pazar

akşam annem beni yıkarken “bir rahat dur!” diyerek kafama demir banyo tasıyla vura vura kaynar su dökecekmiş gibi bir kederle yudumluyorum şu anda kahvemi. 45 yaşına geldim ama hala pazar günleri bana böyle bir huzursuzluk veriyor.

bence yarın pazartesi sendromu yaşayacak olanlar, çocukken pazar günlerini böyle geçirmemiş insanlardır. bu pembe götlülüğün başka bir açıklaması olamaz.

tüm tarikatçı tandansına rağmen bu adamı bi’ tık seviyorum.

ibrahim sadri’den geliyor…

belediyenin uygun gördüğü yerlere esnafın tezgah açarak haftanın belli günlerinde kurup satış yaptıkları yer. genelde manavdan marketten meyve sebze almak istemeyenler tercih ederler ki isabette olur. fiyatlar daha uygundur. yalnız meyve sebze değil envai çeşit yiyecek türü giysi vs bulunur. pazarlık sünnettir.
(bkz: salı pazarı) (bkz: sosyete pazarı) (bkz: ulus pazarı) (bkz: bostanlı pazarı) (bkz: hatay pazarı)

tezgahın önüne güzeller, sağlamlar dizilir; arkasına çürükler, ezikler. pazarcı seçtirmez kendisi doldur.

ve ertesi
olunca ben
işe giderim.

sadece ertesi

işçiler için tatil günüdür. geç kalkılır, pazartesi tekrar işe gidileceği akla geldikçe mide ağrılarıyla geçer.

pazar programım yatak odasına girip a dan z ye cicek yapmak.
bes saatimi alır sabahtan.
sonra da fıtı fıtı gezerim;)

musmutlu haftasonları! galp.

gupgunaydın! musmutlu pazarlar!
bugun a dan z ye yatak odasını temizlicem. butun dolapları indiricem, silicem, kıslıkları yerlestiricem. dolapları, komidinleri cekicem, altlarını silicem. cam pervazlarını, aynaları silicem. yerleri silicem. nevtesimleri degiştiricem. prizleri, avizeyi silicem. perdeyi yıkıcam, asıcam. yatagı cekicem, altını silicem. yatak bazasının icindekileri yeniden yerlestiricem.

tahmini bes saatte biter.

sonra evde her yer cicek. temizleyecek yer kalmıyor.
galp;)