1.
genelde ilkokul öğrencilerinin ders esnasında söz almak için yaptıkları eylemdir. ortaokul ve lise öğrencileri genelde bu izin için el kaldırmayı tercih ederler.
bir öğretmen olarak sınıfa bir soru sorduğumda çok sayıda parmak kaldıran öğrenci olursa çok mutlu oluyorum. ama elbette böyle bir şey kırk yılda bir oluyor.
genelde sınıfta sürekli parmağı havada olan iki öğrenci dışında tek tük parmak kalkar. bir süre sonra da sadece o öğrencilerle ders işlenmeye başlanır. ama iyi öğretmenler genelde bu işin de üstesinden gelecek etkinlikler bulur ve uygular.
benim bu parmak kaldırma olayı ile ilgili başımdan katmerli bir olay geçti. ardeşen'de öğretmenlik yaparken bir dönem için dördüncü sınıflara derse girdim.
bir gün çocuklara bir soru sordum ama bir tek kişi dışında parmak kaldıran olmadı. ama o öğrenci de yarınlar yokmuş gibi, güneş bir daha doğmayacakmış gibi, kıyamet yakınmış gibi parmak kaldırıyordu.
ona söz vermeden önce bekledim bir süre başka öğrenciler de parmak kaldırır mı diye ama olmadı. parmak kaldıran çocuğun artık patlama noktasına geldiğini görünce ona söz verdim ve şöyle bir cevap verdi bana az önce kaldırdığı parmağını yanındaki arkadaşına doğru uzatarak:
- örtmenim, bu yapsın mı soruyu?
sinirlenmedim tabii ki. sadece üzerine basıp vıcccııık diye bir ses çıkartmak istedim ama yapmadım. insan yavruları ile ilgili yeterli deneyimim vardı ve bu durumu kazasız belasız atlatabilirdim. öyle de yaptım.
ikinci ders yine bir zaman bir soru sordum. yine bir tek kişi parmak kaldırdı ve yine aynı çocuktu. bu sefer dersimi almıştım. ama başka kimse parmak kaldırmayınca kaderime razı oldum ve çocuğa söz verdim. ve şöyle bir cevap aldım:
- örtmenim, tuvalet gidebilir miyim?
o dönem sonunda bir daha dönmemek üzere ilkokullardan ayrıldım. sonra, yani yıllar sonra, tekrar ilkokula döndüm ve benzer şeyler yaşamaya devam ediyorum. cinnet yanı başımda.
bir öğretmen olarak sınıfa bir soru sorduğumda çok sayıda parmak kaldıran öğrenci olursa çok mutlu oluyorum. ama elbette böyle bir şey kırk yılda bir oluyor.
genelde sınıfta sürekli parmağı havada olan iki öğrenci dışında tek tük parmak kalkar. bir süre sonra da sadece o öğrencilerle ders işlenmeye başlanır. ama iyi öğretmenler genelde bu işin de üstesinden gelecek etkinlikler bulur ve uygular.
benim bu parmak kaldırma olayı ile ilgili başımdan katmerli bir olay geçti. ardeşen'de öğretmenlik yaparken bir dönem için dördüncü sınıflara derse girdim.
bir gün çocuklara bir soru sordum ama bir tek kişi dışında parmak kaldıran olmadı. ama o öğrenci de yarınlar yokmuş gibi, güneş bir daha doğmayacakmış gibi, kıyamet yakınmış gibi parmak kaldırıyordu.
ona söz vermeden önce bekledim bir süre başka öğrenciler de parmak kaldırır mı diye ama olmadı. parmak kaldıran çocuğun artık patlama noktasına geldiğini görünce ona söz verdim ve şöyle bir cevap verdi bana az önce kaldırdığı parmağını yanındaki arkadaşına doğru uzatarak:
- örtmenim, bu yapsın mı soruyu?
sinirlenmedim tabii ki. sadece üzerine basıp vıcccııık diye bir ses çıkartmak istedim ama yapmadım. insan yavruları ile ilgili yeterli deneyimim vardı ve bu durumu kazasız belasız atlatabilirdim. öyle de yaptım.
ikinci ders yine bir zaman bir soru sordum. yine bir tek kişi parmak kaldırdı ve yine aynı çocuktu. bu sefer dersimi almıştım. ama başka kimse parmak kaldırmayınca kaderime razı oldum ve çocuğa söz verdim. ve şöyle bir cevap aldım:
- örtmenim, tuvalet gidebilir miyim?
o dönem sonunda bir daha dönmemek üzere ilkokullardan ayrıldım. sonra, yani yıllar sonra, tekrar ilkokula döndüm ve benzer şeyler yaşamaya devam ediyorum. cinnet yanı başımda.
devamını gör...