resmen yalnız olduğumuz gerçeği

hayır efendim yalnızlık başlığına yazmayacağım. kendime başlık açıp burada atıp tutacağım. şimdi çoğunuz efendim yok otuzlarına yaklaşmış yok hafif otuzları geçmiş falan. büyük büyüüüüüükkkkkkk ihtimalle yalnız kalacaksınız. benden söylemesi. *

telefonuma tek bildirimin trendyoldan gelmesi gibi...

yeni mi anladınız?

ben de böyle düşünüyordum
bir parkta oturuken
yanıma gelen kediye kadar.
yanıma geldi
ilk bi sırnaştı
ilgi gösterdim
oturduğum banka zıpladı
ardından dizime uzandı
yarıma saate yakın sevdim onu.
o yarım saatle 1 aylık yalnızlığımı değiştim.
1 ay rahatım.

sıkıntıdan ölmek için güzel bir akşam gibi. garip bir ruhu var bu akşamın, bir şey yapmak istesen yapamıyorsun ama öte yandan canın da sıkılıyor. bildirim falan zaten hak getire, tek sözlükten bildirim geliyor bana.

öyle galiba ya.. bana daima sigaram ve şarkılarım eşlik ediyor.. şu an dışarıda buz gibi hava var, ben yere oturmuş sigara içiyorum ve şarkı dinliyorum ağlayarak. yani esasında yalnız olmaktan bazen memnunum ama gece tek başına sırtlanmak zor oluyor. acılarımın hamalı olmuşum ben ya..
işin tuhaf yanı, bu iş sadece bana verilmiş, yardım eden kimse yok..