post-rock

post-rock dinlerken hissedilen şey; cylon model number one tarafından yapılan şu tanımdır:

"i want to see gamma rays,
i want to hear x-rays,
and i want to smell dark matter.
do you see the absurdity of what i am?
i can’t even express these things properly, because i have to—i have to conceptualize complex ideas in this stupid, limiting spoken language.
but i know i want to reach out with something other than these prehensile paws, and feel the solar wind of a supernova flowing over me."

tanıma katılmadığımı ama saygı duyduğumu belirtmek isterim. post-rock duymak istediğin istemediğin herşeyi anlatır.




hangi süper nova hangi gama ışını vardır bu müzikte ?

tanımlara sığmayacak bi müzik türüdür. ne desem manasız kalır. o zaman tam da güneşin doğuşunu beklerken bırakalım da post-rock konuşsun.

rock'ın gerçek manada aşmış hâlidir. buradaki arkadaşlar örnek vermişler ama en mükemmel postrock gruplarını ben size aşağıda sayıyor olacağım.

(bkz: talk talk) jazımsı, en sevdiğim gruplardan biri
(bkz: godspeed you! black emperor) daha ambiyant
(bkz: a silver mt. zion) klasik müziğe kayıyor
(bkz: swans) deneysel, gürültücü
(bkz: mogwai) daha çok indie rock, slowcorea yakın

melankolik yönü baskın olan*, genellikle enstrümental * bir türdür.
rock müzikten farkı ise gitarda sesin rengini ve dokusunu yönetmektir. *
ben bu müzik türünü tek kişilik post rock grubu olan (bkz: sleep dealer)* ile tanıdım. geçen kış kendisinin zorluda konser vermiş olduğunu öğrenmemle bir miktar üzülmüş olabilirim.
çok uzun bir dinleme geçmişim olmasa da son zamanlarda başka şarkılar dinleyemez oldum diyebilirim. özellikle genelinin enstrümental olması ders çalışırken saatlerce dinlememe olanak sağlıyor.
buraya birkaç çok sevdiğim parçayı bırakıyorum.
low-lullaby
sleep dealer-the way home
no clear mind- escher's waterfall carried us away
the evpotaria report-taijin kyofusho

atmosfer odaklı, sesten manzaralar çizen bir rock müzik dalı. isminden anlaşılabileceği üzere klasik rock müzikten devasa farklılıklar içerir. caz, klasik müzik, ambient, elektronik müzik, noise, drone, psychedelic rock, progressive rock, post-punk, math rock, indie rock ilham kaynaklarından sadece bazıları. tabii bu ilhamın hangi türden ne ölçüde alındığı da gruptan gruba büyük farklılıklar gösteriyor.
"post-rock bir nevi rock'ın müzikal altyapısının bazı değişikliklerle birlikte rock-vari olmayan amaçlar için kullanımıdır" şeklinde sık rastlanan bir tanımı da vardır.

şarkı yapıları büyük çeşitlilik gösterir, ancak türle bağdaştırılan genel yapı sakince başlayıp zamanla hızlanan ve agresifleşen türden. özellikle bu sebepten dolayı 3. dalga post-rock gruplarını (yani günümüzdeki grupları) crescendocore diyerek alaya alan insanlar da var, çok ayıp ediyorlar.* (gerçi ortada türeyen sayısız explosions in the sky klonunu göz önünde bulundurursak çok da haksız değiller)
bu hızlanma sürecinin zirvesinde genelde davulcu coşar ve gitarist durduk yere tremolo yapmaya başlayabilir.*
gruplar çoğunlukla vokalist içermez, ama şarkılarda bazı konuşma samplelarının kullanımına rastlanabilir.
tabii bunların hiçbirine uymayan gruplar da mevcut çünkü post-rock çok geniş bir tür.

math rock türünden önemli ölçüde etkilenmiştir, hatta post-rock'un varlığını post-punk ve math rock'a borçluyuz bile denebilir. türün öncüsü sayılan 1. dalga slint, talk talk gibi gruplar günümüzde oluşan post-rock kalıplarına pek uymazlar ancak tabii ki önemleri yadsınamaz.

1. dalga gruplar genel olarak tür henüz ortaya çıkarken müzik yaptıkları için çok çeşitlilik gösteriyorlar ve ortak bir kalıba oturtmak zor, synthpop'tan post-hardcore'a uzanan geniş bir ilham havuzları var.
türün genel olarak en tanınan grupları türe günümüzdeki şeklini veren 2. dalga gruplar ki bunlardan bazıları godspeed you! black emperor, explosions in the sky, sigur ros, mogwai, mono oluyor. bunların müzikleri yine çeşitlilik gösterse de benzer örüntüler görmek daha kolay.

ayrıca metal ile de çok sıkı fıkı olabiliyor. post-metal aracılığıyla black metal, sludge metal, death metal, doom metal gibi birçok türle etkileşime geçtiği görülebilir.

son olarak şahsi görüşlerimi açıklayacak olursam, her müzikte olabildiği gibi post-rock'ta da ticari amaçlarını ön planda tutan gruplar mevcut ancak genel olarak samimimiyetine inandığım ve deneysellikten ödün vermeyen, herkesin sevebileceği gruplar bulabileceğine de inandığım bir tür.

bir ara çok kullanışlı bir ben coolum deme aracı idi. ama sonra zamanla azaldı. bence mogwaiden gerisi kuru gürültü.

bayıldığım, ulan benim burada ne işim var dedirten müzik türü. sayesinde gezmediğim ülke, şehir, ara mahalle kalmadı, çok severim.
bu da benden olsun

bir şeyler yazmak çok uzun sürerdi.

duyularla algılandığında çok dingin ya da huzur verici gibi gözüken, ama her dinleyişte insanın içinden bir şeyleri canlandıran ve bu canlanan şeyin her zaman ne getireceğinin bilinmemesi nedeniyle tehlikeli olan müzik türüdür. gece vakti boş bir sokakta yürümek, kendini yüksek bir yerden atmak ya da mutluluğun etkisiyle gelen sarhoşluk gibi eylemleri, duyguları aynı anda yaşatabilmesi ne denli geniş bir müzik olduğunu kanıtlar.
aslında her şey enstrümanların elinde. yeri geldiğinde sakin, dinlendiren sesler titretirken ruhunu yeri geldiğinde de bütün öfkesini kusuyor üstüne. birçok grup sözsüz bir şekilde icra eder bu türü ve şarkıya ait tek sözler şarkının adındadır. duyguların yön verir şarkının sende bırakacağı etkiye.

(bkz: no need for lyrics)
sözsüz de birçok şeyin anlatılabileceğini gösteren müzik türü. ayık kafada bile astral seyahat yaptırabilir. kararında tüketilmeli. huşuya ermenize yardımcı olabilecekken fazla tüketimde depresyona merhaba dedirtir insana. *