rakı

(bkz: kokusu hayata küstüren şeyler)

ülkede gereksiz abartılan şeyler listesi yapılsa top 5 listeye çok rahat girer. özellikle sosyal medya'ya rakı içerken fotoğraf paylaşmayanı dövüyorlar galiba.

sevemediğim tek alkol.

bu hayatta sek rom bile içtim ve hoş geldi ama yok ya bu olmamış, özür dilerim atalarımızdan…

500 yıldan fazla geçmişi olan bir kültürdür rakı.

mayalı içkiler, tarihsel olarak alkollü içeceklerin en yaygın ve birincil olanıdır. lakin damıtma hadisesiyle birlikte ruslar voktayı, iskoçlar viskiyi keşfetmiş, bizim topraklarda da rakı ortaya çıkmıştır.

rakı, arapça'daki ter manasına gelen arak kelimesinden geliyor.

17. yüzyılda rakı, gündelik hayatta etkin olmaya başlar.

mümkün mertebe mezesiz, eşliksiz ve muhabbetsiz tüketilmeyi sevmez rakı.

kimi zaman rakı, çarçabuk hazırlanan ya da hazır alınan mezelerle, bir parça peynir, meyva ya da leblebiyle içilir, kimi zaman da mükellef bir çilingir sofrası kurmak adına bir gün önceden başlanan hazırlıkların sonucundaki envai çeşit sıcak-soğuk mezeler, zeytinyağlılarla.

elbette rakı bembeyaz masa örtüsü üstünde de içilir, gazete kağıdının üstünde de.

mideye es vermesi adına ara çayını sever.

esasında rakı, masa örtüsünden karafına, bardak çeşitlerine, buzluğuna, ehli keyfine, mezesine ve sohbetine kadar özen görmek ister.

ve çoğu insan için, müzik olmadan da olmaz rakı. birkaç duble sonra illa ki bir musiki ister.

rakıyı sevilen ve sohbeti güzel insanlarla içmenin zevki bir başka güzeldir.

dudağınıza bal, gönlünüze şifa olsun.

yok aga, asla midemin kaldırmadığı leş bir içki, köpek öldüren şaraplar vardır biricik gibi, o bile daha iyi.
bu rakı, sanki çok dandik bir etil alkol üstüne anason şurubu eklenmiş hissiyatı veriyor.

overrated bir içki bana göre. bir de edebiyatını yapanlar var ki at onları çöpe gitsin. ortam bebeleri…

ıcen herkesin sirf bir buyuğu tek basına kendisinin içtigı alkol.
büyük dedigi sey rakının yaninda gelen 1,5 lt'lik su herhalde.

her akşam yarım litre tükettiğim içki. üzerine de birkaç tane bira. bazen mutfakta uyanıyorum bazense helada. dertliyim çünkü.

üç arkadaş rakı içmek üzere anlaşıp öğle saatlerinde yola çıktık. hava sıcak. yanımızda 10’ar tane bira var. ege’nin cennet koylarından birine gidip önce biraları sonra da 70’lik tekirdağ rakıyı içtik. ortamımız çok güzel. masa, sandalyeler, ses bombası, meyve, her şey var. kafamız çok fena oldu. sıcaktan bunalıp bir ara kendimi suya attım. sonra diğer arkadaş “hadi” dedi “birde tekila içelim.”
“olum bakın dönemeyiz eve boşverin” dedim.
“dönemezsek sahilde yatarız.” dedi.
10-15 dakikalık sorgulamadan sonra 70’lik olmeca alıp onu da içtik.

olay bundan sonra başlıyor.

