saç kestirmek

uzattıktan sonra kestiriyorsanız üzen ama rahatlatan iş.

kaçıyorum, kaçtım dediğim eylem. kırıklarıma bile dokundurmak istemiyorum çünkü hayvan gibi şeediyorlar. 2.5 seneye yakındır uzatıyorum ben bu saçları, elletmem!

yazın ferahlatan kışın üşüten

son zamanlarda aklıma giren düşünce. insanı iki arada bir derede bırakır.

aslen doğaya aykırıdır.

iki seçim. saç uzatmak vs saç kestirmek. ikisininde sonu pişmanlık açıkça belirteyim.

2 aydır kestireyim diyorum o kadar fırsatım var boşum ama yok eriniyorum

kuaförden çıkana kadar kulağa iyi gelen fakat kuaförden sonrası pişmanlık olan fikir.

tepemde yaptığım ev topuzum ağırlık yaptığından başım ağrıyor, üstüne sıcak da başka seçenek bırakmadığı için yakın zamanda yapmayı planladığım eylem.

uzun süre sonra aldığım en radikal karar olacak sanırım. radikal derken, belimin altında olan saçları kısacık kestirmeyeceğim. omzuma dökülecek yine. benim için saçlarımla ilgili alacağım en radikal karar bu kadar valla.

saç bakimidir. uzatmak dahi isteseniz o saçlar uçlardan birkaç ayda bir biraz gitsin. gitsin ki kırılmasın ,sağlıklı,mutlu uzasın ışıldasın. uzun saç seviyorsaniz benim gibi bir iki cm bile yeter.

kısa kestirerek kendimi rahatlatma seansidir. uzun ile ugrasamiyorum kısa kesme gibisi yok.

8 senedir yapmadığımdır. berber beceriksizliği ve kaprisinden uzağım çok şükür.

pandemiden dolayı berberler kapalı olduğu zamanlar kendi işimi kendim gördüm moser 1400 marka makinayla... 2 veya 3 numara kesiyorum, ufak pilli düzeltici ile de düzeltiyorum yetiyo... ama tabi berberde saç kestirmeyi de özlemedim değil, kesim sonrası yıkama, ufak bi alın masajı vs...

pandemi başladığından beridir, saçımı evde kendim makineyle kesiyorum. ister istemez berber fobisi oluştu. zira, berberler de virüs kapma ihtimali biraz daha fazla. kısa saça alıştım, gayet memnunum.

rahatlığına düşkün ve zamansal sorun yaşayan insanlar için ideal bir seçim.

insanın kendini iyi hissetmesini sağlayan bir eylemdir. saçlarımı kestirince, berberden ilk çıktığım an kendimi çok yakışıklı hissederim ama öyle böyle yakışıklı değil adeta bir tom hardy. aynayla ya da görüntüyü yansıtan herhangi bir yüzeyle göz göze gelene kadar da bu yanılsama devam eder. ve ben tam dokuz sene kuran kursuna gittim.

haydi bakalım! saç kestirmek olan başlığa güzel güzel tanım yazmaya başlamışken konu nereden gelmiş olabilir güllü yasin kitabına.

demek ki çocukluk travmalarının yazarı insanolunbiraz’ın bu konuda da bir travması var. çünkü yazar kendinden, başka birisi gibi bahsetmeye bayılıyor ve size daha önce dolmalık biber, balon, saman balyası ve yalak travmalarını anlattı. ve elbette hayır benim güzel yazar kardeşim travmalarımı kullanarak kendimi acındırmıyorum. ya da öyle yapıyorum ama bunun dile getirilmesi de bende yeni travmaya neden olabilir.

