sahip olunduğunda tüm dertleri unutturacak araba

bir secim.

ben 20 yasından 36 yasına kadar araba sahibiydim.
son birkac senedir arabam yok.
ve bu durum beni uzuyor. toplu tasımadan nefret ederim. ayakta dururken cok zorlanıyorum:( bi de kalabalıkta. uff:(

velhasılı benim tum dertlerimi unutturacak adam, bu durumumun farkında olup arabasını kenara cekip, yanıma gelip "biraz yuremeye ne dersin?" diyen olurdu:)

cok kalp.

muhtemelen benim gibi birçok 90lar kuşağının cevabı budur

ne araba ne başka meta dert unutturmaz diye size kötümser yaklaşayım. çaresiz derdimin sebebi belli dermanı yaramda arama doktor.

tüm dertleri unutturmaz, hatta bakımı ile bir sürü başka dert açar ama, anadol stc 16 ile izmir yolunda basıp gitmeyi çok isterdim. klişe deyişteki gibi, ne varsa eskilerde var.

herhangi biri. artık ayrım yok.

bagajında 10 milyon dolar olan herhangi bir araba olabilir.

(bkz: tesla cybertruck)

arabanın her gün ortaya çıkardığı yeni sorunlar ile uğraşırken diğer dertlere vakit kalmaz zaten.

seri üretim değil.

(bkz: bruce wayne)

öyle bir araba yok.
her arabanın kendine ait dertleri var.
örneğin, gidip 1967 model bir mustang alırsınız (ki 10 erkeğin 8inin hayalidir, diğer 2 erkeğin hayali de mini cooper'dır ki "onlar da vardır!")
ayda 1 sanayiye uğrarsınız, dert falan unutturmaz aksine dert sahibi yapar.

gidip 75 milyon tl veril cullinan alırsınız, bu sefer de şu fakir bana yaklaşmasa, ay aman dokundurmasa diye düşünürsünüz.
ötvsi mtvsi demiyorum, 75 veren onu düşünmesin bir zahmet.

tüm dertleri unutturmaz elbet ama güzel bir teselli hediyesi olabilir mercedes g 63

ister gez ister ticaret yap, cabrio sayılır, az yakar, sevimli, kapıları opsiyonel olabiliyor, tüm bakışları üstüne toplar.