bulunduğumuz koy evimize 20-30 dakikalık mesafede. hızlı gidersen 15 dakika. olmecadan sonra 3-4 saat bende yok. tek hatırladığım arkadaşım beynine kan gitsin diye arabanın ön camına, kaputa doğru yüzüstü uzanmış, arabadan kaymaya çalışıyor. çok kötü olduğumu düşünüp bende denize atlıyorum.
sonra arabaya atlayıp yatağan’a gitmişiz, muğla’ya. kötekli yolundayken dışarı çıkıp sigara içelim diye anlaşıp arabadan inmişiz ve yol kenarında birer sigara yakmışız. arabanın sahibi arkadaş sigarası bitince kendini tek başına zannedip bizi almadan gaza basıp gitmiş. telefonlar cüzdanlar her şey arabada kalmış. yolun kenarında 150 km uzaklıktaki evimize doğru yürürken yavaştan kendime gelmeye başlıyorum. diğer arkadaşla sağdan soldan, benzinlikten falan telefon bulup internetten yaşadığımız şehirdeki diğer arkadaşların numaralarına ulaşıyoruz. bizim diğer arkadaşı arasınlar da, oda geri dönüp bizi alsın diye. kendi telefonlarımız aklımızda değil. gecenin bilmem kaçında otostop çekip milas’a kadar geliyoruz. üstümüzde deniz şortu var sadece. bizden bir saat sonra da bizi unutan arkadaş geliyor, ortalama 2 saattir kaybolmuş arabayla yatağan taraflarında. neyse ki milas’ta bizi alıyor ve sağ salim memlekete dönüyoruz. sandalyeler, masalar, ses bombası, kilimler, havlular hepsi ilk gittiğimiz koyda kalıyor. dört yıl sonra bir kez daha rakıya tövbe ediyorum.

(bkz: cool story bro)
(bkz: siz biraz çılgınsınız galiba)

ilk defa rakı içiyorum. daha yanına şalgamı yakıştırmamışım.
ilk yudumu ağzıma aldım. dolandırdım. "eooooghjkk" dedim. bu ne.
olmaz öyle hemen yutacaksın dediler.
altına meze üstüne su.
sonra becerilerimi geliştirdim. altına sigara üstüne şalgam.
en üstüne fingir fingir eğlence.
rakı candır filan diyenlere aldırmayın. rakı alkollü bir içecektir.
içerken de ağızda dolandırılmaz.

şeker hastalarının içmemesi gereken hede. özellikle su ile karıştırıldığında şeker miktarı yükselir yükselir yükselir.

arapça'da damıtılmış anlamına gelmesinden ismi türetilen bir içki türüdür. efsanedir müthiş bir icattır.

alkol değil ihtiyaçtır.

en güzel güzellemelerin yapıldığı öğlen, akşam, gece; her saatin içkisi.

mazisi osmanlı'ya dayanan bir türk içkisi.
içki bütün kötülüklerin anasıdır.
hz.muhammed (s.a.v)

sofrası kurulan içki türü. 1 bardak zeytinyağı içip üzerine 1 kiloluk rakı içmişliğim vardı. en son hatırladığım ise; evin direklerini tekmelediğim.
ertesi gün ve sonrasında birkaç gün yürüyemedim. uzak durmakta fayda var.

rakı yanındakiyle içilse de, kadeh aklındakine kalkar..

by muck muck

hiç şüphesiz şeytan içki ve kumar yoluyla sizin aranıza ancak düşmanlık ve kin bırakmak, sizi allah’ı zikretmekten ve namaz kılmaktan alıkoymak ister. artık bunlardan vazgeçtiniz, değil mi?
mâide / 91. ayet
allah cümlemize hidayet versin...

o halde, sevgili ve rahmetli nejat uygur'un kaleminden gelsin.

aldatıyormuşsun beni
yine yabancılarla görmüşler seni
bir balıkçı meyhanesinde
bağrı ter kokan sarhoş
yudum yudum bitirmiş seni

aldatıyormuşsun beni
bir gecede kaç kişi
memur işçi esnafı baştan çıkartan
yuvalar yakan yıkan dağıtan
sen değil misin
aldatıyormuşsun beni
kalmadı senin yüzünden alnımın akı
yine de senden vazgeçemiyorum
güzel rakım.

***

yine zam geliyor beyaz atlı prensime. sen benim kâh dertli günümde, kâh neşeli zamanında yanımda ve kanımda oldun, ezan okunuyor ve şahittir ki, zamlar aramıza giremeyecek.

*