sakar olmak

türk yaz dizisi aptal kız başrolüne özgü olmayan özelliktir. ayak küçük parmağını vurmak ya da elinde fincan varken koltuğa çarpmak gibi kötü sonuçları olabilir.

her şey mükemmel olsun diye dikkat ederken çıkar ortaya genelde bu özellik.
birde yanında ehü ehü diye demoralize eden arkadaş/akraba grubu varsa ağızlarına kürekle vurasın gelir. fazla samimi olmadığın insanların yanında sakarlaşırsan da utanırsın bir nebze. aldık mı salak bu kız yeaa önyargısını.

evde tek iken olmayan ama misafir geldiğinde insanın olası tutan.

çoğunlukla biyerlerinin zarar görmesiyle sonuçlanan olaydır..

genelde kapı kollarına takılırım ya da dirseğimi vururum.

istemeden bir şeyler düşürme ve bir yerlere çarpma durumudur. ben hep ayak baş parmağımı kapı girişindeki mermere vururum ve çok acıtır bu sakarlık.

az önce kafamı kitaplığa vurdum salak gibi. cidden 3 saniyede bi yumruya dönüştü patates gibi artık 1,5 kafam var.

bir insan odasına giderken, kapıya omuz atar mı? atıyormuş*

tanıyorum böyle birini ben... ben kazma diyorum ona, yine düşmüş dün, terliği hortuma takılmış,
dizler, dirsekler nanay, kafayı klimanın dış ünitesine gömmüş. bu yaz, hokey oyuncusu gibi kasklı, maskeli, dirseklik falan giyerek gezecek.

sakar olan biz değiliz, nesneler...

ne işi vardı o hortumun terliğimin altında? bu bir tesadüf olabilir mi yani, oradan hep geçiyorum biliyorsun bunu. terliğimin burnu biraz açılmış diye, gelip o yarığın içine girmen mi lazım? dengemi kaybettirdi, iki seksen yere çakıldım. dirseğimi ayrı, dizlerimi ayrı yere vurdum. kafamı zor kolladım. o sırada saksı tam da orada duruyormuş, başka yer yok mu? saksı işte... devril bir de, kırıl üstelik, içindeki petunya, toprak yerlere saçıl... ben miyim sakar şimdi?

kişide genellikle bilmediği morluklar, yara bereler olur, hele yanıklar hiç eksik olmaz.
çoğu zaman elinde olmayan şeyler yüzünden bi yerlere çarparlar düşerler.
oldukça bahtsız ve şanssızdırlar.

yanımda yürüyen arkadaşımın ayağına takılıp merdivenden düşerek ustalık eserimi yaptığım mevzudur. kendisi sanki onun suçuymuş gibi benden özür dilemiştir.

sakaryalıdır.

güzelseniz nazara geldi derler.
yok eğer güzel değilseniz, sakar derler.


bu yazılı olmayan bir kuraldır.

gün gün değişen saçmalıktır. bir gün uyanıyorum ve vücudum o gün birden sakar olmaya karar veriyor.

bende olandır. nefret ediyorum bundan.

özellikle ergenlik döneminde vücudun orantısız büyümesinden dolayı artan bişeyidir. o yüzden bu dönemde çok sakarlıklar yaşanabilir.

elinden çıkan kazanın duygulardan münezzeh halidir.

benimdir. kıçıyla dağları devirir cinsi bir insanım.

benim vücudum genelde baya orantılı olarak büyüdü hep önden bir çıkıntı. ha bir tek omuzlarım genişlemişti ama aa omuzlarım genişlemişi bile 22 23 de aymıştım. hani her gün vücuda bakıyorsun ama dikkatini çekmiyor. sanki kilo aldığım zamanla omuz genişlemeye başlama kısmında bir parallellik vardı da neyse. boyumun 1,78 de kalmasına da ayrı bir kırgınım zaten.

ben düz kaldırımda ayağı takılan, o geniş kaldırım merdivenlerinde ayak baş parmağını burkan, merdivenlerden kaç defa düşen, su içerken boğazına su kaçan insanım. sezaryenle doğdum gerçeğini baz alarak evrime göre the weakest link (bir bbc programıydı ondan ingilizce şey ettim) benim.

ondan sakarlık bence insanın içinden geliyor