özel günleri kutlamayı sevmeyen insan

asla anlam veremediğimdir. özel günleri hatırlayıp kutlamayı sevmek şöyle dursun beni ilgilendirmeyen özel günleri kutlamayı bile severim. kutlama yapmak için neden yaratır bir de üzerine organizasyon yaparım. 12-15 yaş aralığındayken annem ve babamın evlilik yıldönümleri için onlara ortak hediyeler alırdım, renkli kartlar hazırlardım. sonra kibarca konunun benimle bir ilgisi olmadığını açıkladılar. ben de sadece tebrik etmekle yetinmeye başladım. ama sevdiklerimin doğum günlerinde (ya da içimden geldiği için) onları mutlu edecek hediyeleri bir ay önceden düşünmeye başlar, hoşlarına gidecek etkinlikler ayarlarım. hatırlanmak, değerli hissetmek her insanı mutlu eder. yılda bir iki özel günü olabilir zaten insanın. gerçekten seviyorsanız bunu da bir zahmet gereksiz bulmayın.

benimdir, selamlar. düğün falan da sevmem mesela. tarihi belli bir gün, ne olacağı belli, ne olduğu belli, çok klişe geliyor. bir keresinde bir işi halletmeye giderken, aniden lunaparkın olduğu durakta, aman iş hep var deyip kapıdan son anda atladığımız bir kız arkadaşım vardı. benim için özel bir günün beynime kodlanmış taslağıdır mesela. savruk, plansız, akışta, olağan, heyecan verici ve özel.

doğduğum günü kutlamayı sevmem pek çünkü babaannem o gün vefat etmiş yani ben doğmadan 6 yıl önce bu yüzden yaş günümü ya 2 gün önce ya 2 gün sonra kutluyorum. 35den sonrasında ise doğum tarihi benim doğum günüme yakın olan fakat hiç doğum günü yapmamış insanlara onları mutlu etmek için doğum günü kutlaması yapıp ufak çaplı hediye vs verdim.

bugün benim doğum günüm. hatırlaması değerli her insan gerek yüz yüze gerek arayarak kutladı.(bunlardan en değerlisi babasının 40'ı henüz çıkmamış,hatay'da konteynerda zor şartlarda yaşayıp çalışan eski üniversite arkadaşım)zaten özel günleri özel yapan da budur.sen söylemeden seni düşünen, seni hatırlayan insanlar...pastayı birlikte üflemesekte olur.

çokta kasmamak lazım imkan varsa kutlayın neşesine bakın

benim o... gurur duymuyorum. sadece sevmiyorum. bu sebeple zoraki yapmacık kutlamalarımla eşimin yaşam enerjisini de emcükledim. artık, "hadi kutlayalım" diyorum "boş ver, zaten sevmiyorsun" diyor. ama yine de her sene ayıp olmasın diye bir şekilde kutlanıyor.
ama yılın geri kalan günlerinde sürpriz hediyelerle telafi ettiğimi sanıyorum.