pratik teorisi

practice theory olarak da bilinen bir sosyoloji kuramıdır. toplumsal yapının bireyin anlama dayalı eylemlerine ya da sistemin bireyi ezen, onun bütün eylemleri için tahakküm gücüne sahip izleklerine indirgenemeyeceğini, onun zaman içinde bireyin rutin gündelik pratikleri ve bu pratiklerin görece sabit bir görünüm arz etmesiyle oluşan kurumsallaşmaların bir ürünü olduğu iddiasindadır. her pratiğin üç veçhesi vardır. bunlar anlam, materyal ve kabiliyettir. anlam; pratiğin motivasyonu, amacı, ahlaki yönü gibi olguları, materyal; pratiğin icra edilmesi esnasında kullanılan araç-gereci, kabiliyet ise pratiğin başarılı biçimde tatbik edilmesi için gereken bilgi ve beceriyi vurgular. thedore schatzki, andreas reckwitz, elizabeth shove gibi temsilcileri vardır. bununla beraber pierre bourdieu ve anthony giddens da kurama katkıda bulunmuştur.

(bkz: aktör ağ teorisi)
(bkz: assemblage theory)