psikolojiyi yazı yazarak düzeltmek

yazı terapisi olarak geçen bir olay, yarından itibaren başlayacağım. belki yazar olup çıkarım, duygularım yoğun olunca kalemimde güçlü oluyor. hem içimide dökmüş olurum, beğenirsem atarım buraya, eleştirileri değerlendiririm sonra.

yıllardır uyguladığım taktik sözlüğede öyle girdim . yarım saat ağladıktan sonra bir az toparlanmak için ben ve klavyem hazır…

an gelir yazarsın. olanı biteni bütün çıplaklığıyla anlatmak istersin. kısa kesersin aslında, az ve öz üzgün olduğun bir kaç sebepten bahsedersin.

kimse inanmaz.

öyle ya.

kim niye inansın bize.

duygusal adamım ben diyorum kahkaha atıyorlar. sonra neden insanlıktan çıkıyorsun..

napayım..

ben burayı biraz da o sebepten sevdim galiba. bazen unutuyorum burayı başımın belası okul yüzünden. boşluğa düşünce kendimi çok fazla dinleyecek zamanımın olması beni inanılmaz dertlere gark eyliyor.

"kendimle barışığım kalan herkesle kavgalıyım" insanı vardır. ben herkesle barışığım, kızgınlığım da saman alevi gibidir ama kendimle kavgalıyım.

arada sırada burada yazdıklarıma geri dönüp bir bakıyorum. "coşmuşsun yine kim bilir neyin nesini yaşıyordun o sırada" diyorum kendime. bu aralar da öyle. fakülte hava değişimi izni verdi bana. bir iki hafta daha burada çeşit çeşit duyguyu sergileyebilirim. belki de sallamam. bilemiyorum altan...

konuşmaktan daha çok işe yaradığı kesin, terapi gibi. günlük tutmakta keza öyle, ben de yıllardır yazıyorum gerçi öyle büyük bir faydasını görmedim ama kısa vadede dopamin görevi görüyor.

insanların sözlükte yazma nedenlerini deşerken akla getirilmesi gereken yöntem.

senelerdir aynı şeyi söylüyorum.
sözlük ne içindir,
sözlük benim içindir,
benim mental sağlığım içindir.
yoksa hani benden kime ne.

bilinçli tükeniciyim evelallah.

journaling şeklinde yapılabilir. 20 dakika süre tutarak zihin akışı ile hiç durmadan düşüncelerinizi yazmanız yeterlidir. beyin genel olarak çok hızlı düşünce üretir ve bir düşünceden diğerine atlarken genel ruh halimizi esas etkileyenin hangi düşüncemiz olduğunu kavrayamayız, zihin akışını kağıda geçirmek düşüncelerimizi kavrayabilmemizi sağlar. ancak şunu ekleyeyim, kendi düşüncenizi anlayabilmek çok önemli bir adım olsa da bir uzman yardımı olmadan sağlıklı düşüncelerle değiştirebilmek çok zordur. o yüzden terapi, herkes için terapi.

21, 40 veya 90 gün aralıksız, mümkünse her gün aynı saatte yapılması önerilen terapötik eylem.

ben, 40 gün boyunca sabahları kağıt kalem kullanarak yazmıştım, zihnimdeki çoğu saçma düşünceden kurtulmamı sağlamıştı. bu konularda uzman bir arkadaşımın tavsiyesi şu şekildeydi:

"günün ilk saatlerinde sessiz bir ortamda, istersen bilinçaltının çözülmesini sağlayacak bir meditasyon müziği açarak ve tütsü, mum vs yakarak önüne bir kağıt kalem al ve en az 15-20 dakika boyunca aralıksız yaz, bu süreçte devrik cümlelere, imla kurallarına, noktalama işaretlerine dikkat etmeden çalakalem yaz, hiç durmadan aklına ne gelirse yaz. sonra o kağıdı mümkünse yak. mümkün değilse yırtıp at. klavyeyle de yazabilirsin ama kalemle kağıda yazmak kadar etkili olmaz."

bu kadar kurala ne gerek var diyorsanız; bunları yazı yazmanın kişinin psikolojisi üzerinde daha etkili olması açısından yapılan tavsiyeler olarak düşünmekte fayda var. ama, hiç yazmamaktansa, klavyeyle bile olsa yazmanın faydası olur illa ki...