o zaman hikayeye başlayalım. benim canım annemin, beni peygamber yapmak için uğraştığını düşündüğüm dönemlerdi. yazları önce bir şehirde kuran kursuna gidip sonra tatil için memlekete gittiğimizde oradaki kuran kursuna baştan başlayarak islamın şartlarını imanın şartlarıyla karıştırmama çabası içinde çift dikiş bir din eğitimi aldım. 9 sen boyunca ikişer seferden 18 dönem kuran kursunda zaman geçirince artık her alev almış çalının benimle konuştuğunu, geçtiğim her köprünün sırat olduğunu, yediğim her tokattan sonra diğer yanağımı çevirmem gerektiğini ve gönlümü put sanıp kıranlara kinlenmem gerektiğini hissediyordum.

yine pırıl pırıl memleketimde ışıl ışıl bir yaz günü kolumun altında güllü yasin kitabı ile kuran kursuna gitmiştim o gün kardeşimle birlikte. saçlarım ise o zamanlar deliler gibi hayran olduğum tsubasa’nın saçları gibiydi. kendimi allah diyen japon gibi hissetsem de kuran kursuna gitmekle ilgili bir sıkıntım yoktu.

çok sıcak bir gün olduğun için camide sürekli terliyorduk. kardeşim sübhaneke’de bile zorlandığı için fazladan bir çaba sarf etmek zorunda kalıyordu. ben de kuran’a geçmek üzere olduğum için ilahi bir sorumluluk duygusu ile üzerimde bir baskı hissediyordum.

öğlene kadar süren kuran kursu bitince caminin yeni gelmiş olan imamı kardeşim ve bana beklememizi söyledi. herkes çıktıktan sonra da bizi ellerimizden tutup caminin karşısında bulunan berbere götürdü. berber amca ölmeyi ağırdan alan bir insandı ve geleneklerine bağlı olduğu için de saça girişmeden önce makasa tükürürdü.

berber kişisi saçlarımızı azim ve ihtirasla kesip kafalarımızı ucuz plastik top görüntüsüne getirecek bir sanatsallık sergiledikten sonra imam efendi yüzünde sevap kazanmış insan gülüşü ile bize baktı uzun uzun. nuri alço’nun hışmına uğramış küçük emrah görüntümüz yüzünden bize iyilik yapıp hayrına saçlarımızı kestirmek istemiş meğer imam kardeşimiz.

benim heel lifting cyclone hareketini daha iyi yapabilmek için uzattığım canım saçlarım bir sevap kazanma çabasına kurban gitmiş oldu böylelikle. sorunun asıl büyük ve can yakan tarafı ise o akşam dayımın düğününün olmasıydı. düğüne saçlarını savura savura giden tsubasa olacakken beden dersinden sonra sınıfa kafasından buhar çıkarak giren üç numara tıraşlı samet’e dönmüştüm.

düğünde bir köşede oturup kardeşimle birlikte izledik eğlenen insanları. herkes eğlenirken biz kendimizi kemalettin tuğcu romanında gibi hissediyorduk. imama sonra ne oldu bilmiyorum, annemden sağlam bir fırça yemiş olması dışında.

demem o ki saç kestirmek insanı mutlu eden bir eylemdir; eğer kendi isteğinizle yapıyorsanız ve akşama dayınızın düğünü yoksa .

bizim semtte capcup diye berber var semtin en iyisi. yemin ediyorum saça istediğin şekli emrediyor resmen. saç sakal 18 lira. zaten muhabbeti 10 numara sırf muhabbeti için yalandan traş olmaya gelenleri biliyorum.

bi dakikaya traş mı tıraş mı? (bkz: kes lan traşı)

virüs kapma riskiniz yüksektir. kuafördeki her müşteri titizliğe önem vermez.

bu çukura düştüğünüzde bir daha çıkmanız çok zordur.

saçları düzleştirmeyi daha kolay hale getiren eylem.

bazen aylarca uzatıyorum saçımı (zaten çok çabuk uzuyor), bakıyorum artık başedemeyeceğim seviyeye gelmiş işte o zaman kestirme kararı alıyorum.