pazar banyosu

özellikle pazartesi günü işe veya okula gidilecekse muhakkak yapılan banyodur. akşam yatmaya yakın saatlerde yapılır. en azından bizde öyleydi.

banyo sonrası güzelce önlükler*, gömlekler ütülenir ve sabahın köründe uyanmak üzere sıcacık yatağa girilir.

artık çok sık görülmüyor ama bende alışkanlık olmuş, pazar akşamı o banyo muhakkak yapılacak.

pazar gününü sevmeme nedenlerimdendi küçükken. kurbanlık koyun gibi sıramı beklerdim.

ertesi gün giyilecek esyalari hazırlayıp duştan sonra yataga uzanıp pazartesi ajandama başlayabilirim hissine kapılıyorum her seferinde.

karanlik ve kasvetli havalarda daha bir iç burkan durumdur yarin okul vardir ve ilkokula gidiyorsundur “bu pazar da banyo yapmasam “ adı altında seçeneğin olmadıgın durumdur.

ertesi gün istemediğin bir yere gidiyorsan nefret ettirecek bir durumdur. cumartesi banyosunun keyfi daha başkadır.

90'larda çocuk olanların bildiği alışkanlıktır.

ertesi gün okula gideceğimi hatırlattığı için beni strese sokan hede.

küçükken her pazar banyo yapardım çıkınca sobanın yanında durur televizyonda (tüplü) ersin düzenin sunduğu stadyum programını seyrederdim özledim sözlük güzel günlerdi özledim .

eskiden sadece pazarları yapılan ama günümüzde her gün yapılan banyo.

çocukluğun yazılı olmayan kuralıdır. pazar akşamı banyo yapılır ve sobanın yanına sıvışılır.

parliement sinema kulübü biterdi hemen banyoya gidilirdi.

leğende yıkanmanın hissini vermiyor günümüzdeki pazar banyoları.

çoğu insanın yaşadığı pazartesi sendromunu bir nebze de olsa azaltan, insana çok ayrı bir keyif veren banyodur.

buna ek olarak da banyo sonrası sabunlanmaktan kıpkırmızı olmuş yanaklarla sobanın köşesine yerleşip göz ucuyla da şahane pazar izlemek

pazar günü doğum günüm olduğu için ve o gün yataktan çıkmayacağım için bugün yaptım ayıptır söylemesi. ama hep pazarları yaparım. herkes öyle yapıyor diye değil, pazarları sevdiğim için.

benim için halâ , ılık süt yada ballı hardal lezzetindedir , 35 yıldır.

televizyonda şahane pazar, sırtımı yaslayacağım bir soba ve yarın okula gitmek derdi yoksa bir şeye benzemeyen banyodur.

aynı anda hem huzur hem de panik hissi veren başlık. sanki sabah erkenden uyanıp ödev yetiştirmeye çalışacağım, evet ödevlerimi son dakika yapmayı çok severdim hala öyleyim

birazdan robe de chambre'ımı çıkartıp süt dolu küvetimde gerçekleştireceğim eylem.

ilkokul yıllarımı ve 90'lı yılları aklıma getirendir. 90'ların sonunda başladı benim okul hayatım gerçi ama olsun, 90'lar da aklıma düştü.

gündüz annem tarafından mavi önlüğüm ve beyaz yakalığım ile gri kumaş pantolonum ve tabi pantolonun arka cebine koyduğum mendilim ütülenir, ortalığa ütü kokusu yayılır, pazartesi sabahı sınıfın temizlik kolu başkanı tarafından tırnak ve mendil kontrolünde sorun yaşamamak için yine annem tarafından tırnaklarım kesilir ve en son da akşam banyo yaptırılırdım. ya da diğer tabirle çimdirilirdim. şampuanım da dalin şampuandı. sonra şahane pazar zamanı.

tabi 90'lar demişken, pazar geceleri star ekranlarında yayınlanan parliament pazar gecesi sinema kuşağını da anmamak olmaz. filmlerini bilmem ama filmleri benim için önemli değil zaten. benim aklımda filmlerden daha önemli ve tatlı olanı, hafızamda çocukluğuma ve 90'lı yıllara dair anı olarak kalan o güzel jeneriği ile müziğidir.