyorum.
maddi durumu iyi olan yaşıtlarım ailelerinin desteğiyle yurttan uçup gittiler. şimdi ya eğitimlerine devam ediyorlar ya da hayatlarını yaşıyorlar. sen ise demir parmaklıkların arasında gökyüzüne bakan mahkum gibisin.

yüz yüze egitimin yerini elbette ki tutmamaktadır. çünkü okul iki kere iki dörtten ibaret bir şey değildir. sosyalleştiğimiz, hayatın genel kurallarını öğrendiğimiz bir yerdir. ekran başında bunu ne kadar yapabiliriz siz söyleyin dostlar.

üniversite öğrencisinin de liselisinin de ilkokullusunun da eğitim öğretimi en düşük verimde aldığı yeni dönem eğitim sistemidir. öğretim görevlillerinin, öğretmenlerin nazını, tribini çekmek ayrı dert, derse adapte olmak ayrı dert,
anlamak ayrı dert, soru sormak ve cevabını almak ayrı dert, derse bağlanmak ayrı dert. bir an önce eskiye dönmemiz gerek. 1 yıldır uzaktan okul okumaya çalışan, eşit olmayan imkanlar ile eğitim almaya çalışan öğrenciler olarak bu durumdan rahatsızlık duyuyoruz. umarım en yakın zamanda düzeliriz.

benim için yüz yüze eğitimden pek farklı olmayan bir eğitim şekli. çünkü sınıftayken de hocalar slaytları olduğu gibi okuyordu, şuan online eğitimde de hocalar slaytları okuyup dersi anlatmaya çalışıyor. online eğitimde tek mahrum kaldığım şey uygulamalı derslerim ve stajlarım. uygulamalk dersi isterlerse bin defa teorik olarak anlatsalarda pek yararı olmaz. çünkü bazı şeyleri deneyerek göstermek ve öğrencinin de onları uygulayarak pratik yapması gerekiyor. aksi takdirde öğrenciler bu anlatılan uygulamaları uygulayamaz hale gelir.
internet sıkıntısı , teknolojik aletlerin herkeste olmaması, teknolojiye hakim olmayan öğretmenler, sürekli ekrana bakan öğrencilerde dikkat bozukluğu, bel ve boyun ağrıları ve öğrencilerin sosyalleşememesi gibi sorunlar yüzünden yüz yüze eğitimi online eğitime tercih ederim. devir teknoloji devri ilerleyen teknoloji ve imkanlar sayesinde önümüzdeki yıllarda online eğitimi hayatımızda daha çok göreceğiz gibi

zaman geçirmek için alınan bir eğitim türü ddjddjdj

maalesef herşeyin cılkının çıkartıldığı ülkemizde on'layn'a dönüşmüş eğitimdir.

her gün deneyimlediğim olaydır. online eğitimin olumsuz tarafları yüzünden dersi anlamak oldukça zorlaşıyor. internetlerin yavaşlığı da cabası

mikrofonun, sesin ve internetin bozukluğuyla bol bol iletişim kopukluğu yaşatan, bunlarla sınava tabi tutulan sistemsiz bir eğitim. (tehlikelidir. sakın evde denemeyiniz.)

hocalarımın ve benim bunca çabama rağmen yüz yüze eğitim gibi olmuyor asla. normalde alacağım notun yarısını zor alıyorum bazen.

kesinlikle boştur, saçmalıktır, insanlık dışıdır. eğitim sadece ders değildir. okul tenefüslerde 5dk da oynanan futboldur ya da arkadaşlarınla edilen sohbettir. ama bunların hiçbiri yok onlineda. 12.sınıfta corona olayna denk gelen ben çok fazla hissedemesem de üniversite hazırlıkta fazlasıyla daraldım sıkıldım ve bunaldım. sınıfta 30 kişiyiz kimse birbirini tanımıyor ve kimse derse bile girmiyor. bu nasıl eğitimdir ben anlayamadım.

gelmeyen teams bildirimleri yüzünden kaçan dersler sebebiyle çok sayıda öğrencinin okulunu uzatacak, artık gereği kalmaması bir yana eziyete dönüşmüş sistem.

tıp ve diş hariç yüz yüze eğitimin ne kadar gereksiz bir şey olduğunu bana göstermiş eğitim modeli. bana sınıfta okunan slaytları evde rahat rahat dinleme şansı sunmuştur. geri gelmesini iple çekiyorum.

bi an önce online eğitime geçsek de okuldan kurtulsam diye beklediğim şey işte.

(bkz: online öğretim)dir doğrusu. eğitim olsa duramazsın.

benim toplamda 7 dersim var 3 tanesi yüz yüze.aslında bakarsanız üniversiteler yüz yüze eğitime geçti denilemez.online eğitim artık hayatımızda hep olacak gibi,olmalı da.

yükseköğretimde kesinlikle olmaması gereken eğitim, özellikle uygulamalı bölümler için. staja ilk çıktığımda bir günde öğrendiğim şeyi geçen yıl tüm bir sene boyunca öğrenememiştim. virüsle mücadele etmemiz gerekiyor ama eğitim de sağlık kadar öncelikli olmalı.