ev hayvanlarının psikolojiyi olumlu etkilemesi

hayvanlar birçok psikiyatrik rahatsızlıklarla birlikte görülen, o kendini yalnız hissetme acısını hafifletir. bir araştırmaya göre köpek sahibi avustralyalıların komşuları ile daha fazla sosyal kontak kurdukları tespit edilmiştir. özellikle her gün dışarı çıkarılması zorunlu olan ev hayvanları olanların, daha sosyal ve fiziksel aktif oldukları gözlenmekterdir. sadece bir hayvanın başını okşamanın bile kişinin kalp ve damar hastalıklarına yakalanma riskini azalttığını biliyor muydunuz?

ev hayvanları olanlarda daha kaliteli uyku, daha az hastalığa kapılma riski, daha az stres ve daha iyi kondisyon gözlemlenmiştir. hatta evinde akvaryumda balık besleyenlerde bile daha harmonik bir yaşam tarzı, daha doğru nefes alıp verme alışkanlıkları tespit etmekteyiz.

doğru olduğunu düşündüğüm başlıktır. evcil hayvanım olmamasına rağmen 2 dal bambuya bakıp yaşatmayı başardığım için kendimi çok iyi hissediyorum.

kesinlikle doğru bir önermedir. bir canlının bize ihtiyacının olduğunu bilip kendi hayat sorumluluğumuzun dışında başka bir canlının sorumluluğunu taşımak bizi hayata bağlar. işe yarar hissettirir. ayrıca o sevimlilikleri tatlılıkları da cabası. kendime ait bir evim olduğunda yapacağım ilk iş evcil hayvan edinmek.

sövüyorsun mıncırıyorsun kızıyorsun yine geliyor sevgiline yapamazsın bunları

kesinlikle katılıyorum. french buldog var ve evin enerjisini arttırıyor bizi mutlu ediyor. ona bir şey olacak diye gerilmesek iyi olacaktı ama

kesinlikle doğru olan önermedir. insanın yanında dünyaya farklı bakan bir dostunun olması çok güzel bir şeydir.

akşam eve gelip akvaryumun karşısına oturup, süzüle süzüle hareket eden japon balıklarını, akvaryumun dingin motorunun sesi eşliğinde seyretmek, stres emici bir terapi vazifesi görüyor.

kesinlikle doğru olan önerme, o uyuduğu zaman benim de uyuyasım geliyor, bir şeyleri takmamaya başlıyorsun. evlat bildiğin evlat gibi canını yediklerim, bir tanelerim, bal böceklerim, şekerparelerim.

evet kedim kolumu yemese psikolojim normal aslında..

sevgi gösteren - sevgi bekleyen bir canlının olduğu ortamda doğal olarak sevgi olur. sevginin olduğu yerde huzurun olması kadar normal ne olabilir? bir bebek nasıl ki insanı yumuşatıyor, merhametini sevgisini ortaya çıkarıyorsa, bir süre sonra onun gibi gördüğünüz evcil hayvanınızda aynı etkiyi yaratır.

balık besleyen insanlar daha sakindir

ne kadar üzgün olursan ol fotoğraflarını görünce bile yüzüne bir gülümseme yayılıyor antidepresan etkisi

mucizenin bir diğer adıdır. geçen yıl hayatımıza aniden giren gözümün nuru, ciğerimin köşesi kedim ile de emin olduğum durumdur.
ne zaman canım bir şey sıkılsa, sinirlensem, üzülsem onun o umursamaz halini görünce neşem yerine geliyor. ordan oraya zıplaması, hırlaya hırlaya kendini sevdirmesi, kıtlıktan çıkmış gibi yemek yemesi, kapının arkasına saklanıp beni korkutması, tuvaletini bir seremoni haline getirmesi her biri ayrı mutluluk sebebi. ondan önce bu hayın bu zalım dünya ile nasıl başa çıkmışım bilmiyorum.
not: paşa torunu oğlum sayesinde sokak hayvanlarına karşı da daha duyarlı olduğumu farkettim. mama bağış kumbaralarına destek olmak, sokağımızdaki hayvanları korumak ve beslemek, sokak hayvanları için oluşturulan kampanyalarını desteklemek hayatımın rutini haline geldi.
biz onlara merhametle yaklaşsak yeter onların dünyası zaten merhamet ve sevgi dolu.

kesinlikle doğrudur. depresyon ve anksiyetemin en yoğun olduğu dönemlerde sahiplendim kızımı. sonra bir baktım ne depresyon kalmış ne ilaç. bütün enerjimi, sevgimi, dikkatimi ona vermek bana hiçbir şeyin gelmediği kadar iyi gelmişti. ki hala da öyle. minicik patilerini, burnunu görünce bütün problemleriniz bir anda hafifliyor. çabalamaya devam etmek için bir amacınız oluyor. bilimsel olarak doğru mudur bilmem ama bence kesinlikle psikolojiyi etkileyen bir durum bu.

hayvanı evde beslemiyorum fakat sarılınca yine de bir sevgi yumağına dönüşüyoruz. oksitosinden herhalde.

sadece kafasını patisinin üstüne koyması bile inanılmaz tatlı geldiği için sürekli yaşadığım durumdur.

biricik oğlum zeus sayesinde psikolojim tam tersi etkileniyor. seviyorum tabi ki ama cidden yormaya başladı .

tahminimce haklı başlıktır. hâlâ bir evcil hayvan sahibi olamamak beni yıksa da sevdiğim sokak hayvanlarından aldığım o güzel enerjinin evde olması eminim psikolojiyi olumlu etkiliyordur.

gerçekten bir canlının sorumluluğunu alabilmek koşuluyla, insana iyi geldiği kesin. bir kez insan tararken ayrı mutlu, mama verirken ayrı huzurlu oluyor birde gelip durduk yere yalıyor ya mükemmel bir şey.

tükettin adında bir kedisi olan benim için geçerli bir durum değil maalesef..